Melomani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melomani
Ilustracja
Melomani w 1956 roku, kolejno: Trzaskowski, Thomys, Matuszkiewicz, Kujawski, Sobociński, Wojciechowski i Studziński
Rok założenia

1947

Rok rozwiązania

1958

Pochodzenie

Polska, Łódź

Gatunek

Jazz

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”

Skład
Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz
Andrzej „Idon” Wojciechowski
Witold „Dentox” Sobociński
Andrzej Trzaskowski
Witold Kujawski
Antoni Studziński

Melomani – polski zespół jazzowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

1947–1950[edytuj | edytuj kod]

Początki grupy sięgają kwietnia 1947, kiedy w łódzkim ośrodku YMCA grono młodzieży utworzyło klub muzyczny „Melomani” – z własnym zespołem wykonującym program jazzująco-rozrywkowy. W zespole występowali wówczas m.in.: Jerzy Brodzki, Janusz Cegiełła, Marian i Tadeusz Suchoccy, Marek Sart, Witold Sobociński, Andrzej Wojciechowski oraz Romuald Żyliński. Młodzi artyści od początku borykali się z problemami tj. brak instrumentów. Wkrótce nawiązali, kontakt z warszawskim oddziałem YMCA, posiadającym własny jazz-club z którym byli związani tacy artyści jak: Charles Bovery, Jeanne Johnstone czy Waldemar Maciszewski. Jesienią 1949 do Melomanów dołączył Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz. Po zamknięciu warszawskiego oddziału YMCA muzycy znaleźli się w trudnej sytuacji, gdyż nowo powstałe stowarzyszenie „Ognisko” odmówiło im pomocy. Niewiele później zespół rozpadł się z powodu kłopotów personalnych.

1950–1958[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie 1950/1951 Melomani reaktywowali się w Łodzi w składzie: Sobociński (perkusja), Wojciechowski (kotły), Matuszkiewicz (saksofon), Witold Kujawski (kontrabas) i krakowianin Andrzej Trzaskowski (fortepian). Muzycy oparli swój repertuar na nowym wówczas nurcie jazzowym be-bop. W 1952 do grupy dołączył również drugi pianista Krzysztof Komeda. Ze względu na koncepcje muzyczne Komedy pod wspólną nazwą „Hot Club Melomani” zaczęły funkcjonować dwa składy – tradycyjny i nowoczesny. W ich skład wchodzili między innymi: Roman Dyląg (kontrabas), Andrzej Kurylewicz (puzon), Lesław Lic (klarnet), Zbigniew Namysłowski (puzon), Antoni Studziński (perkusja), Jerzy Tatarak (saksofon), Alojzy Thomys – (saksofon altowy, banjo), Włodzimierz Wasio – (puzon), Janusz Zabiegliński (klarnet). Z zespołem śpiewały: Jeanne Johnstone, Carmen Moreno i Wanda Warska[1].

W latach 1954/1954 grupa występowała w warszawskim lokalu „Czerwona Oberża” przy ul. Żurawiej oraz w KS „Polonia” przy ul. Foksal. Opracowywanie programu muzycznego zespołu podzielili między siebie Matuszkiewicz i Trzaskowski. W tym czasie muzycy dawali występy w Krakowie i Łodzi. Ze względu na trudności z lokalami, odbywały się one przeważnie w prywatnych mieszkaniach (np. pięciopokojowe mieszkanie p. Fersterów w Krakowie) skupiając coraz większą ilość wielbicieli (wśród nich Andrzej Kurylewicz – wówczas student Krakowskiej Szkoły Muzycznej). W związku z tymi trudnościami na początku listopada 1954 w wynajętej sali gimnastycznej (w jednej z krakowskich szkół podstawowych) zorganizowano festiwal „Zaduszki Jazzowe”, który był jednym z pierwszych takich wydarzeń w Polsce.

Po zmianach przez władze polityki kulturalnej w kraju Państwowe Przedsiębiorstwo Imprez Estradowych zaczęło angażować zespoły jazzowe na występy. Dzięki tym imprezom (warszawski „Jam Session No. 1” – w marcu 1955, „Turniej Jazzowy” w Hali Gwardii, czy impreza „Studio '55”) Melomani zdobyli popularność w całej Polsce. 5 stycznia 1958, jako pierwszy zespół jazzowy, wystąpił w Filharmonii Narodowej w Warszawie, inaugurując cykl koncertów przedstawiających najlepsze polskie grupy i gości. Kilka miesięcy później drogi muzyków rozeszły się.

Na przestrzeni lat przez skład Melomanów przewinęło się wielu znakomitych jazzmanów tj. Zbigniew Namysłowski, Roman Dyląg czy Janusz Zabiegliński.

Między 1952 a 1954 zespół dokonał nagrań w Rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie, które dopiero w 1975 zostały wydane na płycie Golden Era of the „Melomani” Group (w ramach cyklu „Polish Jazz 1946–1956 – Vol. 2”). Utwory grupy znajdują się również na kompilacji różnych wykonawców: From „Improvising Jazz” Series („Polish Jazz 1946–1956 – Vol. 3”) z 1976. Oba albumy zostały wydane przez wytwórnię Polskie Nagrania „Muza”.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje różnych wykonawców[edytuj | edytuj kod]

  • From „Improvising Jazz” Series (1976) – utwory: „I'll Never Say Never Again, Again”, „Royal Garden Blues”, „I Can't Give You Anything But Love” i „Baby, You're Driving Me Crazy”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hot Club Melomani. [w:] Biblioteka Polskiej Piosenki [on-line]. Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki”. [dostęp 2021-12-30]. (pol.).
  2. Zmarł Alojzy Thomys. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2005-08-06].
  3. a b Dionizy Piątkowski: Jerzy Matuszkiewicz – Duduś/Antologia – Polskie Nagrania. jazz.pl. [dostęp 2021-12-30]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]