Maskonur złotoczuby
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Fratercula cirrhata[1] | |||
| (Pallas, 1769) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
maskonur złotoczuby | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 w sezonie lęgowym występuje przez cały rok zimowiska | |||
Maskonur złotoczuby[4] (Fratercula cirrhata) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny alk (Alcidae). Występuje na wodach i wybrzeżach północnego Pacyfiku. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
- Morfologia
- Długość ciała 36–41 cm; masa ciała około 773 g; rozpiętość skrzydeł 64–66 cm[2].
- Obie płcie są podobne, choć samice są nieco mniejsze od samców[6]. Dziób duży, bocznie spłaszczony, zielonkawo-pomarańczowy. Maska biała, wokół oczu widoczne czerwone obrączki, na potylicy żółty, długi czubek. Reszta ciała oraz ciemię czarne, nogi pomarańczowe. Obie płci podobne. W zimie czubek zanika, ciało szare, maska ciemna, dziób pomarańczowy jedynie przy końcu. U osobników dorastających maska plamkowana, dziób żółty.
- Zasięg, środowisko
- Gniazda zakłada na wyspach, w norach na szczytach klifów lub na stromych urwiskach. Zasięg lęgowy rozciąga się od północnej Japonii (Hokkaido) przez Sachalin, Wyspy Kurylskie, Morze Ochockie po północny Półwysep Czukocki, a w Ameryce Północnej od zachodniej Alaski na południe do Aleutów, na wschód przez Zatokę Alaska (w tym Archipelag Kodiak) po Kolumbię Brytyjską i dalej na południe po środkową Kalifornię[2]. Zimuje na pełnym morzu i wzdłuż wybrzeży – od Kamczatki i południowej Alaski na południe poprzez obszary zajmowane w okresie lęgowym, czasem po południową Japonię i południową Kalifornię[2].
- Pożywienie
- Żywi się małymi rybami, głowonogami i skorupiakami. Żeruje w morzu, w pogoni za ofiarami potrafi nurkować na głębokość 40–50 m. W swym dużym dziobie może utrzymać do 20 ryb naraz, niekiedy więcej[6].
- Status
- IUCN uznaje maskonura złotoczubego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 1996 roku liczebność światowej populacji szacowano na ponad 3,5 miliona osobników, czyli ponad 2,3 miliona osobników dorosłych. Organizacja Partners in Flight uznaje globalny trend liczebności populacji za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Fratercula cirrhata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e Nettleship, D.N., de Juana, E., Garcia, E.F.J. & Boesman, P.: Tufted Puffin (Fratercula cirrhata). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-01-13].
- ↑ a b Fratercula cirrhata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Alcidae Leach, 1820 - alki - Auks (wersja: 2015-10-31). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-12].
- ↑ Frank Gill & David Donsker (red.): Noddies, gulls, terns, auks. IOC World Bird List (v9.2). [dostęp 2020-01-13].
- ↑ a b N. Bouglouan: Tufted Puffin (ang.). W: oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.