Maximilian von Weichs

Maximilian von Weichs

feldmarszałek
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1881 Dessau
Data i miejsce śmierci	27 września 1954 zamek Rösberg k. Bonn
Przebieg służby
Lata służby	1900–1945
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Reichswehra Wehrmacht
Jednostki	1 Dywizja Pancerna XIII Korpus Armijny 2 Armia Grupa Armii B Grupa Armii F
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa: kampania francuska 1940 kampania bałkańska operacja Barbarossa
Odznaczenia

Maximilian Maria Joseph Karl Gabriel Lamoral Reichsfreiherr von Weichs zu Glon (ur. 12 listopada 1881 w Dessau, zm. 27 września 1954 w zamku Rösberg k. Bonn) – niemiecki feldmarszałek, baron Rzeszy.

Urodził się 12 listopada 1881 w Dessau (dziś Dessau-Roßlau). Pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem pułkownika. W 1900 został podchorążym, a w 1902 podporucznikiem. W latach 1908–1910 uczył się w szkole kawalerii, a w latach 1910–1913 w Akademii Wojny. W latach 1913–1914 pracował w centrali bawarskiego sztabu generalnego. Podczas I wojny światowej początkowo był oficerem do poruczeń, potem pierwszym oficerem sztabu generalnego.

W latach międzywojennych nauczał taktyki w Szkole Piechoty w Dreźnie. W 1933 został generałem majorem i dowódcą 3 Dywizji Kawalerii. Od 1935 stał na czele dywizji pancernej jako generał-porucznik, by zostać następnie w 1939 dowódcą 2 Armii.

W czasie II wojny światowej uczestniczył w kampanii przeciwko Francji w 1940, w 1941 w kampanii bałkańskiej, a następnie w operacji przeciwko ZSRR (Plan Barbarossa). W lipcu 1942 został głównodowodzącym Grupy Armii „B”, mianowany feldmarszałkiem 1 lutego 1943. Z rozkazu Adolfa Hitlera dowodził grupami armii „F” i „Południowy Wschód”. 25 marca 1945 został przeniesiony do rezerwy.

Von Weichs został aresztowany przez wojska alianckie 2 maja 1945 i oskarżony w procesie generałów walczących na froncie południowym. Został jednak zwolniony z powodu choroby (1948) i jego proces nie odbył się.

Bibliografia

• Materiały utajnione przez Stalina. Teczka Hitlera pod red. Henrika Eberlego i Mathiasa Uhla, Świat Książki, Warszawa 2005. ISBN 83-247-0047-1.