Max Grosskopf

Max Grosskopf
	SS-Strurmbannfuhrer
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1892 ; Lübben
Data śmierci	25 kwietnia 1945
	Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Formacja	Armia Cesarstwa Niemieckiego;
Stanowiska	komendant policji bezpieczeństwa Sicherheitpolizei w dystrykcie krakowskim
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Max Grosskopf (ur. 25 kwietnia 1892, zm. 25 kwietnia 1945) – lekarz, SS-Sturmbannführer, radca rządu (niem. Regierungsrat), w latach 1940-1943 komendant policji bezpieczeństwa Sicherheitpolizei w dystrykcie krakowskim Generalnego Gubernatorstwa^[1]. W kwietniu 1945 r. popełnił samobójstwo.

Był synem młynarza. Studiował ekonomię i prawo uzyskując stopień doktora praw. W I wojnie światowej brał udział jako ochotnik, opuszczając armię w stopniu porucznika. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Został członkiem NSDAP w 1932 r. (numer członkowski 1 102 100). W 1935 został przyjęty do SS (numer członkowski 107 462) w 1935 roku^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939-1945, KIW, Warszawa 1972
↑ Klaus-Michael Mallmann: „Mensch, ich feiere heut den tausensten Genickschuss – Die Sicherheitspolizei und die Shoah in Westgalizien“. In: Gerhard Paul: Die Täter der Shoah: fanatische Nationalsozialisten oder ganz normale Deutsche?. Wallstein, Göttingen 2002. ISBN 3-89244-503-6, S. 112.

[1] Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939-1945, KIW, Warszawa 1972

[2] Klaus-Michael Mallmann: „Mensch, ich feiere heut den tausensten Genickschuss – Die Sicherheitspolizei und die Shoah in Westgalizien“. In: Gerhard Paul: Die Täter der Shoah: fanatische Nationalsozialisten oder ganz normale Deutsche?. Wallstein, Göttingen 2002. ISBN 3-89244-503-6, S. 112.

[1]

[2]