Przejdź do zawartości

Marzena Machałek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marzena Machałek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1960
Wrocław

Zawód, zajęcie

polityk, nauczycielka

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Stanowisko

posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2006), wiceminister edukacji narodowej (2017–2021), wiceminister edukacji i nauki (2021–2023)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Marzena Anna Machałek z domu Pałka (ur. 29 sierpnia 1960 we Wrocławiu) – polska polityk i nauczycielka. Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2017–2023 sekretarz stanu w resortach odpowiedzialnych za edukację.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim w 1992, a także studia podyplomowe – z nadzoru pedagogicznego w Wałbrzyskiej Wyższej Szkole Zarządzania i Przedsiębiorczości w 2005 oraz z organizacji i zarządzania w Gnieźnieńskiej Wyższej Szkole Humanistyczno-Menedżerskiej „Milenium” w 2006. Pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej.

W wyborach samorządowych w 1998 uzyskała mandat radnej Kamiennej Góry z listy Akcji Wyborczej Solidarność[1]. W latach 1998–2002 pełniła funkcję zastępcy burmistrza tego miasta[2]. W wyborach samorządowych w 2002 bezskutecznie ubiegała się o urząd burmistrza Kamiennej Góry[3], została natomiast radną miejską[4]. W 2005 bezskutecznie kandydowała do Sejmu[5]. W 2006 została powołana na stanowisko dolnośląskiego wicekuratora oświaty. W tym samym roku wybrano ją na radną Sejmiku Województwa Dolnośląskiego; zrezygnowała z zasiadania w tym gremium wkrótce po złożeniu ślubowania. W grudniu 2006 objęła mandat posłanki V kadencji[6] (w miejsce Jana Zubowskiego, który został wybrany na prezydenta Głogowa).

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski z listy Prawa i Sprawiedliwości, otrzymując w okręgu legnickim 11 109 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 11 812 głosów[7]. Bezskutecznie kandydowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[8].

W wyborach w 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 14 608 głosów[9]. 10 marca 2017 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej[10] (od stycznia 2021 w Ministerstwie Edukacji i Nauki). Sprawowała także funkcję przewodniczącej rady Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji[11].

W wyborach parlamentarnych w 2019 ponownie uzyskała poselską reelekcję, zdobywając 22 481 głosów[12]. W wyborach w 2023 utrzymała mandat na kolejną kadencję, zdobywając 18 363 głosy[13]. W grudniu tego samego roku zakończyła pełnienie funkcji wiceministra.

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 otrzymała tytuł honorowego obywatela Jeleniej Góry.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Samorząd 1998. kbw.gov.pl. [dostęp 2025-04-13].
  2. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 253.
  3. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-09-16].
  4. Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-09-16].
  5. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2023-11-13].
  6. Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2023-11-13].
  7. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-02].
  8. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-02].
  9. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  10. Marzena Machałek nowym wiceministrem edukacji. men.gov.pl, 10 marca 2017. [dostęp 2017-03-10].
  11. Anna Mierzyńska: Pereira, Świrski i Nisztor mają uczyć o dezinformacji. Piromani o ochronie przeciwpożarowej. oko.press, 20 stycznia 2023. [dostęp 2025-03-02].
  12. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  13. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]