Mia Beyerl
 Mia Beyerl, 1928 w Wiedniu | |
| Imię i nazwisko |
Maria Anna Beyerl |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 grudnia 1900 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
24 maja 1989 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
śpiewaczka, pianistka, nauczycielka muzyki |
| Aktywność |
1922–1929 |
Maria Anna „Mia” Beyerl (ur. 26 grudnia 1900 w Linzu, zm. 24 maja 1989 tamże) – austriacka śpiewaczka operowa (kontralt), pianistka i nauczycielka muzyki. Była członkiem zespołu Volksoper Vienna[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Przodkowie Marii Beyerl pochodzili ze szlacheckiej rodziny pierwotnie zamieszkałej we Francji, której początki sięgają XVII wieku.
Jej rodzicami byli Heinrich Beyerl (1868–1958) i Maria Beyerl z domu Neuhaus (1871–1969). Heinrich Beyerl był synem nauczyciela w wiosce Hayd, należącej wówczas do Austro-Węgier. Uczył się jako kupiec na różnych stażach w Grazu i Salzburgu. Maria Beyerl pochodziła z Sollern w Górnej Austrii, w pobliżu granicy z Bawarią. Rodzice Marii Beyerl poznali się w Salzburgu w 1898 roku. Oboje byli miłośnikami muzyki i występowali razem. Ich ślub odbył się na początku 1900 roku. Krótko potem przeprowadzili się do rozwijającego się gospodarczo miasta Linz, gdzie Heinrich Beyerl w styczniu 1900 roku rozwinął „firmę Beyerl”, sklep pasmanteryjny, który w tym samym roku rozszerzył się na „handel towarami bez ograniczeń”, a później jako sklep z zabawkami.
Maria Beyerl miała młodszą siostrę Margaret Gretel (1902–1990). Od dzieciństwa Beyerl pobierała lekcje śpiewu i gry na fortepianie oraz pobierała naukę w „szkole średniej dla dziewcząt” (Höhere Mädchenschule) prowadzonej przez zakonnice w Linzu. Tam nauczyła się języka dyplomacji i konwersacji oraz dobrych manier. Później przez rok chodziła do szkoły domowej w Bawarii.
W 1919 roku po pomyślnym ukończeniu szkoły wyjechała do Wiednia. Studiowała śpiew i grę na fortepianie w Konserwatorium Wiedeńskim (Universität für Musik und darstellende Kunst Wien).
Mia Beyerl śpiewała kontraltem. Podczas występów posługiwała się pseudonimem artystycznym „Mia Beyerl”. Występowała w Wiedniu (m.in. w Volksbühne) i Linzu. Po raz pierwszy wystąpiła publicznie w sierpniu 1920 roku w Liedertafelsaal w Gasthofes Schatz w Linzu, gdzie wykonała utwór „Pieśni Straußa i Hilbacha”[2]. Często przyjmowała role emocjonalne i romantyczne, a ze względu na efekty sceniczne była także ceniona jako osoba prowadząca ceremonie muzyczne i recytatorka. We wczesnych latach swojej kariery Mia Beyerl była pod szczególnym wpływem kompozytora, pianisty i dyrygenta Augusta Göllericha (1859–1923), który jako dyrektor Linzer Musikverein wielokrotnie zatrudniał ją jako solistkę na koncertach. Jej kariera zawodowa obejmuje okres 1922–1929. W lutym 1926 roku wykonała w Linzu recital z pieśniami Franza Schuberta. Latem 1928 roku zdała dwa państwowe egzaminy na głos i fortepian „z bardzo dobrym wynikiem”. Następnie została członkiem zespołu Volksoper Vienna. Była również uczennicą klasy operowej znanego wiedeńskiego nauczyciela śpiewu Hansa Endersa i uczyła jako asystent śpiewu solo.
Skutkiem przebytej błonicy była utrata głosu. Dlatego w 1929 roku zrezygnowała z kariery śpiewaczki operowej. Powróciła do Linzu i w roku 1932 zatrudniła się jako nauczyciel śpiewu. Oprócz prywatnych lekcji dla aktorów z Landestheater w Linzu, była nauczycielką śpiewu w Miejskiej Szkole Muzycznej w Linzu (od momentu jej założenia w 1951 roku). Regularnie organizowała koncerty dla swoich najbardziej utalentowanych uczniów. Pracowała jako nauczycielka śpiewu do 1975 roku.
W latach 50. XX wieku Mia Beyerl, została Świadkiem Jehowy. Od września 1969 roku mieszkała w Linz-Urfahr. Zimą na przełomie lat 1988/1989 jej zdrowie znacznie się pogorszyło. Wiosną 1989 roku przebywała w szpitalu, w którym usunięto jej guz w okolicy żołądka. Mia Beyerl zmarła w obecności swojej siostrzenicy w wieku prawie 89 lat. Nigdy nie założyła rodziny.
Występy[edytuj | edytuj kod]
- 1924: Te Deum (Anton Bruckner), St. Pölten[3]
- 1924: Mutter Erde (Hugo Kaun), Linz (Österreichische Erstaufführung)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anton Bruckner Chronologie Datenbank [online], abil.at (niem.).
- ↑ Rezension, „Linzer Tagespost”, 10 sierpnia 1920 (niem.).
- ↑ Mia Beyerl [online], anno.onb.ac.at (niem.).
- ↑ „Tages-Post (Linz)”, 19 kwietnia 1924 (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Christa Prameshuber, Die Meisterin. Erinnerungen an die Künstlerin Mia Beyerl, Linz: Trauner, 2017, ISBN 978-3-99062-204-9.