Przejdź do zawartości

Maxime Prévot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maxime Prévot
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1978
Mons

Zawód, zajęcie

polityk

Partia

Les Engagés

Odznaczenia
Komandor Orderu Leopolda (Belgia)

Maxime Prévot (ur. 9 kwietnia 1978 w Mons[1]) – belgijski i waloński polityk oraz samorządowiec, parlamentarzysta, burmistrz Namuru, wicepremier i minister w rządzie Regionu Walońskiego, przewodniczący Les Engagés, od 2025 wicepremier i minister na szczeblu federalnym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent nauk politycznych, studiował na Université de Namur oraz na Université catholique de Louvain. Uzyskał również dyplom w zakresie prawa i zarządzania nowymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi. Przez kilka lat pracował w przedsiębiorstwie konsultingowym PricewaterhouseCoopers[1].

Podjął działalność polityczną w ramach Jeunes PSC, młodzieżówki Partii Chrześcijańsko-Społecznej, przekształconej w 2002 w Centrum Demokratyczno-Humanistyczne. W latach 2004–2006 był dyrektorem do spraw politycznych przy przewodniczącej partii Joëlle Milquet. W 2005 po raz pierwszy został radnym Namuru, rok później wszedł w skład rady prowincji. Również w 2006 powołany w skład zarządu miasta jako échevin do spraw społecznych, mieszkalnictwa i sportu. W latach 2007–2009 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów. W 2009 i 2014 wybierany do Parlamentu Walońskiego, od czerwca do lipca 2014 był przewodniczącym tego gremium. Przewodniczył ponadto w tej instytucji frakcji poselskiej cdH, został również wiceprzewodniczącym swojego ugrupowania[1]. Zasiadł też w parlamencie wspólnoty francuskiej[2].

W 2012 Maxime Prévot został wybrany na burmistrza Namuru[1]. W 2014 zawiesił wykonywanie tej funkcji w związku z objęciem stanowiska wicepremiera oraz ministra w gabinecie regionalnym Walonii. Powierzono mu odpowiedzialność m.in. za roboty publiczne, zdrowie i sprawy społeczne[1]. Z rządu Regionu Walońskiego odszedł w 2017, powracając do wykonywania obowiązków burmistrza[3]. Utrzymywał to stanowisko po wyborach lokalnych w 2018[4] i 2024[5] (sprawował tę funkcję do czasu wejścia w skład rządu federalnego w 2025).

W styczniu 2019 objął funkcję przewodniczącego swojej partii[3]. W tym samym roku ponownie został wybrany do niższej izby federalnego parlamentu[6], która pod jego przywództwem w marcu 2022 przyjęła nową nazwę[7]. Z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w 2024[8].

W lutym 2025 wszedł w skład nowego rządu federalnego, na czele którego stanął Bart De Wever; powierzono mu w nim funkcje wicepremiera oraz ministra spraw zagranicznych, europejskich i współpracy rozwojowej[9]. W związku z tą nominacją w tym samym miesiącu ustąpił z funkcji przewodniczącego partii[10].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Maxime Prévot. connaitrelawallonie.wallonie.be. [dostęp 2019-01-28]. (fr.).
  2. Prévot Maxime. pfwb.be. [dostęp 2019-01-28]. (fr.).
  3. a b Maxime Prévot verkozen tot voorzitter van cdH. standaard.be, 26 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-28]. (niderl.).
  4. Communales à NAMUR: Maxime Prévot confirmé à Namur, Richard Fournaux éjecté à Dinant. lalibre.be, 14 października 2018. [dostęp 2019-01-28]. (fr.).
  5. Baudouin Remy: Elections communales à Namur: six Echevins et le CPAS pour Les Engagés, deux Echevins pour le MR. rtbf.be, 14 października 2024. [dostęp 2025-02-01]. (fr.).
  6. Voici les élus qui composent la Chambre. lavenir.net, 27 maja 2019. [dostęp 2024-06-11]. (fr.).
  7. Le parti CDH change de nom et s’appelle désormais „Les Engagés”. rtl.be, 12 marca 2022. [dostęp 2022-03-13]. (fr.).
  8. Elections: voici la nouvelle liste des députés du parlement fédéral. lesoir.be, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-11]. (fr.).
  9. Eedaflegging van de federale regering. monarchie.be, 3 lutego 2025. [dostęp 2025-02-03]. (niderl.).
  10. Yvan Verougstraete remplace temporairement Maxime Prévot comme président des Engagés. lesoir.be, 2 lutego 2025. [dostęp 2025-02-03]. (fr.).
  11. Seize parlementaires wallons décorés dans les Ordres nationaux. parlement-wallonie.be, 9 stycznia 2020. [dostęp 2025-06-24]. (fr.).