Mała Jagnięca Baszta
 Mała Jagnięca Baszta wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′16,1″N 20°12′14,6″E/49,221139 20,204056
| |
Mała Jagnięca Baszta (słow. Malá jahňacia bašta[1]) – wybitna turnia w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnej części Jagnięcej Grani – północno-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Wielkiej Jagnięcej Baszty na południowym wschodzie jest oddzielona Pośrednim Jagnięcym Przechodem, a od Ponad Piekło Baszty na północnym zachodzie oddziela ją Niżni Jagnięcy Przechód[2].
Południowo-zachodnie stoki Jagnięcej Grani opadają tu do dolnej części Bździochowego Koryciska w Dolinie Kołowej, natomiast północno-wschodnie – do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej[3]. Stoki zbiegające do Bździochowego Koryciska są trawiasto-skaliste, znajdują się w nich grupy skałek. Ściana północno-wschodnia ma podobny charakter, jest jednak bardziej urwista[2].
Podobnie jak cała Jagnięca Grań, Mała Jagnięca Baszta jest niedostępna dla turystów i taterników – wspinaczka obecnie jest tutaj zabroniona[4]. Najdogodniejsze drogi na turnię prowadzą granią z sąsiednich przełęczy[2].
Pierwsze wejścia miały miejsca przy pierwszych przejściach Jagnięcej Grani[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 161. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 106. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Górska Gazeta Internetowa. Słowackie przepisy dla taterników. [dostęp 2014-01-10].