Meduza (rosyjski portal)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meduza
Медуза
Ilustracja
Logo Meduzy
Typ strony

portal internetowy

Data powstania

2014

Właściciel

Galina Timczenko

Rejestracja

niewymagana

Wersje językowe

angielska, rosyjska

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Meduza (ros. Медуза) – rosyjski niezależny portal informacyjny, założony w Rydze w 2014 r., publikujący materiały po rosyjsku i angielsku na licencji Creative Commons[1][2]. Od 2017 r. portal współpracuje z amerykańskim portalem BuzzFeed[2][3]. Portal jest zaliczany do jednych z najpopularniejszych mediów opozycyjnych w Rosji, z ponad milionem czytelników (w 2017 r. szacowano liczbę czytelników na ponad 7 milionów)[4][5].

Założyciele portalu byli wcześniej powiązani z portalem Lenta.ru, początkowo niezależnym, od 2014 coraz mocniej prokremlowskim. W tym roku, niektórzy dziennikarze lenty.ru, w tym była redaktor naczelna lenty.ru Galina Timczenko, postanowili otworzyć nową, niezależną od władz organizację. Portal Meduza jest często krytyczny wobec rosyjskich władz (motto portalu to Make the Kremlin sad – „Spraw, by Kreml był smutny”), i dlatego został otworzony poza granicami Rosji[1][2]. W 2021 r. portal został uznany w Rosji za „agentów zagranicy”[6], co skrytykowała m.in. UE[7]. W 2022 r. Meduza skrytykowała inwazję Rosji na Ukrainę, co zaskutkowało blokadą witryny portalu w Rosji, a dziennikarze związani z Meduzą zostali w Rosji oskarżeni o rozpowszechniania „fake news”[8][9]. Działania władz rosyjskich od 2021 r. znaczenie utrudniły sytuację Meduzy, która utraciła wielu reklamodawców z Rosji, stanowiących dawniej główne źródło dochodów portalu, co spowodowało m.im. utworzenie międzynarodwego ruchu zbierającego datki na działalność Meduzy; w Polsce akcję wspierają m.in. Gazeta Wyborcza, OKO.press i Polityka[4][10][11][12]. W marcu 2022 r. organizacja Reporterzy bez Granic utworzyła mirror Meduzy, pomagając portalowi częściowo ominąć blokadę dla czytelników w Rosji[13].

26 stycznia 2023 rosyjska Federalna Służba ds. Nadzoru w Sferze Łączności, Technologii Informacyjnych i Komunikacji Masowej (Roskomnadzor) uznał serwis informacyjny Meduza za „organizację niepożądaną”. Tym samym zakazano jej działalności w Rosji i zabroniono Rosjanom współpracy z tym serwisem lub jej dziennikarzami. Prokurator generalny Federacji Rosyjskiej oświadczył, że stanowi on „zagrożenie dla podstaw systemu konstytucyjnego i bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej”. Dziennikarze Meduzy zamieścili komentarz na swoje stronie internetowej. Skomentowali, iż „niepożądane organizacje mają zakaz działania na terytorium Rosji pod groźbą oskarżenia o przestępstwo”, a „każdy, kto uczestniczy lub współpracuje z takimi grupami, może spotkać się z karą za przestępstwo – jest to szczególnie poważne ograniczenie dla dziennikarzy, którzy muszą rozmawiać ze źródłami, aby przekazywać wiadomości”[14].

Ludzie związani z portalem Meduza[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ivan Nechepurenko, Russian Journalists Move to Riga to Escape Kremlin Control [online], The Moscow Times, 22 października 2014 [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  2. ↑ a b c Bartłomiej Dwornik, Historia portalu MEDUZA. Rosyjski, niezależny, medialny okręt piracki [online], reporterzy.info [dostęp 2022-11-24] (pol.).
  3. ↑ Stories about Russia “are so hot right now” — so BuzzFeed is partnering with Meduza for more substantive Russia reporting [online], Nieman Lab [dostęp 2022-11-24].
  4. ↑ a b Pomóżmy rosyjskiemu niezależnemu portalowi Meduza! „Rosjanie zostali sami wobec propagandy” [online], oko.press [dostęp 2022-11-24] (pol.).
  5. ↑ Meduza: Doing New Media in a Perfect Storm [online], international.ucla.edu [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  6. ↑ Russia Labels Meduza Media Outlet As 'Foreign Agent' [online], RadioFreeEurope/RadioLiberty [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  7. ↑ Foo Yun Chee, EU rejects Russian decision to label media outlet Meduza as 'foreign agent', „Reuters”, 24 kwietnia 2021 [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  8. ↑ Р.И.А. Новости, Сайты „Голоса Америки”*, BBC, DW, Meduza* и „Радио Свободы”* заблокировали [online], РИА Новости, 2022 [dostęp 2022-11-24] (ros.).
  9. ↑ Brad Dress, Here’s who Russia has punished for speaking out against the war in Ukraine [online], The Hill, 11 maja 2022 [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  10. ↑ Wiktoria Bieliaszyn, Naczelny rosyjskiego niezależnego portalu Meduza: Moi rodacy są w fazie wyparcia. Ale my to zmienimy [online], wyborcza.pl, 14 marca 2022 [dostęp 2022-11-24].
  11. ↑ Wiktoria Bieliaszyn, Gazeta Wyborcza, Pomóż Meduzie. Rosji potrzebna jest choć jedna niezależna redakcja [online], www.polityka.pl, 2022 [dostęp 2022-11-24] (pol.).
  12. ↑ ‘Is this the end of Meduza?’ Hobbled by sanctions, Russian journalists seek Western donors., „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  13. ↑ RSF creates “mirror” of leading Russian exile news site blocked by Kremlin | RSF [online], rsf.org [dostęp 2022-11-24] (ang.).
  14. ↑ p.mal: Rosja zdelegalizowała serwis informacyjny Meduza. Rzeczpospolita, 2023-01-26. [dostęp 2023-09-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Meduza_(rosyjski_portal)&oldid=71183036”