Melchor Ocampo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melchor Ocampo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1814
Maravatío

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1861
Tepeji del Rio

minister spraw zagranicznych Meksyku

Melchor Ocampo (ur. 15 stycznia 1814 w Maravatío, zm. 3 czerwca 1861 w Tepeji del Rio[1]) – meksykański uczony i polityk.

Pochodził z zamożnej rodziny kreolskiej, odebrał gruntowne wykształcenie, podróżował również po Europie[2]. Związał się ze stronnictwem liberalnym, należał do jego radykalnego skrzydła[3].

Wchodził w skład Izby Deputowanych[4]. Dwukrotnie pełnił funkcję gubernatora Michoacán (1846–1848, 1852–1853)[5]. Przez pewien czas kierował ministerstwem skarbu.

Został wygnany z kraju przez Santa Annę[6]. Był jedną z czołowych postaci politycznej emigracji meksykańskiej (skupionej w Nowym Orleanie)[7] występującej przeciwko jego rządom[8].

Po wybuchu rewolucji ayutlańskiej nawiązał kontakt z jej przywódcami. Z czasem przeniósł się na tereny graniczące z Meksykiem (do Brownsville w Teksasie)[9], skąd wspierał poczynania sił rewolucyjnych[10][11]. 4 października 1855 wszedł do powołanego przez liberałów rządu Juana Álvareza, obejmując tekę ministra spraw zagranicznych[12][13]. W grudniu tego samego roku złożył dymisję[14][15]. Brał udział w pracach Kongresu Konstytucyjnego (luty 1856 – luty 1857), jednak rozczarowany umiarkowanym nastawieniem większości jego członków opuścił stolicę przed zakończeniem obrad[16]. 19 stycznia 1858 ponownie objął tekę ministerialną, tym razem w powołanym w Guanajuato rządzie Konfederacji Koalicyjnych Stanów (na czele z Benito Juárezem)[17][18].

W czasie wojny o Reformę liberałowie znaleźli się w niezmiernie trudnej sytuacji finansowej. Z tego powodu w grudniu 1859 roku Ocampo podpisał traktat ze Stanami Zjednoczonymi. Na jego mocy rząd amerykański zyskiwał m.in. prawo do wprowadzania swoich wojsk na terytorium meksykańskie. W zamian zobowiązał się wypłacić liberałom 4 miliony dolarów. Traktat ten ostatecznie nie wszedł w życie[19], wzbudził jednak ogromne kontrowersje i spowodował dymisję Ocampa[20]. Był też główną przyczyną jego śmierci. Ocampo został bowiem porwany i rozstrzelany z rozkazu konserwatywnego generała Marqueza, który zarzucał mu zdradę kraju (koniec maja 1861)[19]. Kilka tygodni później w ten sam sposób zamordowano liberalnych generałów José Degollado i Leandra Martíneza[21].

Dla upamiętnienia postaci polityka jego rodzinnemu miastu nadano formalną nazwę Maravatío de Ocampo, podobnie samemu stanowi Michoacán de Ocampo. Jego imię nosi także teatr Teatro Ocampo de Morelia w stolicy stanu, Morelii.

Na uniwersytecie stanowym w Morelii, Universidad Michoacana de San Nicolás de Hidalgo, który Melchor Ocampo jako gubernator otworzył ponownie w 1847 po wojnie o niepodległość jako Kolegium św. Mikołaja, utworzono gabinet z przekazaną przez niego biblioteką i należącymi do niego przedmiotami. Jest tam również zachowane serce Ocampo, przekazane przez córkę, której zwierzył się, że należy ono do kolegium.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Melchor Ocampo (1814–1861). Mexconnect.com. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
  2. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 207.
  3. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 221.
  4. Natalicio de don Melchor Ocampo RTF. Genealogia.org.mx. [dostęp 2012-11-10]. (hiszp.).
  5. States of Mexico M-Z. Worldstatesmen.org. [dostęp 2012-11-10]. (ang.).
  6. Melchor Ocampo (1814–1861). Mexconnect.com. [dostęp 2012-11-11]. (ang.).
  7. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861-1867. Bellona, 2009, s. 33. ISBN 978-83-11-11520-0.
  8. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 208.
  9. Jan Drohojowski: Indianin prezydentem Meksyku. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964, s. 67-8.
  10. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861-1867. Bellona, 2009, s. 34. ISBN 978-83-11-11520-0.
  11. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 211.
  12. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861-1867. Bellona, 2009, s. 35. ISBN 978-83-11-11520-0.
  13. Jan Drohojowski: Indianin prezydentem Meksyku. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964, s. 69.
  14. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861-1867. Bellona, 2009, s. 36. ISBN 978-83-11-11520-0.
  15. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 213.
  16. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 222.
  17. Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861-1867. Bellona, 2009, s. 45. ISBN 978-83-11-11520-0.
  18. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 225.
  19. a b Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 240.
  20. Tadeusz Łepkowski: Dwie biografie amerykańskie. Bolivar i Juarez. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 229-230.
  21. Tadeusz Łepkowski: Historia Meksyku. Wrocław: Ossolineum, 1986, s. 264.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Spencer C. Tucker, The Encyclopedia of the Mexican-American War, tom II: M–Z, Santa Barbara 2013, s. 472