Mariusz P. Dąbrowski

Mariusz P. Dąbrowski
	; prof. Mariusz P. Dąbrowski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1960 ; Łódź
Pełne imię i nazwisko	Mariusz Przemysław Dąbrowski
	Profesor doktor habilitowany nauk fizycznych
	Specjalność: astrofizyka, kosmologia, teoria cząstek elementarnych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1989 – Nauki fizyczne ; Uniwersytet Wrocławski
Habilitacja	2002 – Nauki fizyczne ; Narodowa Akademia Nauk Ukrainy
Profesura	2012
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Szczeciński
Instytut	Narodowe Centrum Badań Jądrowych
	Odznaczenia
	Strona internetowa

Mariusz Przemysław Dąbrowski (ur. 15 lutego 1960 w Łodzi^[1]) – polski fizyk teoretyk, profesor doktor habilitowany nauk fizycznych, specjalista w zakresie kosmologii, teorii cząstek elementarnych, fizyki jądrowej i inżynierii reaktorowej, energetyki jądrowej.

Życiorys

Od lutego 1992 roku jest związany z Instytutem Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego^[2], gdzie stworzył i kieruje międzynarodowym zespołem badawczym „Szczecińska Grupa Kosmologiczna”^[3]Studia ukończył na Uniwersytecie Wrocławskim w 1984 roku, gdzie rozpoczął i kontynuował pracę do 1992 roku. Tam też obronił rozprawę doktorską w 1989 roku. Stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Kosmologie strunowe” został mu nadany przez Narodową Akademię Nauk Ukrainy w 2002 roku. Tytuł profesora uzyskał w styczniu 2012 roku. Od marca 2015 roku jest też profesorem w Narodowym Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) w Świerku^[4] k. Warszawy, gdzie kieruje Zakładem Energetyki Jądrowej i Analiz Środowiska.

Jest autorem ponad 100 publikacji w czasopismach naukowych takich jak m.in.: Astronomical Journal, Astrophysical Journal, Physical Review Letters, Physical Review D, Physics Letters B, European Physical Journal C, International Journal of Energy Research, Progress in Nuclear Energy^[5]. Jest też recenzentem w tych czasopismach. Liczba cytowań prac przekracza 2000 a indeks Hirscha h=24^[6]. Wypromował 12 doktorantów w tym sześcioro zagranicznych. W roku 2023 został wymieniony w rankingu Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier jako „TOP 2% najlepszy naukowiec” na świecie^[7]. W swojej karierze kierował wieloma grantami badawczymi w tym prestiżowym projektem Narodowego Centrum Nauki Maestro-3 pt. „Nowe konsekwencje zmienności stałych fundamentalnych w fizyce i kosmologii” (2013-2018)^[8]. Zaangażowany w obszarze popularyzacji nauki^[9]^[10], m.in. jako prezes Fundacji Eureka im. Prof. Jerzego Stelmacha (od 2013)^[11]. W latach 2009–2022 był przewodniczącym Oddziału Szczecińskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego a w latach 2010-2018 członkiem członkiem Zarządu Głównego^[12]. Współpracował m.in. z laureatem Nagrody Templetona i doktorem honoris causa Uniwersytetu Szczecińskiego prof. Johnem D. Barrowem^[13] a także z Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych prof. M. Hellera^[14]. Odbył krótsze lub dłuższe wizyty naukowe w takich jednostkach jak: Uniwersytet Sussex, UK (1993-94), 1997-98), Uniwersytet Freiburg, Niemcy (1996), Kavli Institute for Theoretical Physics, Pekin (2009), Yukawa Institute for Theoretical Physics, Kyoto, Japonia (2010), Dartmouth College, USA (2013), BEYOND Center, Uniwersytet Stanowy w Arizonie, USA (2014), Perimeter Institute, Waterloo, Kanada (2017, 2018); Uniwersytet Illinois Urbana-Champaign (2018).

Od 2010 roku zaangażowany w Program Polskiej Energetyki Jądrowej jako Członek Społecznego Zespołu Doradców przy Pełnomocniku Rządu ds. Polskiej Energetyki Jądrowej. Od kwietnia 2010 do maja 2014 Pełnomocnik Wojewody Zachodniopomorskiego ds. Energetyki Jądrowej. W NCBJ kierował projektem studiów doktoranckich „Nowe koncepcje reaktorów i analiz bezpieczeństwa dla polskiej energetyki jądrowej” (2018-2023)^[15]. Jest także koordynatorem projektu budowy reaktora wysokotemperaturowego HTGR-POLA^[16].

Otrzymał nagrodę Ministra Edukacji Narodowej (1997), nagrodę Zachodniopomorski Nobel 2005 i 2014, wyróżnienia w konkursie na najlepszy esej z grawitacji przez Gravity Research Foundation (1998, 2018), nagrodę „Naukowiec Roku 2017” w Uniwersytecie Szczecińskim, „Naukowiec Przyszłości” nadaną przez Forum Inteligentnego Rozwoju (2019), Nagrodę Gospodarczą Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego (2006), Srebrną Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego 2009), Odznakę Honorową za Zasługi dla Energetyki (2023).

Przypisy

Linki zewnętrzne

Strona domowa. [dostęp 2023-01-23].
Prof. Mariusz Przemysław Dąbrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-11-18] .
Wykaz publikacji

[1] Mariusz Przemysław Dąbrowski w Krajowym Rejestrze Sądowym

[2] Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego

[3] Szczecińska Grupa Kosmologiczna

[4] Narodowym Centrum Badań Jądrowych

[5] MNiSW, część A wykazu czasopism naukowych

[6] Baza danych INSPIRE HEP

[7] Lista Uniwersytetu Stanforda i Elsevier

[8] Wyniki konkursów NCN

[9] Fora Dyskusyjne Fundacji Eureka

[10] Wykłady otwarte PTF o/Szczecin

[11] Fundacja Eureka im. prof. Jerzego Stelmacha

[12] Polskie Towarzystwo Fizyczne

[13] Doktorzy Honoris Causa US

[14] Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych

[15] Studia doktoranckie phd4gen

[16] Projekt koncepcyjny reaktora HTGR-POLA

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]