Marysin (Szklarska Poręba)
50°49′18″N 15°31′16″E/50,821772 15,521119| Dzielnica Szklarskiej Poręby | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| SIMC |
0936397 |
| Wysokość |
600-700[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Szklarskiej Poręby  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
| 50°49′18″N 15°31′16″E/50,821772 15,521119
| |
Marysin (do 1945 niem. Mariental) – część Szklarskiej Poręby leżąca na prawym brzegu Kamiennej.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Marysin położony jest na prawym brzegu rzeki Kamiennej, na zboczach Śląskiego Grzbietu oraz w Karkonoskim Padole Śródgórskim, na wysokości 600–700 m n.p.m.[1] Przepływają przezeń dopływy Kamiennej: Kamieńczyk, Złoty Potok i Bednarz[1]. W obrębie Marysina znajduje się wiele grup skalnych oraz pojedynczych bloków, zbudowanych z granitu karkonoskiego. Najbardziej znana jest skała Marianki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według miejscowych podań po roku 1578 przybyła tu przed prześladowaniami religijnymi uciekinierka z Czech, protestantka Maria Pluch (Pluchova, Plüchin)[1]. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia pierwszej osadniczki[2]. Po 1620 roku niedaleko jej domu osiedliły się kolejne grupy uchodźców religijnych z Czech, dając początek miejscowości[1]. W 1782 roku był tu młyn, a mieszkało 44 zagrodników i 10 chałupników[1]. Marysin nigdy nie stał się samodzielną wsią i zawsze był częścią Szklarskiej Poręby[1]. W drugiej połowie XIX wieku istniała tu stacja meteorologiczna, a na przełomie XIX i XX wieku rozwinęło się budownictwo pensjonatowe[1]. Po 1945 roku charakter Marysina nie zmienił się i obecnie jest to dzielnica willowa z pensjonatami i domami wczasowymi[1].
Sport i turystyka[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się tu dolna stacja wyciągu krzesełkowego na Szrenicę oraz zakończenie tras narciarskich „Puchatek” i „Lolobrygida” (Szrenica Ski Arena).
Przez Marysin przechodzą szlaki turystyczne[3]:
żółty do schroniska „Pod Łabskim Szczytem”,
czarny - okrężny wokół Szklarskiej Poręby.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 131. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Edward Zych, Nazwy miejscowe Ziemi Jeleniogórskiej, [w] "Rocznik Jeleniogórski", T. 4 (1966), s. 94
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-02].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.
