Mariusz Lach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariusz Lach
Data i miejsce urodzenia

24 września 1970
Świecie

Zawód, zajęcie

pracownik naukowy KUL, reżyser i scenarzysta teatralny

Mariusz Lach (ur. 24 września 1970 w Świeciu n. Wisłą) – polski salezjanin, asystent w Katedrze Dramatu i Teatru KUL, założyciel, kierownik artystyczny i reżyserTeatru ITP”.

W 1990 roku wstąpił do Towarzystwa Salezjańskiego, a 24 maja 1999 otrzymał święcenia kapłańskie[1]. Oprócz studiów teologicznych w seminarium, ukończył polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie również rozpoczął studia doktorskie[2]. Jego zainteresowania badawcze prowadzą przez amatorski ruch teatralny, teatr religijny, życie i twórczość (szczególnie dramaturgiczną) Romana Brandstaettera[1].

Pasja teatralna[edytuj | edytuj kod]

Swoją przygodę z teatrem rozpoczął jako instruktor szkolnych grup teatralnych w Salezjańskiej Szkole Muzycznej II stopnia w Lutomiersku[1] oraz w Salezjańskim Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi, gdzie w latach 1996–1999 współtworzył „Grupę Teatralną Saruel”[1], którą prowadził aż do przeprowadzki do Lublina w 2000 r.

Wiosną 2001 r., jako student polonistyki KUL, wraz z kilkoma znajomymi ze studiów wystawił pierwszy lubelski spektakl „Perłę” inaugurując w ten sposób działalność „Inicjatywy teatralnej polonistów” czyli „Teatru ITP[2]. Od tego czasu jest kierownikiem artystycznym „Teatru ITP”, a zarazem reżyserem większości spektakli, a także autorem scenariuszy[3]:

  • Prorock – scenariusz i reżyseria,
  • Historyja – kameralna opowieść o życiu i śmierci - scenariusz i reżyseria,
  • Opowieści Papieskie - widowisko plastyczno-muzyczne – wybór tekstów i reżyseria,
  • Peer Gynt - czyli o trollach, smoku i grze komputerowej – reżyseria,
  • Historyja – scenariusz i reżyseria,
  • Józef - biblijna komedia muzyczna – reżyseria,
  • Raj utracony – musical – reżyseria,
  • Niebieski ptak – widowisko plenerowe – scenariusz i reżyseria,
  • Toast – scenariusz i reżyseria,
  • Perła – reżyseria,
  • Nasze miasto – inscenizacja i reżyseria,
  • Szklana menażeria – opracowanie tekstu i reżyseria.

Poszukując własnego stylu pracy reżyserskiej doprowadził do rozwoju systematycznie działającej studenckiej inicjatywy kulturalnej. Czerpie z najwybitniejszych dzieł literatury polskiej i światowej, podejmując kwestie dotyczące wartości i sensu życia. Sięgając po różne formy realizacji scenicznych (od teatru słowa, pantomimę, teatr tańca, teatr uliczny, a nawet elementy teatru kukiełkowego) kieruje przekaz do szerokiego grona odbiorców.

Wybrane publikacje[4][edytuj | edytuj kod]

  • Nauczycielu dobry... - wspólnie z Piotrem Sosnowskim; Warszawa 1999
  • Kilka szkiców na temat amatorskiego teatru religijnego dziś; Lublin 2009
  • Artykuły, opracowania i eseje
    • Geneza salezjańskiej Organizacji Sportowej (SALOS RP); książka Salezjanie a sport, Warszawa 1998, s. 195 – 201
    • Pantomimy; książka Szkolne rekolekcje wielkopostne. Teoria i praktyka, Poznań 1999, s. 174 – 183
    • Miejscownik... czyli zapisków kilka wyciągniętych z zakurzonych warstw pamięci..., książka Małgorzaty i Jerzego Karnasiewiczów Portret mojego miasta. Świecie, Kraków 2006, s. 36 – 38.
    • Postawy moralne w wybranych dramatach Romana Brandstaettera, s. 109 – 127 oraz Amatorski teatr religijny w latach 1980 – 2005. Rekonesans, s. 168 – 178, w książce W kręgu polskiego dramatu i teatru religijnego XX wieku, red. W. Kaczmarek, J. Michalczuk, Lublin 2007,

Zaangażowanie w życie kulturalne Lublina[edytuj | edytuj kod]

Bierze czynny udział w życiu kulturalnym miasta, poprzez:

  • aranżację corocznego udziału Teatru ITP w widowiskach prezentowanych w czasie Nocy Kultury,
  • udział w czerwcowym Koncercie Chwały,
  • stałą współpracę z „Teatrem im. Juliusza Osterwy”,
  • wspieranie projektu Lublin2016[2].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku kierowany przez niego „Teatr ITP” otrzymał nominację do nagrody Totus 2006 w kategorii Osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej[5], zaś w 2009 r. był nominowany do Nagrody Miasta Lublin w dziedzinie kultury.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d KUL - sylwetka ks. Lacha. [dostęp 2010-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  2. a b c Lublin2016 - Kandydat na Europejską Stolicę Kultury. [dostęp 2010-06-14]. (pol.).
  3. Lublin2016. [dostęp 2010-06-14]. (pol.).
  4. KUL - publikacje ks. Mariusza Lacha. [dostęp 2010-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  5. salezjanie.pl. [dostęp 2010-06-14]. (pol.).