Maximilian Bresowsky

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maximilian Bresowsky

Maximilian Nikolai Gustav Bresowsky (ros. Максимилиан Вильгельмович Брезовский, ur. 17 marca?/29 marca 1877 w Rydze, zm. 16 października 1945 w Kempten) – estoński lekarz psychiatra i neurolog.

Syn oficera Wilhelma Bresowsky’ego i jego żony Alexandrine Grödinger. Uczęszczał do gimnazjum w Rydze, następnie od 1895 do 1901 studiował medycynę na Uniwersytecie w Tartu. W 1902 roku ukończył studia. W 1904/05 roku brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. Następnie specjalizował się w psychiatrii. Od 1902 do 1904 był lekarzem w prywatnej klinice neurologicznej Athasen braci Maxa i Leopolda Schönfeldtów. Od 1905 do 1914 asystent w klinice neurologicznej Uniwersytetu w Tartu. W latach 1906–1907 i 1909 uzupełniał studia w Berlinie, w 1909 jako asystent-wolontariusz u Theodora Ziehena. W 1918 roku został profesorem na katedrze psychiatrii. Wyjeżdżał kilkukrotnie jeszcze do Berlina i Wiednia (1911, 1912, 1914, 1921), w Wiedniu uczył się u Heinricha Obersteinera[1].

Od 1941 do 1945 pracował naukowo w Poznaniu. Zginął w wypadku 16 października w Kempten, Allgäu[2].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • О влиянии возраста заболевания на исход первичных дефект-психозов (1909)
  • Über die Veränderungen der Meningen bei Tabes und ihre pathogenetische Bedeutung. Arbeiten aus dem Neurologischen Institute (k. k. österreichisches interakademisches Zentralinstitut für Hirnforschung) an der Wiener Universität, 1912, Bd. 20
  • Über einen Fall von Verbrechen aus Heimweh. Zeitschrift für Psychiatrie usw., Bd. 78, ss. 333-345
  • Beitrag zur Kenntnis der Läsionen der subthalamischen Region. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1921, Bd. 50, H. 5 (1921)
  • Kas tapmine või enesetapmine? : A. Stromberg'i korjuse lahastamise andmete põhjal. Eesti Arst, 1923, nr. 7, ss. 149-153,195-197 (1923)
  • Ungewöhnliche hebephrenische Endzustände. Monatschr. f. Psychiat. u. Neurol. 57, ss. 1-9 (1924)
  • Über psychogene Halluzinationen. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1926, Bd. 62 (1926)
  • Zur Frage der Heilbarkeit der Dementia praecox. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie, 1928, Bd. 68 (1928)
  • Arstlikust saladusest, psühhiaatrilisist haigelugudest ja nende väljastamisest kohtuvõimudele. Õigus, 1928, nr. 1
  • Psühhoanalüüs ja psühhoterapia. Eesti Arst, 1928
  • Hoolekande reformist Eestis. Eesti Arst (1932)
  • Zur Diagnose und Klinik der psychogenen depressiven Reaktionen. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie Bd. 85, H. 4 (1933)
  • Zur Frage des sog. impulsiven Irreseins. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 90 (3) ss. 113-132 (1934)
  • Vaimuhaigete sterilisatsioonist ; Vaimuhaiguste teraapiast. Eesti Arst 14 (7), ss. 536-539, 32-40 (1935)
  • Arstikutsesaladuse küsimusest. Eesti Arst (1937)
  • Beitrag zur Kenntnis der paranoischen psychopathischen Konstitution. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 103 (3) (1940)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Brennsohn I: Die Aerzte Estlands vom Beginn der historischen Zeit bis zur Gegenwart ein biographisches Lexikon ; nebst einer historischen Einleitung über das Medizinalwesen Estlands. Riga, 1922 ss. 424-425 [1]
  2. ↑ Bresowsky, Maximilian Nikolai Gustav W: Baltisches Biographisches Lexikon

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maximilian_Bresowsky&oldid=72263652”