Maurycy Saski
|
||
.PNG) |
||
_Mar%C3%A9chal_de_France.svg) herb Maurycego Saskiego |
||
| Rodzina | Wettyn | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 października 1696 Goslar |
|
| Data i miejsce śmierci | 30 listopada 1750 Chambord |
|
| Ojciec | August II Mocny | |
| Matka | Aurora von Königsmarck | |
| Żona |
Joanna Wiktoria Tugendreich von Löben |
|
| Dzieci | ||
| Odznaczenia | ||
 |
||
Herman Maurycy Saski (fr. Maurice de Saxe) (ur. 28 października 1696 w Goslarze, zm. 30 listopada 1750 w Chambord) – hrabia saski, wódz i strateg wojskowości, marszałek Francji, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1726-1729.
W 1719 został odznaczony Orderem Orła Białego[1].
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Maurycy Saski był nieślubnym synem króla polskiego Augusta II Mocnego i jego metresy hrabiny Marii Aurory von Königsmarck. W 1711 roku ojciec uznał go swoim dzieckiem i jednocześnie nobilitował nadając tytuł hrabiowski.
Przeznaczony do służby wojskowej, Maurycy Saski rozpoczął swoją karierę podczas wojny północnej. Na początku służył w armii saskiej walcząc na ziemiach Rzeczypospolitej z konfederatami tarnogrodzkimi i na Pomorzu z armią króla szwedzkiego Karola XII. Później był podkomendnym austriackiego wodza Eugeniusza Sabaudzkiego i walczył na Bałkanach z Turkami. W 1720 roku wstąpił do armii francuskiej w stopniu marszałka polnego (maréchal de camp), gdzie służył pod rozkazami księcia Berwicka.
W 1726 roku został wybrany przez szlachtę Kurlandii i Semigalii księciem. Próbie zdobycia tronu w Inflantach przeszkodziła jednak interwencja Rosji. W 1729 roku Maurycy Saski powrócił więc do Francji. Od 1741 roku był marszałkiem Francji, a od 1747 roku naczelnym dowódcą wszystkich armii francuskich (Maréchal général des camps et armées du roi).
Dowodził wojskami francuskimi w wojnie o sukcesję austriacką. Przeprowadził udaną kampanię wojenną przeciw koalicji w Niderlandach, która zakończyła się sukcesem dla Francji i opanowaniem tamtejszych posiadłości Habsburgów. Zwyciężył w bitwach pod Fontenoy (1745), Rancoux (1746) i Lauffeldt (1747). W 1748 roku zdobył Maastricht.
W 1748 roku Maurycy Saski ponownie ubiegał się o tron Księstwa Kurlandii i Semigalii. W tym celu wysłał z tajną misją do Petersburga Władysława Gurowskiego, który próbował bezskutecznie przekupić rosyjskiego kanclerza Aleksieja Bestużewa.
W 1746, Ludwik XV podarował Maurycemu Saskiemu zamek Chambord[2]. Marszałek mieszkał tam od 1748 roku do śmierci.
Pochowany został w kościele św. Tomasza w Strasburgu.
Życie prywatne[edytuj]
Maurycy Saski nigdy się nie ustatkował. Znany był z licznych romansów i nieślubnych dzieci. 12 marca 1714 ożenił się z bogatą hrabianką Joanną Wiktorią Tugendreich von Löben i szybko roztrwonił fortunę żony. 21 marca 1721 małżeństwo zakończyło się rozwodem. Z tego związku pochodził jedyny syn marszałka:
- August Adolf Saski (ur. i zm. 21 stycznia 1715)
Z Marie Geneviève Rinteau, Mademoiselle de Verrières, Maurycy Saski miał naturalną córkę:
- Maria Aurora Saska (1748-1821), żonę Charlesa Louisa Dupina de Francueil i babkę Amandyny Aurory Dupin (George Sand).
Przypisy
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 148.
- ↑ Baedeker - Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2007, s. 491. ISBN 978-3-8297-6493-3.
Literatura[edytuj]
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
|
|||||||
| Poprzednik Karol Lotaryński |
 |
Wojskowy (okupacyjny) namiestnik Niderlandów Austriackich 1745-1748 |
|
Następca Karl Joseph von Batthyány |
