Marokańska Islamska Grupa Bojowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


Marokańska Islamska Grupa Bojowa
Data założenia

lata 90. XX wieku

Sprzymierzeńcy

Al-Ka’ida
Al-Ka’ida Islamskiego Maghrebu
Salafija Dżihadija
Libijska Islamska Grupa Bojowa
Tunezyjska Grupa Bojowa

Wrogowie

Maroko
Algieria
Sahara Zachodnia
Mauretania

Marokańska Islamska Grupa Bojowa, GICM (Groupe Islamique Combattant Marocain)[1] – salaficka organizacja terrorystyczna powiązana z Al-Ka’idą. GICM jest jedną z kilku północnoafrykańskich grup terrorystycznych, które powstały w Afganistanie podczas rządów talibów. Organizacja i jej członkowie zostali powiązani z kilkoma atakami terrorystycznymi, w tym z zamachami bombowymi w Casablance z 2003 roku, w których zginęły 33 osoby, a ponad 100 zostało rannych, i zamachami w Madrycie z 2004, w których zginęło 191 osób, a ponad 2000 zostało rannych[2][3][4][5][6]. Uważa się, że walka z licznymi komórkami organizacji w Europie od tego czasu znacznie ograniczyła możliwości GICM[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

GICM została założona w latach 90. XX wieku przez rekrutów marokańskich szkolących się w obozach szkoleniowych Al-Ka’idy w Afganistanie. Do jej powstania przyczynili się też uczestnicy radzieckiej interwencji w Afganistanie[2][3][7]. Organizacja była odłamem Harakat al-Islamiya al-Maghrebiya al-Mukatila (HASM) i Shabiba al-Islamiya. Głównym celem GICM było ustanowienie państwa islamskiego w Maroku[2][8]. Grupa pozyskiwała środki finansowe z działalności przestępczej, takiej jak rabunki, wymuszenia, fałszowanie dokumentów, handel narkotykami czy handel bronią[2][8][9][10]. Jedna z komórek powiązanych z grupą była odpowiedzialna za zabicie dwóch hiszpańskich turystów w hotelu Atlas Asni w Marrakeszu w sierpniu 1994[9]. Strategicznym liderem grupy był Ahmed Rafiki (Abou Hodeifa), który był odpowiedzialny za pozyskiwanie i organizację marokańskich bojowników w Afganistanie[3].

Ataki powiązane z GICM[edytuj | edytuj kod]

GICM wraz z Al-Ka’idą i jej odłamami została uznana za ugrupowanie terrorystyczne i prawnie zakazana przez Radę Bezpieczeństwa ONZ po atakach z 11 września 2001[3]. GICM powiązano później z kilkoma atakami terrorystycznymi. W 2003 dwunastu zamachowców-samobójców z grupy Salafija Dżihadija było odpowiedzialnych za przygotowanie i przeprowadzenie skoordynowanych zamachów bombowych w Casablance, w wyniku których zginęły 33 osoby[2][3]. Co najmniej osiem osób skazanych po tym zamachu zostało oskarżonych o członkostwo w GICM[4]. W wyniku akcji marokańskiej policji w 2007 roku aresztowano między innymi Saada Houssainiego – szefa komitetu wojskowego grupy[11].

Rok po zamachach w Casablance GICM podejrzewano o organizację zamachów w Madrycie z 2004[2][5][6], a także ponowny zamach bombowy w Casablance w 2007 roku[8].

Stosunki zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

Poniższe kraje i organizacje oficjalnie uznały Marokańską Islamską Grupę Bojową za organizację terrorystyczną:

Kraj/Organizacja Data Źródło
 ONZ 10 października 2002 [3]
 Stany Zjednoczone 5 grudnia 2002 [2]
 Wielka Brytania 14 października 2005 [12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1823/2002 z dnia 11 października 2002 r. zmieniające po raz piąty rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 [online], 12 października 2002 [dostęp 2020-06-27] (pol.).
  2. a b c d e f g h Moroccan Islamic Combatant Group [online], cisac.fsi.stanford.edu [dostęp 2020-06-27].
  3. a b c d e f MOROCCAN ISLAMIC COMBATANT GROUP – United Nations Security Council [online], www.un.org [dostęp 2020-06-27].
  4. a b Blake D. Ward, Osama's Wake: The Second Generation of Al Qaeda, DIANE Publishing, 2005, s. 24-27, ISBN 978-1-4289-9436-2 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  5. a b Craig Whitlock, Investigators Explore Link to Madrid Attacks, 9 lipca 2005, ISSN 0190-8286 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  6. a b CNN Editorial Research, Spain Train Bombings Fast Facts [online], CNN [dostęp 2020-06-27].
  7. Andrew T.H. Tan, Politics of Terrorism: A Survey, Routledge, 18 października 2010, s. 183-184, ISBN 978-1-136-83336-6 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  8. a b c Mathieu Guidère, Historical Dictionary of Islamic Fundamentalism, Scarecrow Press, 20 lipca 2012, s. 230, ISBN 978-0-8108-7965-2 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  9. a b Carlos Echeverría Jesús, The Current State of the Moroccan Islamic Combatant Group [online], Combating Terrorism Center at West Point, 15 marca 2009 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  10. Peter Chalk, Encyclopedia of Terrorism, ABC-CLIO, 2013, s. 261-262, ISBN 978-0-313-30895-6 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  11. Morocco arrests Islamist suspected of bombings, „Reuters”, 9 marca 2007 [dostęp 2020-06-27] (ang.).
  12. Terrorism Act 2000 [online], www.legislation.gov.uk [dostęp 2020-06-27].