Medal 3 Maja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medal 3-go Maja
Awers
Awers
Awers
Awers
Rewers
Rewers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

25 kwietnia 1925

Wielkość

∅ 30 mm

Kruszec

srebro

Medal 3-go Majaodznaczenie państwowe nadawane w II Rzeczypospolitej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Medal został ustanowiony uchwałą Prezydium Rady Ministrów RP 25 kwietnia 1925 jako zaszczytne wyróżnienie za rezultaty osiągane w pracy przez obywateli RP, zachęta do szlachetnej rywalizacji wśród społeczeństwa i pobudzenie w nim zmysłu państwowego.

Ponieważ nie został zatwierdzony przez Sejm odpowiednią ustawą, nadany został tylko raz – w 1925.

Opis oznaki[edytuj | edytuj kod]

Oznakę odznaczenia stanowi dwustronny medal o średnicy 30 mm, wybity w srebrze. Na awersie umieszczony został wizerunek orła państwowego, takiego samego jaki znajdował się na ówczesnych monetach o wartości 1 oraz 2 zł. Poniżej szponów orła umieszczono dwa romby, a w otoku napis: „RZECZPOSPOLITA POLSKA”. Na rewersie medalu natomiast znajduje się dwuwierszowa inskrypcja: „3 MAJ 1925”, a pod nią – liczba porządkowa z numerem nadania. Medal noszony był na wstążce szerokości 38 mm (trójkątnej lub podłużnej) z poprzecznymi biało-czerwonymi paskami.

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

Odznaczeni Medalem 3 Maja z Kutna (1925)

Medal otrzymali przede wszystkim wojskowi, głównie podoficerowie z garnizonu warszawskiego, a także oficerowie, m.in.:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]