Przejdź do zawartości

Mechanizm spustowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechanizm spustowy rewolweru
Mechanizm spustowy karabinu.
Aspust,
Bzaczep spustowy

Mechanizm spustowy – mechanizm broni miotającej, służący do zainicjowania procesu wystrzelenia pocisku[1].

W broni palnej mechanizm spustowy utrzymuje w napięciu mechanizm uderzeniowy na zaczepie spustowym. Po ściągnięciu spustu (lub włączeniu elektrospustu) wyzwala go co powoduje jego uderzenie w spłonkę naboju i wystrzał. W automatycznej broni palnej, mechanizm spustowy wyposażony w przerywacz służy również do przerywania ognia[1]. W broni neurobalistycznej mechanizm ten służy do utrzymywania w napięciu cięciwy, której zwolnienie powoduje miotanie pocisku siłą mechaniczną.

Rodzaje

[edytuj | edytuj kod]

Pod względem konstrukcyjnym wyróżnia się mechanizmy spustowe:[2]

  • pojedynczego działania – powodujące jedynie zwolnienie wcześniej napiętego mechanizmu uderzeniowego
  • podwójnego działania – wyposażone w mechanizm samonapinania, w których w momencie ściągania spustu równocześnie napinany jest też mechanizm uderzeniowy, po czym jest zwalniany
  • potrójnego działania – w rewolwerach powodujące oprócz napięcia i zwolnienia mechanizmu uderzeniowego, również obrót bębna rewolwerowego

Pod względem dostosowania do różnych trybów prowadzenia ognia wyróżniamy mechanizmy spustowe umożliwiające prowadzenie:[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 139. ISBN 83-86028-01-7.
  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Wyd. 3, popr. i uzup. Warszawa: Wydawn. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06699-X.