Maximilian de Angelis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maximilian de Angelis
ilustracja
generał artylerii generał artylerii
Data i miejsce urodzenia

2 października 1889
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1974
Graz

Przebieg służby
Lata służby

19101945

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wehrmacht

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Order Michała Walecznego III klasy (Rumunia)

Maximilian de Angelis (ur. 2 października 1889 w Budapeszcie, zm. 6 grudnia 1974 w Grazu) – oficer austrowęgierski, generał artylerii Wehrmachtu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1908 wstąpił do Terezjańskiej Akademii Wojskowej. 1 września 1910 został mianowany na stopień podporucznika i wcielony do Pułku Armat Polowych Nr 42 w Wiedniu (od 1912 w Steyr)[1]. W szeregach tego pułku walczył w czasie I wojny światowej (od 1916 oddział nosił nazwę „Pułk Armat Polowych Nr 3”, a później „Pułk Artylerii Polowej Nr 3”). Na stopień porucznika został mianowany 1 sierpnia 1914, a na stopień kapitana 1 maja 1917[2]. Od 1920 służył w armii austriackiej (niem. Bundesheer).

Od 1938 w Wehrmachcie, 1 kwietnia tego roku otrzymał stopień generała majora i dowództwo nad 76 Dywizją Piechoty. Od stycznia 1942 oddelegowany do XXXXIV Korpusu Armijnego. W lutym tegoż roku otrzymuje Krzyż Rycerski.

Od 22 listopada do 19 grudnia 1943 oraz od 8 kwietnia do 17 lipca 1944 dowodził 6 Armią. W lipcu 1944 objął dowództwo 2 Armii Pancernej i sprawował je do wiosny 1945.

Zatrzymany 9 maja 1945 przez amerykańskie siły zbrojne. W dniu 4 kwietnia 1946 przekazany stronie jugosłowiańskiej i skazany na 20 lat pozbawienia wolności. Następnie przekazany do Związku Radzieckiego i dwukrotnie skazany na 25 lat więzienia. Zwolniony z niewoli w 1955. Początkowo mieszkał w Hanowerze. Po powrocie do Austrii zamieszkał w mieście Graz, gdzie zmarł 6 grudnia 1974.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schematismus 1911 ↓, s. 854, 943.
  2. Ranglisten 1918 ↓, s. 89, 1038, 1129.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • de Angelis, Maximilian. Leksykon Wehrmachtu.