Mięsień dwugłowy uda

Widok boczny prawej kończyny dolnej. Długa głowa mięśnia dwugłowego jest oznaczona.

Mięsień dwugłowy uda (łac. musculus biceps femoris) – mięsień kończyny dolnej.

Grupa: tylne mięśnie uda

Położenie

Posiada on dwie głowy – długą i krótką, różniące się pochodzeniem i miejscem przyczepu. Przyczepy początkowe: głowa krótka przyczepia się do wargi bocznej kresy chropawej. Głowa długa przyczepia się do powierzchni tylnej guza kulszowego. Przyczep końcowy mają na głowie strzałki.

Funkcja

Względem uda i stawu biodrowego:

• prostownik uda
• przywodziciel uda
• słabo obraca udo w obie strony

Względem stawu kolanowego:

• zginacz
• odwracacz

Główną czynnością tego mięśnia jest zginanie stawu kolanowego, spełnia on jeszcze rolę prostownika w stawie biodrowym poprzez swój przyczep na guzie kulszowym. Może on unosić miednicę, gdy udo zostanie ustalone, a ponadto, dzięki głowie krótkiej, także ją obniżać.

Unaczynienie

Mięsień jest unaczyniony przez tętnicę okalającą udo przyśrodkową, tętnice przeszywające oraz gałązki tętnicy podkolanowej.

Unerwienie

Głowę długą unerwia nerw piszczelowy, będący częścią przednią nerwu kulszowego, natomiast głowa krótka jest unerwiona przez nerw strzałkowy wspólny, który jest częścią tylną nerwu kulszowego.

Bibliografia

• Grupa tylna mięśni uda. W: Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka t. 1. Warszawa: PZWL, 2010, s. 820-822. ISBN 978-83-200-4323-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.