Merystemoidy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Merystemoidy – u roślin grupy komórek, tworzących miejsca w obrębie tkanek stałych, w których następuje ich różnicowanie się w kierunku bardziej wyspecjalizowanych[1]. Zwykle dochodzi do zahamowania różnicowania się komórek w okolicy merystemoidu (zwanej strefą hamowania[2]), co skutkuje równomiernym rozłożeniem struktur powstających z merystemoidu[1]. Powstawać z nich mogą zawiązki liści lub promienie rdzeniowe. Z merystemoidów epidermalnych powstają różne twory epidermy takie jak aparaty szparkowe lub włoski[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 387-390. ISBN 83-01-00420-7.
  2. a b Joanna Czaplewska, Halina Kulikowska-Gulewska: Wstęp do anatomii i morfologii roślin naczyniowych. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1999, s. 69. ISBN 83-231-1120-0.