Melodia mgieł nocnych
Melodia mgieł nocnych – wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera[1][2][3], pochodzący – podobnie jak Hymn do Nirwany – z tomiku Poezje. Seria druga, opublikowanego w 1894. Liryk został opatrzony podtytułem Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym. Utwór jest napisany czternastozgłoskowcem w metrum anapestycznym[4].
- Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,
- lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...
- Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca,
- co nam ciała przezrocze tęczą blasków nasyca,
- i wchłaniajmy potoków szmer, co toną w jeziorze,
- i limb szumy powiewne, i w smrekowym szept borze,
- pijmy kwiatów woń rzeźwą, co na zboczach gór kwitną,
- dźwięczne, barwne i wonne, w głąb wzlatujmy błękitną.
Wiersz melodia mgieł nocnych uchodzi za utwór typowo impresjonistyczny[5]. Jest on często przywoływany jako przykład synestezji, rozumianej jako estetyczne oddziaływanie na wszystkie zmysły[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Przerwa-Tetmajer. culture.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865-1940). dzieje.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
- ↑ Tetmajer Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-01].
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 71-72. ISBN 83-900829-6-9.
- ↑ Kazimierz Przerwa-Tetmajer. wiking.edu.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Przerwa-Tetmajer. literaturapolska.republika.pl. [dostęp 2017-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-02)]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Kolbuszewski: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Melodia mgieł nocnych (Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym). bibliofilur.republika.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
- Jan Jakóbczyk: Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Zbliżenia. sbc.org.pl, 2001. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Melodia mgieł nocnych (Nad Czarnym Stawem Gąsienicowym). literat.ug.edu.pl. [dostęp 2017-04-01]. (pol.).