Messerschmitt Me 323 Gigant
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Messerschmitt A.G., zakłady w Leipheim i Obertraubling |
| Typ |
ciężki samolot transportowy |
| Konstrukcja |
górnopłat, konstrukcja z rur stalowych, drewna, pokryty płótnem, podwozie – stałe |
| Załoga |
5 (2 pilotów, 2 inżynierów pokładowych, 1 mechanik) |
| Historia | |
| Lata produkcji |
1942–1944 |
| Liczba egz. |
201 lub 209[1] |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
sześć 14-cylindrowych silników w układzie podwójnej gwiazdy Gnôme Rhône 14N |
| Moc |
962 KM (740 kW) każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
55,24 m |
| Długość |
28,50 m |
| Wysokość |
10,15 m |
| Powierzchnia nośna |
300,50 m² |
| Masa | |
| Własna |
27 000 kg |
| Startowa |
43 000 kg |
| Do lądowania |
11 000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
235 km/h (na poziomie morza); 195 km/h (na pułapie 3000 m) |
| Prędkość przelotowa |
210 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
3,6 m/s |
| Pułap |
4700 m |
| Zasięg |
1000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka MG 151 kal. 20 mm 2 karabiny maszynowe MG 131 kal. 13 mm (stałe, w nosie samolotu) 5 karabinów maszynowych MG 131 (ruchome, po bokach samolotów) (Tylko w niektórych odmianach) | |
| Liczba miejsc | |
| 120 żołnierzy lub 60 rannych wraz z personelem medycznym | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| 10 t | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Messerschmitt Me 323 Gigant – niemiecki wojskowy samolot transportowy zaprojektowany i budowany od 1942 roku w wytwórni Messerschmitt A.G. w zakładach w Leipheim i Obertraubling.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1941 roku w dowództwie Luftwaffe zaczęto rozważać zwiększenie możliwości transportowych. Wśród innych konstrukcji prototypowych powstał szybowiec oznaczony Messerschmitt Me 321 Gigant. Spełniał on wymogi transportowe, lecz okazało się, że brak jest dostatecznej ilości samolotów mogących je holować.
Wtedy to w wytwórni Messerschmitta na podstawie szybowca Messerschmitt Me 321 zaprojektowano samolot transportowy oznaczony Messerschmitt 323 Gigant (czasami jest on określany jako motoszybowiec). Konstrukcja tego samolotu była identyczna z szybowcem, a jedynie zamontowano na nim 6 silników na skrzydłach, po trzy z każdej strony kadłuba. Prototyp tego samolotu oblatano w 1941 roku.
Samolot ten stał się największym samolotem transportowym, jakiego używano w II wojnie światowej, miał on pięciokrotnie większy udźwig od standardowego samolotu transportowego Luftwaffe – Junkers Ju 52.
Produkcję seryjną rozpoczęto w maju 1942, produkowany był w kilku odmianach. Odmiany różniły się mocą silników oraz zastosowaniem uzbrojenia obronnego. Produkcję zakończono w marcu 1944. Według różnych źródeł zbudowano łącznie 201 lub 209 samolotów tego typu wszystkich odmian.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samoloty transportowy Messerschmitt Me 323 Gigant był stosowany przez Luftwaffe na wszystkich frontach II wojny światowej, zarówno do transportu materiałów i żołnierzy na linie frontu, jak również do ewakuacji rannych czy wojsk z okrążenia.
Samoloty te były często zestrzeliwane oraz wracały z dużymi uszkodzeniami. Wtedy to z uwagi na łatwość łatania przestrzelin nazwano je Leukoplast-Bomber[a].
„Samoloty tego typu dostarczały zaopatrzenie i posiłki dla niemieckiego Afrika Korps. Wtedy to z tymi samolotami spotkali się polscy piloci z Polskiego Zespołu Myśliwskiego, którzy w dniu 22 kwietnia 1943 stoczyli walkę z osłoną około 20 myśliwców włoskich i niemieckich nad wyspą Pantellerią. Gdy Polacy rozbijali eskortę, nadleciały brytyjskie samoloty i zaczęły jeden po drugim niszczyć „giganty”[2].
Te samoloty wykorzystywano w maju 1943 roku do ewakuacji żołnierzy Afrika Korps z terenów Tunezji. Swoisty rekord ustanowiła załoga pewnego Me 323 Gigant, zabierając na pokład 340 żołnierzy. 120 z nich leżało pomiędzy dźwigarami w płacie[3].
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Samolot Messerschmitt Me 323 Gigant miał konstrukcję mieszaną, kadłub wykonany z rur stalowych pokryty płótnem. Dziób kadłuba otwierał się na boki, spełniając rolę platformy załadunkowej. Skrzydła metalowe (dźwigar kratownicowy) wyposażone w szczelinowe klapy i lotki. Podwozie stałe, niskie – składało się z 10 kół.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Leukoplast” to zwyczajowa nazwa przylepca do przymocowywania opatrunków (zob. leukoplast. Słownik języka polskiego PWN.).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alexander Lüdeke, Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 208, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428.
- ↑ Rafał Korbal: Polacy na frontach II wojny światowej. Poznań: Podsiedlik, Raniowski i Spółka, 1999, s. 31. ISBN 83-7212-218-0.
- ↑ Zbigniew Lalak: II wojna światowa. Walki w Afryce. Część II. Warszawa: Edipresse, 2005, s. 56. ISBN 83-60160-32-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Benedykt Kempski: Szybowiec/samolot transportowy Me 321/323 Gigant. Warszawa: Bellona, 1994. ISBN 83-11-08302-9.
- Hans-Peter Dabrowski: Messerschmitt Me 321/323. The Luftwaffe's "Giants" in World War II. Atglen, USA: Schiffer Military History, 2002. ISBN 0-7643-1442-4.
| Samoloty myśliwskie | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Samoloty bombowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Wodnosamoloty i łodzie latające | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty rozpoznawcze | |||||||||||||||||||||||||||
| Szybowce i samoloty transportowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty szturmowe | |||||||||||||||||||||||||||
| Śmigłowce i wiatrakowce | |||||||||||||||||||||||||||
| Samoloty doświadczalne i inne | |||||||||||||||||||||||||||
| Prototypy i projekty |
|
