Maurycy Koniar
Maurycy Koniar (także: Moritz Coniar[1], Moryc Kon, Mojżesz Kohn[2], ur. ok. 1790 - zm. 19 lutego 1848 w Dreźnie) – polski finansista, dzierżawca przedsiębiorstw rządowych pochodzenia żydowskiego.
Życiorys[3][edytuj | edytuj kod]
W 1816 r. przybył z Rosji do Warszawy, gdzie z Leonem Newachowiczem i Salomonem Halpertem wydzierżawił monopol tabaczny. Po ich śmierci w latach 30. XIX w. dzierżył monopol samodzielnie (do 1838), dzięki czemu dorobił się fortuny. Od 1837 r. dzierżawił przedsiębiorstwa górniczo-hutnicze w Zagłębiu Staropolskim. Wespół z Henrykiem Łubieńskim dopuścił się nadużyć, które wykryto w 1842 r. Działania te spowodowały kryzys górnictwa rządowego[4]. Od 1844 r. był właścicielem domu handlowego, dostarczając żywność do karczem. Zaliczany do czołowych finansistów Królestwa Polskiego, cieszył się poparciem urzędników rosyjskich i samego Iwana Paskiewicza. W 1839 r. otrzymał szlachectwo[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Internetowy Polski Słownik biograficzny [dostęp: 10 VIII 2019]
- ↑ Koniar Maurycy. [dostęp 2019-08-10]. (pol.).
- ↑ A. Biernat, Koniar Maurycy, [w:] Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku, t. 1, red. M. Kamler, Warszawa 1981, s. 333-334.
- ↑ K. Groniowski, J. Skowronek, Historia Polski 1795-1914, wyd. 3 popr. i uzup., Warszawa 1987, s. 100-101.
- ↑ Koniar Maurycy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-08-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- S. Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, wyd. 9, Warszawa 1997, s. 127.
- I. Ihnatowicz, A. Mączak, B. Zientara, J. Żarnowski, Społeczeństwo polskie od X do XX wieku, wyd. 3 popr., Warszawa 1996, s. 435.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Portret Koniara [dostęp: 10 VIII 2019]