Przejdź do zawartości

Miazga (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miazga
Ilustracja
Rzeka Miazga
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

PL-LD

Rzeka
Długość 29 km
Powierzchnia zlewni

139,4 km²

Źródło
Miejsce rejon ulicy Grabińskiej na Nowosolnej w Łodzi
Współrzędne

51°47′07,4″N 19°39′21,1″E/51,785389 19,655861

Ujście
Recypient Wolbórka
Miejsce

w okolicach miejscowości Prażki

Współrzędne

51°36′07″N 19°43′05″E/51,601944 19,718056

Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Miazga – rzeka w Polsce, w województwie łódzkim, o długości 29 km, lewy dopływ rzeki Wolbórki.

Miazga po raz pierwszy została wspomniana w źródłach pisanych pod rokiem 1511 jako Miascha[1]. Inne odcinkowe lub historyczne nazwy rzeki: Będkówka (1880), Kurowska Rzeka (15861615), Kurówka (18221843)[2].

Miazga "wyłamuje" się z podstawowego podziału łódzkich rzek na zlewnie Neru i Bzury. Ma obfite źródła wysiękowe przy wsi Sąsieczno, ale zbiera wody wiosenne i opadowe z doliny koło Łodzi-Nowosolnej. Płynie przez wsie Bedoń, Justynów, Zieloną Górę, Bukowiec, Karpin, Kurowice, Kotliny i Zamość. Po przepłynięciu 29 km wpada do Wolbórki na kilometr przed linią kolejową KoluszkiPiotrków Trybunalski pomiędzy wsiami Prażki i Zamość niedaleko od Będkowa.

Najdalsze źródła rzeki znajdują się w Łodzi, w Nowosolnej, w pobliżu ulicy Wiączyńskiej[3]. W granicach miasta (około 5,3 km) koryto rzeki znajduje się na wschodnim skraju dzielnicy Widzew, zanika odcinkami na obszarze ulicy Wiączyńskiej. Miazga jest częściowo ujęta w kanał rurowy. Stały przepływ wody na terenie miasta Łodzi występuje tylko na krótkim odcinku w rejonie Sąsieczna, na północ od Andrzejowa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, t. I, Poznań 1926, s. 264.
  2. Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 49.
  3. Ryszard Bonisławski. Rzeka Jasieniec i Miazga. „Z biegiem łódzkich rzek”, 2008. UM Łodzi. 

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Waldemar Bieżanowski, Łódka i inne rzeki łódzkie, ISBN 83-88638-13-0, Łódź 2003: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Oddział w Łodzi, s. 74-75.
  • Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 49.
  • Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 50, 99, 100.
  • Jadwiga Moszczyńska, Hydrologia dorzecza Wolbórki, Acta Geographica Lodziensia 46, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1986: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN.
  • Z biegiem łódzkich rzek, teksty i zdjęcia: Ryszard Bonisławski, Łódź 2010: Urząd Miasta Łodzi (publikacja zawiera mapę hydrograficzną Łodzi, 9 wkładek omawiających rzeki łódzkie i twarde opakowanie).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]