Markian Popow

Markian Popow

Маркиан Михайлович Попов

generał armii
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1902 Ust-Miedwiedickaja, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	22 kwietnia 1969 Moskwa, Rosyjska FSRR
Przebieg służby
Lata służby	1920–1969
Siły zbrojne	Armia Czerwona Armia Radziecka
Stanowiska	d-ca: Frontu Północnego, Frontu Leningradzkiego, d-ca: 61., 40. Armii, 5. Armii Uderzeniowej, 5. Armii Pancernej, d-ca Frontów: Rezerwowego, Briańskiego, Nadbałtyckiego, d-ca OW: Lwowskiego, Tawriczeskiego
Główne wojny i bitwy	wojna domowa w Rosji; II wojna światowa: bitwa pod Moskwą, obrona Leningradu, bitwa stalingradzka, bitwa na łuku kurskim operacja leningradzko-nowogrodzka operacja wyborsko-pietrozawodzka operacja nadbałtycka
Odznaczenia

Markian Michaiłowicz Popow, ros. Маркиан Михайлович Попов (ur. 20 października^?/ 2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja, zm. 22 kwietnia 1969 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii, szef sztabu Wojsk Lądowych RKKA, Bohater Związku Radzieckiego (1965), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2., 3., 4., 5. i 6. kadencji.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Urodził się 2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja (ob. Sierafimowicz w obwodzie wołgogradzkim), w rodzinie urzędnika carskiego.

Od 1920 w Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej. Uczestnik wojny domowej 1918–1920 na Froncie Zachodnim. W 1922 ukończył kurs oficerów piechoty, w 1925 kursy doskonalące oficerów RKKA im. marsz. Borisa Szaposznikowa (KUKS "Wystrzał"), a w 1936 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego.

Był szefem sztabu brygady zmechanizowanej i korpusu, zastępcą dowódcy – szefem sztabu i od 1939 dowódcą 1 Samodzielnej Armii. Od stycznia 1941 dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego.

II wojna światowa

W czasie II wojny światowej, po ataku Niemiec na ZSRR, od czerwca 1941 dowodził Frontem Północnym, a następnie Frontem Leningradzkim. Od listopada 1941 dowódca 61. Armii, od lipca 1942 – 40 Armii, a od października 1942 zastępca dowódcy Frontu Stalingradzkiego później Frontu Południowo-Zachodniego, od listopada dowódca 5 Armii Uderzeniowej, a od grudnia – 5 Armii Pancernej.

Następnie od kwietnia 1943 dowodził Frontem Rezerwowym Dowódcy, od czerwca do października 1943 Frontem Briańskim, a od października 1943 do kwietnia 1944 Frontem Nadbałtyckim i 2 Frontem Nadbałtyckim.

W kwietniu 1944 – po nieudanej próbie przełamania obrony nieprzyjaciela na Bałtyku – zwolniony z funkcji dowódcy 2 Frontu Nadbałtyckiego. 20 kwietnia 1944 obniżono mu stopień do generała-pułkownika. Od kwietnia 1944 szef sztabu Frontu Leningradzkiego, 2 Frontu Nadbałtyckiego i ponownie Frontu Leningradzkiego.

Uczestnik bitew: moskiewskiej, stalingradzkiej, kurskiej, leningradzkiej. Walczył pod Nowogrodem, w zajęciu Karelii i wybrzeża Bałtyku.

Okres powojenny

Po wojnie dowódca Lwowskiego Okręgu Wojskowego (1945–1946) i Taurydzkiego Okręgu Wojskowego (1946 – 1954). 3 sierpnia 1953 ponownie awansowany na stopień generała armii. Od stycznia 1955 zastępca szefa, a następnie szef Zarządu Gotowości Bojowej Wojsk Lądowych, od sierpnia 1956 szef sztabu Wojsk Lądowych. Od lipca 1962 inspektor wojskowy – doradca w Grupie Inspektorów Wojskowych Ministerstwa Obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2. do 6. kadencji.

Zmarł 22 kwietnia 1969 w Moskwie i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Awanse

• generał porucznik – 4 czerwca 1940;
• generał pułkownik – 23 kwietnia 1943;
• generał armii – 26 sierpnia 1943 (obniżenie stopnia 20 kwietnia 1944; ponowny awans 3 sierpnia 1953).

Odznaczenia

• Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego (7 maja 1965)
• Order Lenina – pięciokrotnie
• Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
• Order Suworowa I klasy – dwukrotnie
• Order Kutuzowa I klasy – dwukrotnie
• Order Czerwonej Gwiazdy
• I medale

Bibliografia

• BolesławB. Potyrała BolesławB., WładysławW. Szlufik WładysławW., Who is who? Trzygwiazdkowi generałowie i admirałowie radzieckich sił zbrojnych z lat 1940-1991, Częstochowa: WSP, 2001, ISBN 83-7098-662-5, OCLC 831020923 .
• Mała Encyklopedia Wojskowa, t. II, Wyd. MON, Warszawa 1971
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
• (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, t. 20, s. 361, Moskwa 1969-1978
• (ros.) Wojskowy słownik encyklopedyczny, Moskwa 1986
• Маркиан Михайлович Попов – Герои страны (ros.)
• Маркиан Михайлович Попов – Проект ХРОНОС (ros.)