Mediacja (postępowanie cywilne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mediacja – proces alternatywnego rozwiązywania sporów przez same strony, przy udziale mediatora - osoby posiadającej wiedzę i umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, która ułatwia stronom porozumienie się.

Mediacja w postępowaniu cywilnym regulowana jest przepisami art. 1831 − 18315 kodeksu postępowania cywilnego.

Zasady mediacji[edytuj | edytuj kod]

  • dobrowolność
  • brak formalizmu
  • bezstronność mediatora
  • poufność
  • szybkość

Mediacja jest korzystna dla:

  • stron - gdyż lepiej zabezpiecza ich realne interesy, pozwalając na znalezienie rozwiązania które będzie zadowalało każdą ze stron, w dodatku procedura mediacyjna jest wielokrotnie szybsza niż ciągnące się przez lata spory sądowe;
  • sądu i wymiaru sprawiedliwości - ponieważ odciąża to obciążone sprawami sądy;
  • społeczeństwa - gdyż rozwiązanie konfliktu zamiast przyznania racji jednej ze stron powoduje, iż stosunki społeczne są bardziej zharmonizowane.

Ugoda w sprawach cywilnych zawarta przed mediatorem[edytuj | edytuj kod]

  • podlega zatwierdzeniu przez sąd
  • po jej zatwierdzeniu przez sąd ma moc prawną ugody zawartej przed sądem
  • stanowi tytuł egzekucyjny na równi z prawomocnym orzeczeniem sądu

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]