Pstrogłowy
(Przekierowano z Megalaima)
Megalaiminae[1] | |||
Blyth, 1852 | |||
![]() Przedstawiciel podrodziny – pstrogłów niebieskolicy (Psilopogon asiaticus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
pstrogłowy | ||
Synonimy | |||
| |||
Plemiona | |||
|
Pstrogłowy[3] (Megalaiminae) – podrodzina ptaków z rodziny tukanowatych (Ramphastidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Podrodzina obejmuje gatunki zamieszkujące tereny leśne Azji od Pakistanu, Himalajów, Indii i Sri Lanki na wschód po Tajwan, Filipiny i Indonezję[4][5].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Część systematyków traktuje ten takson jako odrębną rodzinę Megalaimidae[5][6]. Do podrodziny należą dwa plemiona[3]:
- Megalaimini Blyth, 1852
- Caloramphini Mannucci & Simonetta, 1978 – jedynym przedstawicielem jest Caloramphus fuliginosus (Temminck, 1830) – gołodziób
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Megalaiminae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Megalaimidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2014-03-19] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Megalaiminae Blyth, 1852 - pstrogłowy (Wersja: 2020-05-18). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Asian Barbets (Megalaimidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.megala2.01. [dostęp 2020-10-07]. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Jacamars, puffbirds, toucans, barbets, honeyguides. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
- ↑ J.H. Boyd III: Megalaimidae: Asian Barbets Blyth, 1852. [w:] Aves—A Taxonomy in Flux 3.06 Introduction [on-line]. John Boyd’s Home Page. [dostęp 2017-01-19]. (ang.).