
Marzęcin (powiat gorzowski)
|
||
Państwo | ![]() |
|
Województwo | lubuskie | |
Powiat | gorzowski | |
Gmina | Kłodawa | |
Liczba ludności | 0 | |
SIMC | Brak | |
![]() |
Marzęcin (do 1945 niem. Marienspring) – obecnie uroczysko, nieistniejąca wieś położona w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Kłodawa.
Położona na północ od Mironic wieś założona została w 1782 roku. Początkowo znajdowała się w niej kuźnica żelaza, produkująca blachę, pręty i kartacze. W 1835 roku sprzedano ją wytwórcy papieru z Gorzowa Ernstowi Gotthilfowi Rätschowi, który przerobił ją na młyn papierniczy. On to też nadał osadzie nazwę Marienspring, na cześć swojej córki i bijącego tam źródła[1][2]. W późniejszym okresie młyn papierniczy przerobiono na zbożowy, a po przebudowie w 1942 roku mieściły się w nim mieszkania dla robotników leśnych oraz jednoklasowa szkoła[2].
Wieś została zniszczona pod koniec II wojny światowej. W styczniu 1945 roku w pobliżu Marzęcina Niemcy zastawili zasadzkę na nacierającą kolumnę czołgów Armii Czerwonej. W wyniku błędnego manewru Niemców wojska sowieckie rozbiły jednak pomimo słabszego uzbrojenia siły nieprzyjaciela, a następnie w odwecie spaliły wieś Marienspring. Pozostałe ruiny rozebrano w 1983 roku[3].
Polską nazwę Marzęcin wprowadzono urzędowo rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 roku[4]. Obecnie na terenie po dawnej wsi znajduje się zachowany pomnik upamiętniający mieszkańców Marienspring poległych podczas I wojny światowej, lapidarium utworzone z nagrobków dawnego cmentarza niemieckiego oraz tablica pamiątkowa ku czci 9-letniej Eriki Sommerfeld, która zginęła w jednym z domów po podpaleniu wsi przez Sowietów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marzęcin - wieś, której nie ma, N-ctwo Kłodawa. puszczagorzowska.pl. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ a b Marzęcin - wioska, która nie przetrwała II Wojny Światowej. polskaekologia24.pl. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ a b Marzęcin (dawniej: Marienspring). neumark.pl. [dostęp 2016-10-31].
- ↑ M.P. z 1948 r. Nr 14, poz. 55
|