Maurício Lima

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maurício Camargo Lima
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1968
Campinas

Wzrost

184 cm

Pozycja

rozgrywający

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1987–1988 Olympikus Rio de Janeiro
1988–1993 EC Banespa
1993–1994 Daytona Modena
1994–1998 Olympikus Rio de Janeiro
1998–1999 ECUS/Suzano
1999–2003 Minas Tênis Clube
2003–2004 Bossini Gabeca Montichiari
2004–2005 Lube Banca Marche Macerata
2005–2006 Bento Vôlei
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
 Brazylia
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 piłka siatkowa
drużynowo
złoto Ateny 2004 piłka siatkowa
drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Argentyna 2002 drużynowo

Maurício Camargo Lima (ur. 27 stycznia 1968 w Campinas[1]) – brazylijski siatkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji rozgrywającego.

Dwukrotnie zdobywał złoty medal Igrzysk Olimpijskich w 1992 r. w Barcelonie oraz w 2004 r. Atenach.

Mistrz Świata z 2002 r. z Argentyny. Na zakończenie tego turnieju został wybrany najlepszym rozgrywającym. W 2012 roku został nominowany do amerykańskiej galerii siatkarskich sław - Volleyball Hall of Fame[2].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Swoją przygodę z siatkówką rozpoczął w późnych latach 80. w Campinas, mieście, w którym urodził się w dniu 27 stycznia 1968 roku. Jak sam przyznaje zakochał się w siatkówce, gdy zboczył mecz reprezentacji Brazylii na Mistrzostwach Świata w 1982 roku, kiedy to zawodnicy z Kraju Kawy zdobyli srebrny medal, przegrywając w finale z reprezentacją ZSRR[2].

Wtedy właśnie postanowił szukać klubu, w którym będzie mógł trenować siatkówkę. Mauricio znalazł miejsce w drużynie, ale jako przyjmujący. Jednak ze względu na swój wzrost (184 cm) zmienił pozycję. Już jako rozgrywający, Mauricio został po raz pierwszy powołany do reprezentacji w 1987 roku. W następnym roku brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Seulu, jako zmiennik Wilhelma[2].

Wraz z końcem "srebrnej generacji", Mauricio stał się jednym z liderów zespołu prowadzonego przez Zé Roberto. W 1992 roku wystąpił jako podstawowy rozgrywający na Igrzyskach Olimpijskich. Obok takich zawodników, jak Carlão, Filho, Tande, Giovane i Marcelo Negrao, Mauritius zdobył swój pierwszy złoty medal olimpijski[2].

Lima przeszedł kolejną wymianę pokoleniową w zespole. W reprezentacji pojawiało się wiele nowych talentów. Stał się zatem łącznikiem pomiędzy starym i nowym pokoleniem. W zespole pojawili się m.in. Giba, Gustavo i Nalbert. Wymiana pokoleniowa odbyła się również na jego pozycji - w 2003 Mauricio był rezerwowym Ricardinho. Ale zanim to się stało był podstawom rozgrywającym w dwóch Igrzyskach Olimpijskich (w Atlancie 1996 i Sydney 2000)[2].

Swoją karierę zakończył po IO w Atenach. W reprezentacji Brazylii wystąpił w sumie 555 razy. Wraz z drużyną narodową pięciokrotnie sięgał po złoty medal Ligi Światowej (1993, 2001, 2003 i 2004), Mistrzostwo Świata w 2002 roku i Puchar Świata 2003[2].

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klubowe Mistrzostwa Ameryki Południowej:

  • złoto 1989, 1990, 1991, 1992

Mistrzostwo Brazylii:

  • złoto 1990, 1991, 1992, 1996, 2000, 2001, 2002
  • srebro 1998, 1999
  • brąz 1997

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Puchar Włoch:

  • złoto 1994

Puchar CEV:

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Panamerykańskie:

Mistrzostwa Ameryki Południowej:

Liga Światowa:

Igrzyska Olimpijskie:

Puchar Świata:

Puchar Ameryki:

  • złoto 1998, 2001
  • srebro 2000

Puchar Wielkich Mistrzów:

Mistrzostwa Świata:

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. profil siatkarza na sports-reference. [dostęp 2011-08-30]. (ang.).
  2. a b c d e f Maksymilian Prozorowski: Siatkarska Galeria Sław. blokaut.net. [dostęp 2015-05-28]. (pol.).