Martin Koch podczas Dnia Sportu (2009)
Martin Koch (ur. 22 stycznia 1982 w Villach ) – austriacki skoczek narciarski , drużynowy mistrz olimpijski, trzykrotny drużynowy mistrz świata i pięciokrotny medalista mistrzostw świata w lotach.
Pochodzi z rodziny sportowej, a jego matka jest bliską krewną Ernsta Vettoriego i Armina Koglera – dwóch utytułowanych skoczków austriackich.
W wieku niespełna 16 lat dwukrotnie wziął udział w kwalifikacjach do konkursów Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku i Bischofshofen, lecz zajmował miejsca poza pierwszą pięćdziesiątką. Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobył w 1999 w Zakopanem . Podczas rozegranych w tym samym roku mistrzostw świata juniorów, Koch po pierwszej serii był liderem zawodów. W drugiej kolejce uzyskał 26. wynik i spadł ostatecznie na 6. miejsce[2] .
W sezonie 2001/2002 dwukrotnie uplasował się na drugim miejscu podczas konkursów w Sapporo i raz na trzecim w Engelbergu . W 2002 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City .
W 2006 na mistrzostwach świata w lotach na Kulm zajął 4. miejsce, a dwa lata później w Oberstdorfie został wicemistrzem świata w lotach. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie na skoczni K-125 w Pragelato oraz na mistrzostwach świata w lotach w 2008 zdobył złote medale w konkursach drużynowych. Złoty medal zdobył również drużynowo na mistrzostwach świata w 2009 w Libercu. W klasyfikacji generalnej PŚ najwyżej był na 6. miejscu w sezonie 2010/2011.
Jego najdłuższy ustany skok to 241,5 m – taką odległość uzyskał 11 lutego 2011 podczas drugiej serii treningowej przed konkursami Pucharu Świata w Vikersund [3] .
2 stycznia 2010 podczas treningu przed konkursem Pucharu Świata w Innsbrucku skoczył 135 metrów, co jest nieoficjalnym zimowym rekordem skoczni.
8 stycznia 2011 w Harrachovie po raz pierwszy wygrał zawody PŚ. Drugi raz udało mu się to 5 lutego 2011 w Oberstdorfie .
22 marca 2014 roku oddał swój pożegnalny skok na skoczni Bloudkova velikanka w Planicy .
Starty M. Kocha na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
14.
10 lutego
2002
Park City
Utah Olympic Park
K-90
–
indywid.
92,5 m
91,0 m
237,0 pkt
32,0 pkt
Simon Ammann
8.
13 lutego
2002
Park City
Utah Olympic Park
K-120
–
indywid.
126,0 m
121,5 m
244,5 pkt
36,9 pkt
Simon Ammann
23.
12 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-95
HS-106
indywid.
97,5 m
94,5 m
229,5 pkt
37,0 pkt
Lars Bystøl
32.
18 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
indywid.
116,0 m
–
94,8 pkt
182,1 pkt
Thomas Morgenstern
1.
20 lutego
2006
Pragelato
Trampolino a Monte
K-125
HS-140
druż.[b]
122,0 m
128,5 m
984,0 pkt (226,9 pkt )
–
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
9.
24 lutego
2007
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
indywid.
117,5 m
123,5 m
225,3 pkt
40,6 pkt
Simon Ammann
22.
21 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
93,5 m
92,0 m
237,5 pkt
44,5 pkt
Wolfgang Loitzl
16.
27 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
indywid.
126,0 m
–[e]
124,8 pkt
16,5 pkt
Andreas Küttel
1.
28 lutego
2009
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
druż.[c]
121,0 m
134,0 m
1034,3 pkt (257,5 pkt )
–
21.
26 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
indywid.
90,0 m
97,5 m
222,4 pkt
46,8 pkt
Thomas Morgenstern
1.
27 lutego
2011
Oslo
Midtstubakken
K-95
HS-106
druż.[d]
105,5 m
102,0 m
1025,5 pkt (258,8 pkt )
–
8.
3 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
indywid.
130,5 m
129,5 m
262,3 pkt
15,2 pkt
Gregor Schlierenzauer
1.
5 marca
2011
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
druż.[d]
118,5 m
–
500,0 pkt (106,8 pkt )
–
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
16.
9-10 marca
2002
Harrachov
Čerťák
K-185
–
indywid.
167,5 m
169,0 m
–[e]
–[e]
301,8 pkt
94,5 pkt
Sven Hannawald
4.
13-14 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
indywid.
203,0 m
189,0 m
182,5 m
199,5 m
741,8 pkt
46,2 pkt
Roar Ljøkelsøy
4.
15 stycznia
2006
Tauplitz
Kulm
K-185
HS-203
druż.[b]
183,5 m
199,0 m
1290,6 pkt (363,5 pkt )
107,3 pkt
Norwegia
2.
22-23 lutego
2008
Oberstdorf
Im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
indywid.
215,5 m
221,0 m
213,0 m
201,5 m
824,7 pkt
10,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
1.
24 lutego
2008
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
druż.[d]
214,5 m
210,5 m
1553,3 pkt (417,5 pkt )
–
10.
19-20 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
indywid.
208,5 m
206,0 m
220,0 m
200,0 m
839,8 pkt
96,0 pkt
Simon Ammann
1.
21 marca
2010
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
druż.[c]
184,5 m
217,5 m
1641,4 pkt (381,1 pkt )
–
3.
24-25 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
indywid.
218,0 m
243,0 m[f]
–[e]
–[e]
386,2 pkt
22,5 pkt
Robert Kranjec
1.
26 lutego
2012
Vikersund
Vikersundbakken
K-195
HS-225
druż.[d]
217,5 m
218,0 m
1648,4 pkt (421,3 pkt )
–
Starty M. Kocha na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
20.
24 stycznia
1998
Sankt Moritz
Olimpijska
K-95
indywid.
86,0 m
80,0 m
175,0 pkt
56,5 pkt
Wolfgang Loitzl
1.
4 lutego
1999
Saalfelden
Bibergschanze
K-85
druż.[g]
85,0 m
89,5 m
962,0 pkt (241,0 pkt )
–
6.
6 lutego
1999
Saalfelden
Bibergschanze
K-85
indywid.
95,5 m
71,5 m
218,5 pkt
20,5 pkt
Kazuki Nishishita
1.
27 stycznia
2000
Szczyrbskie Jezioro
MS 1970 B
K-90
druż.[h]
91,0 m
92,5 m
917,0 pkt (233,0 pkt )
–
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
8 stycznia
2011
Harrachov
Čertak
K-185
HS-205
211,5 m
213,0 m
425,2 pkt.
* Loty 2010/2011
2.
5 lutego
2011
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
214,5 m
210,5 m
428,4 pkt.
* FTT 2011, Loty 2010/2011
3.
18 lutego
2012
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
218,0 m
221,5 m
443,4 pkt.
* FTT 2012, Loty 2011/2012
4.
11 marca
2012
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
130,5 m
130,0 m
247,3 pkt.
–
5.
18 marca
2012
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
222,5 m
–
242,5 pkt.
* Loty 2011/2012
Sezon PŚ
1. miejsce
2. miejsce
3. miejsce
razem
2001/2002
-
2
1
3
2002/2003
-
-
-
-
2003/2004
-
-
-
-
2004/2005
-
-
-
-
2005/2006
-
1
1
2
2006/2007
-
1
2
3
2007/2008
-
1
2
3
2008/2009
-
-
1
1
2009/2010
-
-
2
2
2010/2011
2
1
1
4
2011/2012
3
1
1
5
suma
5
7
11
23
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
16 grudnia
2001
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-120
HS-137
134,0 m
126,5 m
267,9 pkt
3.
13,8 pkt
Adam Małysz
2.
24 stycznia
2002
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
129,5 m
122,5 m
249,6 pkt
2.
23,2 pkt
Andreas Widhölzl
3.
26 stycznia
2002
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
129,0 m
123,0 m
250,6 pkt
2.
9,3 pkt
Andreas Widhölzl
4.
18 marca
2006
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
219,5 m
218,0 m
431,0 pkt
3.
19,1 pkt
Bjørn Einar Romøren
5.
19 marca
2006
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
222,5 m
222,5 m
443,0 pkt
2.
9,9 pkt
Janne Happonen
6.
18 marca
2007
Oslo
Holmenkollbakken
K-115
HS-128
115,5 m
–
113,9 pkt
2.
7,9 pkt
Simon Ammann
7.
24 marca
2007
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
215,5 m
211,5 m
417,4 pkt
3.
2,2 pkt
Adam Małysz
8.
25 marca
2007
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
216,5 m
–
211,8 pkt
3.
3,2 pkt
Adam Małysz
9.
2 lutego
2008
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
123,5 m
127,5 m
249,3 pkt
3.
12,3 pkt
Thomas Morgenstern
10.
9 lutego
2008
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
132,5 m
124,0 m
258,2 pkt
3.
4,1 pkt
Anders Jacobsen
11.
16 marca
2008
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
216,5 m
229,5 m
435,2 pkt
2.
6,9 pkt
Gregor Schlierenzauer
12.
10 stycznia
2009
Tauplitz /Bad Mitterndorf
Kulm
K-185
HS-200
197,5 m
209,0 m
386,8 pkt
3.
11,2 pkt
Gregor Schlierenzauer
13.
9 stycznia
2010
Tauplitz /Bad Mitterndorf
Kulm
K-185
HS-200
192,0 m
201,5 m
379,2 pkt
3.
3,3 pkt
Robert Kranjec
14.
17 stycznia
2010
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
136,0 m
119,5 m
255,4 pkt
3.
37,7 pkt
Simon Ammann
15.
8 stycznia
2011
Harrachov
Čertak
K-185
HS-205
211,5 m
213,0 m
425,2 pkt
1.
–
16.
30 stycznia
2011
Willingen
Mühlenkopfschanze
K-130
HS-145
141,5 m
140,5 m
286,9 pkt
2.
2,2 pkt
Severin Freund
17.
5 lutego
2011
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
214,5 m
210,5 m
428,4 pkt
1.
–
18.
18 marca
2011
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
210,0 m
222,5 m
433,8 pkt
3.
17,1 pkt
Gregor Schlierenzauer
19.
17 grudnia
2011
Engelberg
Gross-Titlis-Schanze
K-125
HS-137
134,5 m
131,5 m
258,1 pkt
2.
8,1 pkt
Anders Bardal
20.
18 lutego
2012
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-185
HS-213
218,0 m
221,5 m
443,4 pkt
1.
–
21.
11 marca
2012
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
130,5 m
130,0 m
247,3 pkt.
1.
–
22.
16 marca
2012
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
225,0 m
218,5 m
418,6 pkt
3.
15,6 pkt
Robert Kranjec
23.
18 marca
2012
Planica
Letalnica
K-185
HS-215
222,5 m
–
242,5 pkt
1.
–
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
6 września
2002
Lahti
Salpausselkä
K-116
–
120,0 m
121,5 m
252,6 pkt
3.
22,8 pkt
Andreas Widhölzl
2.
3 października
2008
Klingenthal
Vogtland Arena
K-125
HS-140
139,0 m
135,0 m
273,7 pkt
3.
8,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
3.
4 października
2008
Liberec
Ještěd
K-120
HS-134
131,5 m
131,5 m
272,4 pkt
3.
1,7 pkt
Gregor Schlierenzauer
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
2011
1
-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8
- – brak startu
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Sezon
Miejsce
2011
24.[5]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
9 stycznia
1999
Bad Goisern
Kalmberg-Schanze
K-90
–
87,0 m
86,0 m
216,5 pkt
2.
0,5 pkt
Fabian Ebenhoch
2.
10 stycznia
1999
Bad Goisern
Kalmberg-Schanze
K-90
–
85,0 m
91,0 m
224,0 pkt
2. [j]
0,5 pkt
Primož Urh-Zupan
3.
21 lutego
1999
Planica
Bloudkova velikanka
K-120
–
131,0 m
123,0 m
257,2 pkt
3.
6,2 pkt
Wilhelm Brenna
4.
17 lipca
1999
Villach
Alpenarena
K-90
–
93,0 m
95,0 m
248,0 pkt
1.
–
5.
5 lutego
2000
Berchtesgaden
Kälbersteinschanze
K-90
–
?
?
?
2.
?
Dennis Störl
6.
6 lutego
2000
Saalfelden
Bibergschanze
K-85
–
92,0 m
93,5 m
262,5 pkt
2.
1,5 pkt
Georg Späth
7.
4 marca
2000
Eisenerz
Erzbergschanze
K-90
–
96,0 m
96,0 m
258,5 pkt
2.
1,0 pkt
Thomas Hörl
8.
11 marca
2000
Harrachov
Čerťák
K-120
–
130,5 m
125,5 m
255,3 pkt
2.
4,8 pkt
Jaroslav Sakala
9.
12 marca
2000
Harrachov
Čerťák
K-120
–
134,5 m
126,0 m
263,4 pkt
2.
10,5 pkt
Dirk Else
10.
26 marca
2000
Ruka
Rukatunturi
K-120
–
140,0 m
130,5 m
280,4 pkt
3.
2,3 pkt
Olav Magne Dønnem
11.
12 stycznia
2001
Sapporo
Miyanomori
K-90
–
79,5 m
94,5 m
218,5 pkt
3.
14,0 pkt
Yukitaka Fukita
12.
13 stycznia
2001
Sapporo
Ōkurayama
K-120
–
126,5 m
116,0 m
236,5 pkt
3.
27,4 pkt
Yukitaka Fukita
13.
24 lutego
2001
Chamonix
Tremplin aux Bossons
K-95
–
105,5 m
103,0 m
267,5 pkt
1.
–
14.
26 sierpnia
2001
Calgary
Alberta Ski Jump Area
K-89
–
98,0 m
93,5 m
258,5 pkt
2.
4,5 pkt
Alan Alborn
15.
1 września
2001
Park City
Utah Olympic Park
K-120
–
125,0 m
124,5 m
245,1 pkt
2.
13,6 pkt
Alan Alborn
16.
11 stycznia
2004
Sapporo
Ōkurayama
K-120
–
131,0 m
–
134,8 pkt
2.
3,2 pkt
Akira Higashi
17.
7 marca
2004
Vikersund
Vikersundbakken
K-185
–
211,5 m
208,0 m
406,9 pkt
3.
12,4 pkt
Roland Müller
18.
17 grudnia
2004
Harrachov
Čerťák
K-125
HS-142
151,0 m
135,5 m
287,7 pkt
1.
–
19.
19 grudnia
2004
Harrachov
Čerťák
K-125
HS-142
136,5 m
134,5 m
266,3 pkt
3.
12,1 pkt
Roland Müller
20.
19 stycznia
2013
Bischofshofen
Paul-Ausserleitner-Schanze
K-125
HS-140
135,0 m
133,5 m
259,8 pkt
2.
17,2 pkt
Manuel Fettner
21.
20 stycznia
2013
Bischofshofen
Paul-Ausserleitner-Schanze
K-125
HS-140
128,5 m
125,5 m
234,7 pkt
2.
24,7 pkt
Manuel Fettner
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[6] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
↑ W 2012 roku Koch oddał skok na odległość 243 m, lecz zakończył go upadkiem.
↑ a b c d Skład zespołu: Andreas Widhölzl , Andreas Kofler , Martin Koch i Thomas Morgenstern
↑ a b c d Skład zespołu: Wolfgang Loitzl , Martin Koch, Thomas Morgenstern , Gregor Schlierenzauer .
↑ a b c d e f g h Skład zespołu: Gregor Schlierenzauer , Martin Koch, Andreas Kofler , Thomas Morgenstern
↑ a b c d e Seria została odwołana.
↑ Upadek przy lądowaniu
↑ a b Skład zespołu: Thomas Hörl , Stefan Kaiser , Martin Koch i Florian Liegl
↑ a b Skład zespołu: Martin Koch, Christian Nagiller , Florian Liegl i Stefan Kaiser
↑ Skład zespołu: Martin Koch, Florian Liegl , Stefan Kaiser
↑ Ex aequo z Mariusem Smårisetem
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża – drużynowo
Skocznia normalna
Skocznia normalna
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Indywidualnie
Skocznia normalna indywidualnie
Skocznia duża indywidualnie
Drużynowo
2010: Tyrol (Kofler , Poppinger , Fettner , Schlierenzauer )
2011: Styria (Schabereiter , Loitzl , Pfannenstill , Zauner )
2012: Górna Austria (Diethart , S.Hayböck , M.Hayböck , Schiffner )
2013
2014
2015: Górna Austria (Schiffner , Steiner , Diethart , M.Hayböck )
2016: Tyrol (Kofler , Tollinger , Aigner , Fettner )