Marja-Liisa Kirvesniemi z d. Hämäläinen (ur. 10 września1955 r. w Simpele) – fińskabiegaczka narciarska, siedmiokrotna medalista olimpijska, ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata i dwukrotna zdobywczyni Pucharu Świata, zawodniczka klubu Simpeleen Urheilijat.
W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutowała w sezonie 1981/1982. Nie stanęła co prawda na podium, ale parę razy zdobywała punkty, co pozwoliło jej zająć 18 miejsce w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanęła 12 grudnia 1982 r. we WłoskimVal di Sole zajmując 2. miejsce w biegu na 5 km. Niecałe cztery miesiące później, 5 marca 1983 r. w Lahti odniosła swoje pierwsze zwycięstwo. Łącznie 25 razy stawała na podium zawodów Pucharu Świata, w tym 11 razy zwyciężała. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 1982/1983 i 1983/1984 kiedy to triumfowała w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1987/1988 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej.
Igrzyska olimpijskie w Innsbrucku w 1976 r. były jej olimpijskim debiutem. Zajęła tam 22 miejsce w biegu na 10 km techniką klasyczną. W indywidualnych startach podczas igrzysk olimpijskich w Lake Placid plasowała się pod koniec drugiej dziesiątki, a w sztafecie Finki z Hämäläinen w składzie zajęły piąte miejsce. Największe olimpijskie sukcesy odniosła na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 r. Została tam mistrzynią olimpijską w biegach na 5, 10 i 20 km techniką klasyczną. Ponadto Finki w składzie: Pirkko Määttä, Eija Hyytiäinen, Marjo Matikainen i Marja-Liisa Hämäläinen wywalczyły brązowy medal w sztafecie. Została tym samym pierwszą kobietą, która zdobyła trzy złote medale w biegach narciarskich na jednych igrzyskach. Po tych igrzyskach wyszła za mąż za Harriego Kirvesniemi i zmieniła nazwisko. Na igrzyskach olimpijskich w Calgary nie odnosiła już takich sukcesów. W swoim najlepszym starcie, na 5 km techniką klasyczną, zajęła 5 miejsce. Mimo to Finki w składzie: Pirkko Määttä, Marja-Liisa Hämäläinen, Marjo Matikainen i Jaana Savolainen zdobyły brązowy medal w sztafecie, powtarzając wynik z Sarajewa. Z igrzysk w Albertville w 1992 r. wróciła bez medalu. jej najlepszym indywidualnym wynikiem było 6 miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. W wieku 38 lat wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie zaprezentowała się bardzo dobrze. Zdobyła tam dwa brązowe medale w biegach na 5 i 30 km techniką klasyczną.
W 1978 r. zadebiutowała na mistrzostwach świata biorąc udział w mistrzostwach w Lahti, gdzie wraz z Tainą Impiö, Hilkką Riihivuori i Heleną Takalo zdobyła złoty medal w sztafecie. Na mistrzostwach świata w Oslo jej najlepszym wynikiem było 11 miejsce w biegu na 10 km techniką dowolną. Podczas mistrzostw świata w Seefeld zdobyła srebrny medal na tym właśnie dystansie ulegając jedynie NorweżceAnette Bøe. mistrzostwa świata w Lahti w 1989 r. były najlepszymi w jej karierze. Zdobyła złote medale w sztafecie oraz w biegu na 10 km techniką klasyczną, a w biegu na 15 km stylem klasycznym zajęła drugie miejsce za swoją rodaczką Marjo Matikainen, trzecia była kolejna Finka Pirkko Määttä. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme do swojej medalowej kolekcji dorzuciła srebrny medal w biegu na 5 km techniką klasyczną. Mistrzostwa świata w Falun w 1993 r. były jej drugimi w tym szwedzkim mieście, a także ostatnimi w karierze. Także tutaj zdobyła srebrny medal, tym razem na dystansie 15 km stylem klasycznym.
W 1989 r. wygrała prestiżowe zawody w Holmenkollen. W tym samym roku, za ten i inne sukcesy, została nagrodzona medalem Holmenkollen. Była także wielokrotną mistrzynią Finlandii, zarówno w biegach indywidualnych jak i sztafecie. Na mistrzostwach Finlandii zdobyła 30 tytułów i łącznie 46 medali. Była sportowcem roku w Finlandii w 1984 r. oraz najlepszym sportowcem Finlandii wśród kobiet w latach 1985 i 1991.
Karierę zakończyła w 1994 r. w wieku 39 lat. Jej mąż, Harri Kirvesniemi, również uprawiał biegi narciarskie. Podobnie jak ona startował na sześciu igrzyskach, a w zawodach Pucharu Świata startował z sukcesami jeszcze po ukończeniu 40. roku życia.