Messier 5

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Messier 5
Ilustracja
Gromada kulista M5 (HST)
Odkrywca

Gottfried Kirch

Data odkrycia

5 maja 1702

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wąż

Typ

kulista, klasa V

Rektascensja

15h 18m 33,22s[1]

Deklinacja

+02° 04′ 51,7″[1]

Odległość

24 500 ly (7,5 kpc[1])

Jasność obserwowana

5,65 m[1]

Rozmiar kątowy

23'[2]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

Ø 164 ly

Jasność absolutna

–8,81 m[1]

Liczba gwiazd

100 tys.

Alternatywne oznaczenia
M5, NGC 5904, GCl 34, C 1516+022
Mapa gromady
Konstelacja Węża

Messier 5 (znana także jako M5 lub NGC 5904) – gromada kulista położona w gwiazdozbiorze Węża. Została odkryta 5 maja 1702 roku przez Gottfrieda Kircha oraz jego żonę Marię Margarethę jako „rozmazana gwiazda”[2]. Dopiero w 1764 została dostrzeżona niezależnie przez Messiera[2] i w 1781 umieszczona w jego katalogu jako mgławica[3]. Pierwszą osobą, która poprawnie opisała naturę M5, był William Herschel, który w 1791 rozdzielił gwiazdy gromady za pomocą teleskopu o ogniskowej 40 stóp[2].

Zbliżenie gromady (HST)

Gromada jest jedną z największych w Galaktyce i ma średnicę około 164 lat świetlnych[4][3]. M5 jest oddalona od Ziemi o 24 500 lat świetlnych i zawiera ponad 100 000 gwiazd, z czego przynajmniej 100 to gwiazdy zmienne. Jest oddalona o około 20,2 tys. lat świetlnych od centrum Galaktyki[1]. Na naszym niebie widoczna jest jako obiekt o kątowej średnicy 23 minut[3]. Ukształtowana przed 10,6 miliardami lat jest jedną z najstarszych gromad kulistych w naszej Galaktyce[5][3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f William E. Harris: Katalog gromad kulistych Drogi Mlecznej 1996 (rewizja 2010). [dostęp 2014-06-09].
  2. a b c d Messier 5 w SEDS.org (ang.)
  3. a b c d Jan Desselberger. Kalendarz astronomiczny. W gromadzie raźniej. „Urania – Postępy Astronomii”. 3 (783), s. 60, lipiec-sierpień 2016. Polskie Towarzystwo Astronomiczne, Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.). 
  4. Kamil Złoczewski: Kosmos. Wąż. T. 78. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2013, s. 22-23. ISBN 978-83-252-2118-8.
  5. Przemysław Mieszko Rudź: Niebo. Warszawa: Carta Blanca, 2008, s. 219. ISBN 978-83-60887-76-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]