Mauricio Macri

Mauricio Macri
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1959 ; Tandil
	Prezydent Republiki Argentyńskiej
Okres	od 10 grudnia 2015; do 10 grudnia 2019
Przynależność polityczna	Propozycja Republikańska
Wiceprezydent	Gabriela Michetti
Poprzednik	Cristina Fernández de Kirchner
Następca	Alberto Fernández
	Burmistrz Buenos Aires
Okres	od 10 grudnia 2007; do 10 grudnia 2015
Przynależność polityczna	Propozycja Republikańska
Poprzednik	Jorge Telerman
Następca	Horacio Rodríguez Larreta
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mauricio Macri i Michel Temer podczas wizyty prezydenta Argentyny w Brazylii, 7 lutego 2017

Mauricio Macri (ur. 8 lutego 1959 w Tandil) − argentyński polityk, przedsiębiorca i działacz sportowy, prezes CA Boca Juniors w latach 1995−2007, burmistrz Buenos Aires od 10 grudnia 2007 do 10 grudnia 2015, prezydent Argentyny od 10 grudnia 2015 do 10 grudnia 2019.

Edukacja i kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Mauricio Macri urodził się w 1959 w Tandil w prowincji Buenos Aires w jednej z najbogatszych rodzin w kraju. Ukończył inżynierię lądową na Pontificia Universidad Católica Argentina w Buenos Aires. Następnie studiował na Columbia Business School w Nowym Jorku oraz na Wharton Business School^[1].

Pracę zawodową rozpoczął jako analityk w firmie budowlanej Siceco Americana S.A.. W 1984 pracował w Departamencie Kredytowym Citibanku w Buenos Aires. W tym samym roku zaczął pracę w firmie budowlanej SOCMA należącej do jego rodzinnej spółki Grupo Macri. W 1985 został je sekretarzem generalnym. W latach 1986-1992 pełnił funkcję wiceprezesa, a następnie prezesa firmy Sideco. W 1992 został wicedyrektorem firmy Sevel, zajmującej się produkcją samochodów, a dwa lata później stanął na jej czele^[2].

W 1995 został prezesem klubu piłkarskiego CA Boca Juniors. W 1999 oraz w 2003 był powtórnie wybierany na to stanowisko^[2], które zajmował do 2007^[3].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Na scenie politycznej zaistniał w 2003, kiedy utworzył centroprawicową partię Compromiso para el Cambio. Pod jej szyldem w tym samym roku wziął udział w wyborach na burmistrza Buenos Aires. Uzyskał zwycięstwo w pierwszej turze głosowania, jednak w drugiej zdobył 47% głosów i przegrał z kandydatem lewicy Aníbalem Ibarrą^[1]^[2].

W 2005 jego partia weszła w skład koalicji Propuesta Republicana (Propozycja Republikańska). Z jej ramienia uzyskał mandat w Izbie Deputowanych w wyborach parlamentarnych w październiku 2005^[1].

W lutym 2007 ogłosił zamiar startu w kolejnych wyborach lokalnych na urząd burmistrza stolicy. W pierwszej turze głosowania z 2 czerwca 2007, zwyciężył z wynikiem 45,6% głosów^[4]. W drugiej turze z 24 czerwca 2007, pokonał swojego rywala Daniela Filmusa, zdobywając 60,96% głosów^[1]^[5]. Urząd burmistrza miasta (Jefe de Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires) objął 10 grudnia 2007 na okres 4-letniej kadencji.

Wybory prezydenckie[edytuj | edytuj kod]

W 2015 zdecydował się startować w wyborach prezydenckich w Argentynie. W I turze, która odbyła się 25 października 2015, zdobył 34.15% przechodząc do II tury razem z Danielem Scioli byłym wiceprezydentem Argentyny, który zdobył 37.08%, popieranym przez odchodzącą prezydent Cristiną Fernández de Kirchner^[6]. W wyniku pierwszej w historii drugiej tury wyborów z 22 listopada 2015 został wybrany na urząd prezydenta Argentyny uzyskując 51,44% głosów ważnych (12 903 301 głosów), pokonując w głosowaniu Daniela Scioli, kandydata popieranego przez ustępującą prezydent Argentyny^[7].

Prezydentura (2015-2019)[edytuj | edytuj kod]

Urząd prezydenta objął oficjalnie 10 grudnia 2015^[8]^[9]. Na jego inauguracji nie uczestniczyła ustępująca prezydent, gdyż jego zwycięstwo określiła jako „zamach stanu”^[10]^[11]. Po uroczystym zaprzysiężeniu, spotkał się z prezydentami państw Ameryki Południowej: Dilmą Rousseff z Brazylii, Michelle Bachelet z Chile, Evo Moralesem Ayma z Boliwii, Horacio Cartesem z Paragwaju, Juanem Manuelem Santosem z Kolumbii, Rafaelem Correą z Ekwadoru oraz z byłym królem Hiszpanii Janem Karolem^[12].

W wyborach prezydenckich w których ubiegał się o reelekcję poniósł porażkę już w pierwszej turze ze swoim rywalem Alberto Fernándezem^[13]. Urząd prezydenta Argentyny zakończył 10 grudnia 2019^[14].

Brydż[edytuj | edytuj kod]

Macri gra w brydża, reprezentował argentyńską drużynę narodową w 45 Mistrzostwach Świata w Brydżu 2022^[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d AndrewA. Stevens AndrewA., Mauricio Macri, Mayor of Buenos Aires, City Mayors, 3 listopada 2008 [dostęp 2009-10-20] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Curriculum Vitae [dostęp 2009-10-20] (hiszp.).
↑ Presidentes de la Institución, Agrupacion Neuvo Boca [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-23] (hiszp.).
↑ ElianaE. Raszewski ElianaE., BillB. Faries BillB., Macri Expects Run-Off Election Win After First Round Victory, Bloomberg.com, 4 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30] (ang.).
↑ Martín RodríguezM.R. Yebra Martín RodríguezM.R., Doble caída de Kirchner: en la Capital ganó Macri y en Tierra del Fuego, ARI, La Nacion, 25 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (hiszp.).
↑ El escrutinio definitivo confirmó el ballotage y estiró la diferencia entre Daniel Scioli y Mauricio Macri, infobae.com, 3 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-05] (hiszp.).
↑ Macri wins historic presidential runoff, Buenos Aires Herald.com, 22 listopada 2015 [dostęp 2015-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
↑ Mauricio Macri nowym prezydentem Argentyny. Pozbawił władzy rodzinę Kirchnerów, Wyborcza.pl, 23 lipca 2015 [dostęp 2015-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] .
↑ Mauricio Macri ya es el presidente de la Nación y se dirige a la Casa Rosada, La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).
↑ DanielD. Cancel DanielD., CharlieCh. Devereux CharlieCh., Argentina Presidential Feud Turns Handover Ceremony Into a Farce, Bloomberg, 9 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-10] (ang.).
↑ Skandal w czasie zaprzysiężenia prezydenta. Jego poprzedniczka odmówiła udziału, tvn24.pl, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] .
↑ Tras asumir la presidencia, Macri se reúne con las delegaciones extranjeras en el Palacio San Martín, La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).
↑ Radość i śpiewy na ulicach. Argentyna wybrała nowego prezydenta, tvn24.pl, 28 października 2019 [dostęp 2019-10-28] .
↑ VeronicaV. Smink VeronicaV., Asunción de Alberto Fernández: por qué es histórica la transición entre Mauricio Macri y el nuevo presidente de Argentina, BBC News, 10 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-10] (hiszp.).
↑ [1]

[mayors-1] AndrewA. Stevens AndrewA., Mauricio Macri, Mayor of Buenos Aires, City Mayors, 3 listopada 2008 [dostęp 2009-10-20] (ang.).

[cv-2] Curriculum Vitae [dostęp 2009-10-20] (hiszp.).

[3] Presidentes de la Institución, Agrupacion Neuvo Boca [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-23] (hiszp.).

[4] ElianaE. Raszewski ElianaE., BillB. Faries BillB., Macri Expects Run-Off Election Win After First Round Victory, Bloomberg.com, 4 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30] (ang.).

[5] Martín RodríguezM.R. Yebra Martín RodríguezM.R., Doble caída de Kirchner: en la Capital ganó Macri y en Tierra del Fuego, ARI, La Nacion, 25 czerwca 2007 [dostęp 2009-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (hiszp.).

[6] El escrutinio definitivo confirmó el ballotage y estiró la diferencia entre Daniel Scioli y Mauricio Macri, infobae.com, 3 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-11-05] (hiszp.).

[7] Macri wins historic presidential runoff, Buenos Aires Herald.com, 22 listopada 2015 [dostęp 2015-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).

[8] Mauricio Macri nowym prezydentem Argentyny. Pozbawił władzy rodzinę Kirchnerów, Wyborcza.pl, 23 lipca 2015 [dostęp 2015-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] .

[9] Mauricio Macri ya es el presidente de la Nación y se dirige a la Casa Rosada, La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).

[10] DanielD. Cancel DanielD., CharlieCh. Devereux CharlieCh., Argentina Presidential Feud Turns Handover Ceremony Into a Farce, Bloomberg, 9 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-10] (ang.).

[11] Skandal w czasie zaprzysiężenia prezydenta. Jego poprzedniczka odmówiła udziału, tvn24.pl, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] .

[12] Tras asumir la presidencia, Macri se reúne con las delegaciones extranjeras en el Palacio San Martín, La Nacion, 10 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-10] (hiszp.).

[13] Radość i śpiewy na ulicach. Argentyna wybrała nowego prezydenta, tvn24.pl, 28 października 2019 [dostęp 2019-10-28] .

[14] VeronicaV. Smink VeronicaV., Asunción de Alberto Fernández: por qué es histórica la transición entre Mauricio Macri y el nuevo presidente de Argentina, BBC News, 10 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-10] (hiszp.).

[15] [1]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Zjednoczone Prowincje Rio de La Plata (1810–1831)	Prezydent Primera Junta (1810) Prezydenci Junta Grande (1810–1811) Pierwszy Triumwirat (1811–1812) Drugi Triumwirat (1812–1814) Najwyżsi Zarządcy (1814–1820; lista) Tymczasowy Zarządca (1820) Gubernatorzy Buenos Aires (1820–1826; lista) Bernardino Rivadavia (1826–1827) Vicente López y Planes (1827) Gubernatorzy Buenos Aires (1827–1831; lista)
Konfederacja Argentyńska (1831–1861)	Gubernatorzy Buenos Aires (1831–1852; lista) Tymczasowy Zarządca (1852–1854) Justo José de Urquiza (1854–1860) Santiago Derqui (1860–1861) Juan Esteban Pedernera (1861)
Republika Argentyńska (od 1861)	Bartolomé Mitre (1861–1868) Marcos Paz (p.o., 1865–1868) Domingo Faustino Sarmiento (1868–1874) Nicolás Avellaneda (1874–1880) Julio Argentino Roca (1880–1886) Miguel Juárez Celman (1886–1890) Carlos Pellegrini (1890–1892) Luis Sáenz Peña (1892–1895) José Evaristo Uriburu (1895–1898) Julio Argentino Roca (1898–1904) Manuel Quintana (1904–1906) José Figueroa Alcorta (p.o., 1906) José Figueroa Alcorta (1906–1910) Roque Sáenz Peña (1910–1914) Victorino de la Plaza (1914–1916) Hipólito Yrigoyen (1916–1922) Marcelo Torcuato de Alvear (1922–1928) Hipólito Yrigoyen (1928–1930) Enrique Martínez (p.o., 1930) José Félix Uriburu (1930–1932) Agustín Pedro Justo (1932–1938) Roberto María Ortiz (1938–1942) Ramón Castillo (p.o., 1940–1942) Ramón Castillo (1942–1943) Arturo Rawson (1943) Pedro Ramírez (1943–1944) Edelmiro Farrell (p.o., 1944) Edelmiro Farrell (1944–1946) Juan Perón (1946–1955) Eduardo Lonardi (1955) Pedro Eugenio Aramburu (1955–1958) Arturo Frondizi (1958–1962) José María Guido (1962–1963) Arturo Umberto Illia (1963–1966) Juan Carlos Onganía (1966–1970) Roberto Marcelo Levingston (1970–1971) Alejandro Agustín Lanusse (1971–1973) Héctor José Cámpora (1973) Raúl Alberto Lastiri (1973) Juan Perón (1973–1974) Isabel Perón (p.o., 1974) Isabel Perón (1974–1976) Ítalo Argentino Lúder (p.o., 1975) Jorge Rafael Videla (1976–1981) Roberto Eduardo Viola (1981) Horacio Tomás Liendo (p.o., 1981) Carlos Alberto Lacoste (1981) Leopoldo Galtieri (1981–1982) Alfredo Oscar Saint Jean (1982) Reynaldo Bignone (1982–1983) Raúl Alfonsín (1983–1989) Carlos Menem (1989–1999) Fernando de la Rúa (1999–2001) Ramón Puerta (2001) Adolfo Rodríguez Saá (2001) Eduardo Camaño (2001–2002) Eduardo Duhalde (2002–2003) Néstor Kirchner (2003–2007) Cristina Fernández de Kirchner (2007–2015) Federico Pinedo (p.o., 2015) Mauricio Macri (2015–2019) Alberto Fernández (od 2019)