Vito Bambino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Mateusz Dopieralski)
Vito Bambino
Ilustracja
Vito Bambino (2022)
Imię i nazwisko

Mateusz Wojciech Dopieralski

Pseudonim

Vito Bambino

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1988
Katowice

Pochodzenie

polskie

Gatunki

indie rock, indie pop, muzyka alternatywna, hip-hop

Zawód

aktor, piosenkarz

Aktywność

od 2003

Wydawnictwo

Kalejdoskop Records, Def Jam Recordings Poland

Zespoły
Bitamina
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Vito Bambino, właśc. Mateusz Wojciech Dopieralski (ur. 27 kwietnia 1988 w Katowicach) – niemiecki aktor filmowy i telewizyjny pochodzenia polskiego (posiada podwójne obywatelstwo[1]), a także polskojęzyczny piosenkarz, autor tekstów[2], kompozytor[3], producent muzyczny[2] i wokalista zespołu Bitamina.

Muzycznie współpracował z artystami takimi, jak Dawid Podsiadło, Daria Zawiałow, Envee, Jan-rapowanie, Kaśka Sochacka, Kubi Producent, Natalia Szroeder, Paulina Przybysz, Pham, Rasmentalism, Sanah, Seven Phoenix, Quebonafide, PRO8L3M i VNM. Laureat Fryderyka 2023 razem z Mrozu w kategorii Utwór roku („Za daleko”).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Katowicach[4] w rodzinie katolickiej[5]. Ma starszą siostrę, Martę, która zajmuje się stroną produkcyjną i organizacyjną na płaszczyźnie festiwali poetyckich w Niemczech[6].

Gdy miał dwa lata, wraz z rodziną wyemigrował do Niemiec i osiedlił się w Leverkusen. W domu rozmawiano w języku polskim[7]. Nazywa się Europejczykiem, przy czym przyznaje się do swojej polskości[1][8].

W 2012 ukończył niepubliczną szkołę Schule im Theater der Keller Köln w Kolonii[9].

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

W 2003 zadebiutował na scenie Düsseldorfer Schauspielhaus w Düsseldorfie w sztuce Zamieszanie w krainie gier[9]. W latach 2003–2009 wystąpił w kolejnych spektaklach teatru: Niezwykle smutna księżniczka jako smutny głupiec, Amelka, Bóbr i Król na dachu jako bóbr, Nihil novi jako Kopernikus, Król Maciuś Pierwszy jako minister oraz Faust i inni jako Mefisto[10]. Następnie grał w przedstawieniach: Aladyn i cudowna lampa (2010) w Hessisches Landestheater w Marburgu, Śmierć Dantona (2010) w Düsseldorfer Schauspielhaus, Wampirek (2011) jako protagonista 9-letni Anton Bohnsack w Wuppertaler Bühnen oraz Nibelungi (2012) jako Giselher w Hessisches Landestheater w Marburgu[10]. Zagrał także w dwóch spektaklach w Theater der Keller w Deutz: Skąpiec (2011) jako Kleant, jedyny syn tytułowego bohatera komedii Moliera oraz Czy androidy śnią o elektrycznych owcach? (2011)[10]. Również w 2011 otrzymał nagrodę teatralną młodych aktorów Puck w Kolonii[11].

W 2012 po raz pierwszy trafił na mały ekran rolą Felixa Reisingera w jednym z odcinków serialu kryminalnego ZDF SOKO Köln[12]. Wkrótce regularnie brał udział w niemieckich produkcjach telewizyjnych, w tym Kobra – oddział specjalny (2017) i Tatort (2018). Debiutował na kinowym ekranie w komediodramacie Die Kleinen und die Bösen (2015)[13] u boku Petera Kurtha. W melodramacie Fucking Berlin (2016) został obsadzony w roli nieodpowiedzialnego Ladji[14].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Jak sam twierdzi w wywiadach, początek swojej drogi muzycznej datuje na rok 2003[15]. Popularność zyskał dzięki utworowi „Dom” wykonywanemu z zespołem Bitamina[16]. Występuje także jako wokalista solowy, 24 września 2020 wydał debiutancki album pt. Poczekalnia.

W 2021 roku współprowadził audycję muzyczną Tłusty czwartek emitowaną w radiowej Czwórce[17]. W sierpniu 2021 wziął udział w akcji promocyjnej „Wszystko mi mówi” Tymbarku[18], na której potrzeby wraz z Sanah, zespołem Kwiat Jabłoni i Arturem Rojkiem nagrali cover utworu Skaldów „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał” wraz z teledyskiem[19][20][21].

W 2023 razem z Igo oraz Mrozu stworzył i nagrał „Supermoce”, hymn Męskiego Grania na trasę koncertową w 2023[22]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną jest Agata Di Prima-Dopieralski, pół Niemka, pół Sycylijka. Mają syna, Amara[6].

Ma podwójne obywatelstwo – polskie i niemieckie[1].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Vito Bambino.
 Zobacz też Dyskografię Bitaminy.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne
Rok Tytuł Rola Reżyser
2013 Stralsund: Tödliches Versprechen (TV) Vitas Zalgiris Martin Eigler
2014 Sarajewo (Sarajevo, TV) Nedeljko Čabrinović Andreas Prochaska
2016 Die Truckerin (Die Truckerin - Eine Frau geht durchs Feuer, TV) Sebastian Vigg
Fucking Berlin Ladja Florian Gottschick
Der Traum von Olympia: Die Nazi-Spiele von 1936 (TV) Jochim Seyppel Mira Thiel, Florian Huber
Złota rybka (Goldfish, film krótkometrażowy) Otto (dorosły) Facundo V. Scalerandi
2017 Das Luther-Tribunal. Zehn Tage im April (TV) Karol V Christian Twente
2018 Mackie Messer – Brechts Dreigroschenfilm Ede Joachim A. Lang
2019 Kraina lodu II (Frozen II) Ryder (głos) Chris Buck, Jennifer Lee
Harter Brocken 4: Die dunkle Seite des Mondes paralotniarz Kevin Markus Sehr
Seriale telewizyjne
Rok Tytuł Rola Uwagi
2012 SOKO Köln Felix Reisinger odc.: „Fischer gegen Fischer”
2013 Kobiety, które zmieniły świat (Frauen, die Geschichte machten, dokumentalny) Oktawian odc.: „Kleopatra”
Stralsund Vitas odc.: „Tödliches Versprechen”
2014 Der Usedom-Krimi Janek Juskowiak odc.: „Mörderhus”
2015 Josephine Klick - Allein unter Cops Alexander odc.: „Bürgerwehr”
Heldt Carsten Hesse odc.: „Wehrlos”
„Auf Achse”
2016 Diagnoza Betty (Bettys Diagnose) Pascal Röchel odc.: „Adrenalin”
2017 Kobra – oddział specjalny (Alarm für Cobra 11 – Die Autobahnpolizei) Timo Kraus odc.: „Duchy przeszłości” („Geister der Vergangenheit”)
Nicht tot zu kriegen uczestnik kursu odc.: „Das Leben ist kein Schnapsladen!”
Einstein Jegor Schukow odc.: „ABC”
2018 Tatort (Miejsce zbrodni) Ilkay Yildiz odc.: „Mitgehangen”
Rentnercops: Jeder Tag zählt! Alexander Drack odc.: „Alles wird gut”
Der Staatsanwalt Paul odc.: „Nachts im Weinberg”
2019 Wojna i ja (Der Krieg und ich) Tomasz Dolinski odc.: „Eva”
Die Klempnerin Christoph Wagner odc.: „Am meisten Angst haben wir vor dem Leben”
West of Liberty Mischa, syn Pawła odc. 1
Harter Brocken paralotniarz Kevin odc.: „Der Geheimcode”
2020 Die Chefin Jerome Lauer odc.: „Verzockt”
2021 Notruf Hafenkante Jacek Janko odc.: „Einsatz Elbe 1”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Szymon Gosławski, Vito Bambino: Czekam, aż ludzie się zorientują, że znam pięć słów na krzyż, interia.pl, 3 października 2020 [dostęp 2021-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-27] (pol.).
  2. ↑ a b Autorzy / Vito Bambino – TIDAL, listen.tidal.com [dostęp 2021-08-19] (ang.).
  3. ↑ Autorzy / Mateusz Dopieralski – TIDAL, listen.tidal.com [dostęp 2021-08-19] (ang.).
  4. ↑ Personalidade: Mateusz Dopieralski (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2021-07-27]. (port.).
  5. ↑ Przemysław Bollin: Bitamina: Granice? Zależy, kto pyta. Onet.pl, 3 lipca 2019. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (pol.).
  6. ↑ a b Vito Bambino: żona, dzieci, wzrost, gdzie mieszka - Życiorys, 3 maja 2023 [dostęp 2023-05-04] (pol.).
  7. ↑ Izabela Jułga: Rodzina i relacje w ujęciu Mateusza Dopieralskiego – Co mówi Poznań o kobietach?. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (pol.).
  8. ↑ Vito Bambino nagrał piosenkę z Natalią Szroeder!. WaszaScenaMuzyczna.pl, 2 lipca 2020. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (pol.).
  9. ↑ a b Vito Bambino. Zentralbüro. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (niem.).
  10. ↑ a b c Mateusz Dopieralski, aktor, Kolonia. Crew United. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (ang.).
  11. ↑ Mateusz Dopieralski Awards. filmmakers.de. [dostęp 2021-07-27]. (niem.).
  12. ↑ Mateusz Dopieralski Filmography. FamousFix. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
  13. ↑ Mateusz Dopieralski Filmography. filmportal.de. [dostęp 2021-07-27]. (niem.).
  14. ↑ Terrace Hill: Schon der Roman „Fucking Berlin“ sorgte für viel Aufsehen! Jetzt kommt die Verfilmung auf mobile Kinotour!. AINO Hamburg, 13 października 2016. [dostęp 2021-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-27)]. (niem.).
  15. ↑ Vito Bambino Discography. AllMusic. [dostęp 2020-02-23]. (ang.).
  16. ↑ Paweł Klimczak: Vito Bambino: mam nadzieję, że moja muzyka będzie dorastać razem z moim synem. newonce, 16 maja 2020. [dostęp 2021-07-27]. (pol.).
  17. ↑ "Tłusty Czwartek". GrubSon i Vito Bambino w nowej audycji w Czwórce, PolskieRadio.pl [dostęp 2022-07-04].
  18. ↑ Wszystko mi mówi Tymbark – zrób z nami swój teledysk!, wszystkomimowi.pl [dostęp 2021-08-13].
  19. ↑ Sanah, Artur Rojek, Vito Bambino, Kwiat Jabłoni – Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał (Tymbark). [dostęp 2021-08-13].
  20. ↑ Sanah, Artur Rojek, Vito Bambino, Kwiat Jabłoni wspólnie reinterpretują utwór "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał", Onet Kultura, 12 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-13] (pol.).
  21. ↑ Wszystko nam mówi, że ich pokochacie. Sanah, Artur Rojek, Vito Bambino i Kwiat Jabłoni zmierzyli się z kultowym hitem, gazetapl [dostęp 2021-08-13] (pol.).
  22. ↑ Męskie granie 2023 - piosenka od Mroza, Igo i Vito Bambino. Supermoce to hymn Męskiego Grania 2023, www.eska.pl [dostęp 2023-05-20].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vito_Bambino&oldid=71285299”