Maszyna wektorów nośnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Maszyna wektorów nośnych, maszyna wektorów wspierających, maszyna wektorów podpierających – abstrakcyjny koncept maszyny, która działa jak klasyfikator, a której nauka ma na celu wyznaczenie hiperpłaszczyzny rozdzielającej z maksymalnym marginesem przykłady należące do dwóch klas. Często jest stosowana niejawnie w procesie rozpoznawania obrazów.

Maszyna wektorów nośnych korzystająca z jądra radialnej funkcji bazowej jest w stanie klasyfikować nierozdzielne liniowo klasy[1]. W przypadku wystąpienia więcej niż jednej klasy maszynę wektorów nośnych zazwyczaj uczy się metodą one-versus-rest[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Krzysztof Sawka, Uczenie maszynowe z użyciem Scikit-Learn i TensorFlow, wyd. II, aktualizacja do modułu TensorFlow 2, Gliwice: Helion, 2020, ISBN 978-83-283-6002-0, OCLC 1183366759 [dostęp 2020-11-05].