Mięsień pośladkowy mały

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Mięsień pośladkowy mały, widok od tyłu
Mięsień pośladkowy mały

Mięsień pośladkowy mały (łac. musculus gluteus minimus) – jeden z trzech mięśni pośladkowych. Położony jest pod mięśniem pośladkowym średnim.

Przebieg mięśnia[edytuj | edytuj kod]

Przyczepem początkowym mięśnia jest powierzchnia pośladkowa talerza kości biodrowej, między kresą pośladkową przednią i dolną. Dalej włókna mięśniowe zbiegają się wachlarzowato, tworząc silne, krótkie ścięgno, które przyczepia się na powierzchni przedniej krętarza większego kości udowej. Między jego ścięgnem a szczytem krętarza większego znajduje się kaletka maziowa.

Czynność mięśnia[edytuj | edytuj kod]

Czynność mięśnia jest podobna do czynności mięśnia pośladkowego średniego. Oba powodują ruchy biodra w trzech płaszczyznach:

  • w płaszczyźnie czołowej - oba mm. pośladkowe odwodzą staw biodrowy,
  • w płaszczyźnie strzałkowej - części przednie zginają staw biodrowy, części tylne go prostują,
  • w płaszczyźnie poziomej - części przednie rotują staw biodrowy do wewnątrz, części tylne na zewnątrz.

Mięsień pośladkowy mały jest najsilniejszym rotatorem wewnętrznym uda.

Unaczynienie i unerwienie[edytuj | edytuj kod]

Mięsień pośladkowy mały unaczyniony jest przez tętnicę pośladkową górną i unerwiony przez nerw pośladkowy górny ze splotu krzyżowego (L4-S1).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka TOM I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 858 - 863. ISBN 83-200-2375-0.