Masłok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Masłok (też mastok, maślok, maslacha, maeslaek) – napój z wyciągu ziół, mający właściwości odurzające, znany w Turcji Osmańskiej (sproszkowany masłok miał barwę zieloną). W przekonaniu wielu XVII- i XVIII-wiecznych autorów piszących o Turcji miał być pity przez janczarów i przyprawiać ich do srogości i szaleństwa[1]. Podobną opinię o masłoku wyraża Wacław Potocki w Wojnie chocimskiej, pisząc:

Masłok – napój z ziół różnych przyrządzony, odurzający i do szaleństwa przyprowadzający.

Bronisław Ferdynand Trentowski, w wydanej w 1844 książce Myślini, czyli całokształt logiki narodowej utożsamiał masłok z opium.

Osoby, pijące masłok nazywano masłocznikami (był to też synonim szaleńca). W Słowniku polszczyzny XVI wieku pojawia się przymiotnik masłokowy (mający działanie odurzające).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ignacy Włodek: Słownik Polski Dawny czyli Zebranie słow dawnych zaniedbanych polskich z ich tłómaczeniem, Rzym 1780, s. 33.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Stachowski: Słownik historyczny turcyzmów w języku polskim. Kraków: 2007. ISBN 978-83-7188-046-9.