Mark Donohue (językoznawca)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark Donohue
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1967
Portsmouth

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

brytyjska

Uczelnia

Australijski Uniwersytet Narodowy

Mark Donohue (ur. 2 czerwca 1967 w Portsmouth[1]) – brytyjski językoznawca. Zajmuje się opisem języków austronezyjskich, papuaskich i himalajskich[2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bakalaureat z językoznawstwa uzyskał na Australijskim Uniwersytecie Narodowym w Canberze[4]. W 1996 roku obronił rozprawę doktorską pt. The Tukang Besi language of Southeast Sulawesi, Indonesia[5].

W latach 2009–2017 piastował stanowisko profesora nadzwyczajnego na Australijskim Uniwersytecie Narodowym[4]. W 2017 roku został zatrudniony w organizacji Living Tongues Institute for Endangered Languages[4].

W swojej działalności naukowej zajmuje się językami Nowej Gwinei i Indonezji, a także językami Himalajów i zagadnieniem kontaktu językowego[6]. Interesuje się składnią, fonologią, językoznawstwem historycznym i typologią językową[7].

Autor opracowań poświęconych językom tukang besi (1999) i i’saka (2004), a także artykułów z zakresu tonologii, językoznawstwa historycznego i syntaktyki[7].

Jest członkiem Linguistic Society of America[1].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Bajau: A symmetrical Austronesian language (1996)
  • Tone systems in New Guinea (1997)
  • A grammar of Tukang Besi (1999)
  • I’saka (2004)
  • Typology and linguistic areas (2004)
  • The Papuan language of Tambora (2007)

Źródła: [7][8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mark Donohue (born June 22, 1967). Prabook. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-01)]. (ang.).
  2. Welcome to Living Tongues, Mark Donohue!. Living Tongues Institute for Endangered Languages, 2017-07-27. [dostęp 2020-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-01)]. (ang.).
  3. Mark Donohue. 2017 Linguistic Institute. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  4. a b c ORCID. orcid.org. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  5. Donohue_2017_CV.pdf. [dostęp 2020-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-01)]. (ang.).
  6. Matthew Baerman (red.), The Oxford Handbook of Inflection, Oxford: Oxford University Press, 2015, xviii, DOI10.1093/oxfordhb/9780199591428.001.0001, ISBN 978-0-19-959142-8, ISBN 978-0-19-175028-1, ISBN 978-0-19-166493-9, OCLC 953827287 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  7. a b c Mark Donohue, Søren Wichmann (red.), The Typology of Semantic Alignment, Oxford: Oxford University Press, 2008, vii, DOI10.1093/acprof:oso/9780199238385.001.0001, ISBN 978-0-19-923838-5, ISBN 978-0-19-171676-8, ISBN 978-0-19-152878-1, OCLC 427823477 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
  8. Mark Donohue. Google Scholar Citations. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).