Mecenas (prawnik)

Mecenas – we współczesnej polszczyźnie zwrot grzecznościowy wobec osoby posiadającej umocowanie do występowania przed sądem w imieniu innej osoby. Stosuje się go przede wszystkim wobec adwokata, radcy prawnego, aplikanta adwokackiego oraz aplikanta radcowskiego. Niektóre źródła podają także: wobec doradcy podatkowego. Jest to termin zwyczajowy.

Tytuł ten stosowany jest tylko w Polsce i ma umocowanie historyczne. W XVI stuleciu ówczesnych adwokatów nazywano procuratores mercenarii, czyli „płatni zastępcy procesowi” i w ten sposób odróżniano ich od „niezawodowych” zastępców procesowych określanych procuratores. Od zwrotu procuratores mercenarii miał powstać termin „mecenas”, poprzez stopniową eliminację pierwszego członu i głoski „r” w drugim wyrazie. Występował on już w XVIII stuleciu, a upowszechnił się w wieku XIX.

Błędne jest^{[potrzebny przypis]} uznawanie, że termin „mecenas” na określenie prawnika występującego w sądzie może pochodzić od przydomka Gaiusa Cilniusa Maecenasa, przyjaciela Oktawiana Augusta, który do historii przeszedł jako opiekun (mecenas) artystów swojej epoki. W tym zakresie pojęcie to odpowiada dzisiejszemu „mecenasowi sztuki”. Porównanie Mecenasa i współczesnych prawników (że podobnie jak Gajusz Cilniusz Mecenas nad artystami, współcześni prawnicy sprawują „opiekę prawną” nad ludźmi, którzy potrzebują fachowej pomocy w swoich sprawach prawnych) jest również błędne^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz też

• aplikacja