Michał Jach

Michał Jach

poseł Michał Jach w lutym 2018
major w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia	23 września 1951 Łomża
Przebieg służby
Lata służby	1969–1994
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego • 68 pułk czołgów • 49 pułk zmechanizowany • 20 Warszawska Dywizja Pancerna • Wyższa Oficerska Szkoła Samochodowa im. gen. Aleksandra Waszkiewicza • 15 Polowa Techniczna Baza Rakietowa • Centrum Doskonalenia Oficerów więcej patrz tekst
Stanowiska	• dowódca plutonu • dowódca plrem • dowódca kompanii remontowej • oficer w służbie uzbrojenia i elektroniki • szef służby uzbrojenia i elektroniki więcej patrz tekst
Odznaczenia

poseł Michał Jach

Michał Jach w Sejmie w 2018
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	• Uniwersytet Szczeciński • Wyższa Szkoła Zarządzania w Warszawie • Manchester Metropolitan University
Stanowisko	poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej V, VII, VIII i IX kadencji (2005–2007, od 2011)
Partia	• Ruch Odbudowy Polski (1996–1998) • Prawo i Sprawiedliwość (2001–obecnie)
Odznaczenia

Michał Jach (ur. 23 września 1951 w Łomży) – major Wojska Polskiego w stanie spoczynku, polski polityk, ekonomista, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej V, VII, VIII, IX kadencji.

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Syn Jana, który w Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ był wzywany na akcje jako podwód, a w kolejnych latach otrzymał w Łomży nakaz pracy. Mama Helena była sanitariuszką w Okręgu Kieleckim AK „Jodła”, obwód Jędrzejów. Powrócił wraz z rodziną w rodzinne strony w kieleckie, a w 1955 zamieszkał w Kielcach. Ukończył w 1965 Szkołę Podstawową nr 1 im. Stanisława Staszica przy ul. Leśnej 1, a potem przy ul. Sienkiewicza 8 w Kielcach. W latach 1965–1969 kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Kielcach przy ulicy Ściegiennego 15.

Przebieg służby

1 sierpnia 1969 rozpoczął studia w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie na Wydziale Elektroniki, na kierunku radiolokacja z komendantem wydziału elektroniki płk prof. Kazimierzem Dzięciołowskim. 7 września 1969 jako podchorąży złożył przysięgę wojskową, w której uczestniczył komendant WAT gen. bryg. Sylwester Kaliski. 24 września 1972 był promowany na pierwszy stopień oficerski podporucznika Sił Zbrojnych PRL przez I zastępcę Głównego Inspektora Szkolenia – Szefa Inspektoratu Szkolenia Ministerstwa Obrony Narodowej gen. dyw. Józefa Stebelskiego. Od 1972, już jako oficer słuchacz, dalej studiował na WAT, które jako studia wyższe ukończył w 1973.

W 1973 został skierowany do Budowa, gdzie na stanowisku dowódcy plutonu pełnił służbę w 68 pułku czołgów. W latach 1975–1981 był dowódcą plutonu, potem dowódcą kompanii remontowej w 49 pułku zmechanizowanym w Wałczu. Wiosną 1981 otrzymał przydział służbowy do sztabu 20 Warszawskiej Dywizji Pancernej w Szczecinku, obejmując funkcję oficera w służbie uzbrojenia i elektroniki. Dowódcą dywizji był wówczas płk dypl. Władysław Saczonek. Od 13 grudnia 1981 wykonywał zadania wynikające z zarządzeń stanu wojennego postawionych dla sztabu 20 DPanc. W 1984 ze Szczecinka został skierowany do Piły, gdzie przyjął stanowisko szefa służby uzbrojenia i elektroniki w Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej sprawując obowiązki przez okres 6 miesięcy. W 1985 został skierowany do 15 Polowej Technicznej Bazy Rakietowej (JW 1154) w Bielkowie koło Stargardu Szczecińskiego, gdzie był szefem uzbrojenia i elektroniki. W 1987 w stopniu kapitana ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów w Centrum Doskonalenia Oficerów im. gen Stanisława Popławskiego w Rembertowie tzw. „Akademię Polową” na kierunku dowódców batalionów. 11 października 1988 został mianowany do stopnia majora.

W 1992 po rozformowaniu 15 Polowej Technicznej Bazy Rakietowej został skierowany służbowo do Łodzi, gdzie w Centrum Doskonalenia Kadr Administracji Wojskowej objął funkcję szefa służby uzbrojenia i elektroniki-wykładowca, będąc nim do 30 września 1994, po czym przeszedł w stopniu majora w stan spoczynku. W czasie swojej służby był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej oraz słuchaczem Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. W 1994 w wieku 43 lat w stopniu majora zakończył zawodową służbę wojskową mając 25 lat służby w Wojsku Polskim. Wyróżniany i odznaczany.

Awanse

• podporucznik – 1972
• porucznik – 1975
• kapitan – 1979
• major – 1988

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

W 25 letniej służbie wojskowej był odznaczany i wyróżniany:

• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”

i inne

Garnizony w przebiegu służby

W 25 letniej służbie wojskowej był w następujących garnizonach:

1. Warszawa (1969–1972) → Budów (1973–1975) ↘
2. Wałcz (1975–1981) → Szczecinek (1981–1984) ↘
3. Piła (1984–1985) ↘
4. Kobylanka/Bielkowo (1985–1992) → (doraźnie Rembertów 1987) ↘
5. Łódź (1992–1994)

Działalność (1994–2023)

Działalność zawodowa

Po odejściu z wojska zajmował stanowiska menedżerskie w prywatnych spółkach. W 1994 ukończył magisterskie studia ekonomiczne na Uniwersytecie Szczecińskim (magisterium – indywidualny tok studiów w czasie o rok krótszy), a w 1997 studia podyplomowe na Warszawskiej Szkole Zarządzania – Szkole Wyższej na kierunku zarządzanie przedsiębiorstwem. W 2000 został absolwentem studiów podyplomowych typu MBA prowadzonych przez Uniwersytet Szczeciński i Manchester Metropolitan University.

Działalność polityczna

Michał Jach

W biurze poselskim (2019)

Konferencja w Stargardzie (2019)

PGE - po briefingu (21.06.2019)

Podczas głosowania (13.10.2019)

W latach 1996–1998 należał do Ruchu Odbudowy Polski. W 2001 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 startował z listy tej partii, nie uzyskując mandatu. W 2005 z ramienia PiS uzyskał mandat posła w okręgu szczecińskim liczbą 5724 głosów. W Sejmie V kadencji był w składzie Komisji Obrony Narodowej. W wyborach parlamentarnych w 2007 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, następnie radny i wiceprzewodniczący komisji rewizyjnej Sejmiku Wojewódzkiego. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 po raz drugi bezskutecznie ubiegał się o mandat europosła w okręgu gorzowskim, uzyskując 2165 głosów. W 2010 został wybrany do sejmiku zachodniopomorskiego. Został dyrektorem ds. ekonomicznych i członkiem zarządu Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Stargardzie Szczecińskim.

W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 3. miejsca na liście komitetu wyborczego Prawa i Sprawiedliwości w okręgu wyborczym nr 41 w Szczecinie i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 4383 głosy. Sprawował funkcję przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu ds. Wojska Polskiego oraz był wiceprzewodniczącym Zachodniopomorskiego Zespołu Parlamentarnego. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 7024 głosy. W Sejmie VIII kadencji objął funkcję przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego.

Kieruje PiS-em w Stargardzie, wiceprzewodniczący Zarządu Okręgu PiS w województwie zachodniopomorskim. Kandydat w wyborach do sejmu kadencji 2019–2023 z listy wyborczej PiS, z okręgu 41 Szczecin z miejsca 4. Został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 11 881 głosów. W Sejmie IX kadencji objął funkcję przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej. W marcu 2018 przewodniczył debacie nad projektem tzw. ustawy degradacyjnej, broniąc jej wskazywał:

Zło trzeba złem nazywać, a dobro dobrem. My uważamy, że ustawa jest zgodna z konstytucją, że nie ma zagrożenia. Ustawa jest przywróceniem godności "żołnierzom wyklętym i ich rodzinom". Trzeba powiedzieć jasno, kto współpracował, kto był namiestnikiem moskiewskim, a kto walczył o wolność Rzeczypospolitej. Cieszę się, że mam możliwość brania udziału w tej jakże ważnej decyzji, która określi w sposób jednoznaczny, kto był bohaterem, a kto był zdrajcą.

30 marca ustawa degradacyjna została zawetowana. Od 2015 przewodniczył, jako przewodniczący Komisji Obrony Narodowej, debatom w tematach obrony państwa, działalności sił zbrojnych, systemu oraz funkcjonowania obrony terytorialnej kraju i obrony cywilnej, wykonywania obowiązków w dziedzinie umacniania obronności przez organy państwowe i przedsiębiorstwa państwowe, organizacje spółdzielcze i społeczne oraz przez obywateli, spraw przemysłu obronnego.

Od 2016 przewodniczył debatom Podkomisji ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego pod Smoleńskiem (podkomisja Antoniego Macierewicza o katastrofie smoleńskiej). 13 września 2022 po wyemitowaniu reportażu „Siła kłamstwa” przekonywał w mediach:

Nikt w kierownictwie PiS nie ma wątpliwości co do tez stawianych w raporcie Antoniego Macierewicza i żaden reportaż TVN tego nie zmieni. Raport oceniam bardzo wysoko, ponad wszelką wątpliwość udowodnił, że w samolocie były co najmniej dwa wybuchy, w tym jeden na pokładzie samolotu. To nie jest kwestia interpretacji. To jest kwestia fizyki. Wystarczy przeanalizować kwestię drzwi z samolotu i zwykłe prawidła fizyki.

Michał Jach - KON (2018)

Podczas składania wieńca (2019)

Od czerwca 2018 członek komisji do spraw Służb Specjalnych, w styczniu 2023 nie miał dostępu do informacji ściśle tajnych i NATO-wskich. 8 lutego 2023 w Twoim radiu w audycji rozmowa dnia wskazał, że już taki dostęp został mu przyznany przez ABW.

Na zaistniały fakt wskazywał w mediach:

Działają. Widocznie bardzo dokładnie chcą to zrobić. Ja jestem żołnierz zdyscyplinowany partii, więc stawiam się na wszystkie wezwania (...) Tak nie miałem dostępu, ale już aktualnie uprawnienia mam. Żeby uzyskać poświadczenie dostępu do odpowiedniej klauzuli, wymaga sporo czasu. Mam już dostęp, więc sprawa jest definitywnie zamknięta.

Odznaczenia

W 2016 otrzymał Medal Rodła Związku Polaków w Niemczech oraz odznaczony Medalem „Pro Memoria”.

Działalność społeczna

Pełnił społecznie funkcję prezesa chóru „Cantore Gospel” i pomagał w organizacji corocznego festiwalu Stargard Gospel Days. W swoim biurze poselskim zorganizował bezpłatne porady prawne. Aktywnie uczestniczy w lokalnych uroczystościach państwowych, spotkaniach w szkołach, z samorządowcami, z kombatantami, z żołnierzami i organizacjami WP, ze środowiskiem sportowym, ze słuchaczami Twojego radia z siedzibą w Stargardzie, konferencjach prasowych oraz dyżurach poselskich.

Życie prywatne

Żonaty po raz drugi, ma córkę i syna oraz troje wnucząt.

Bibliografia

• Anna Dąb-Kostrzewska (red.): Kronika Wojska Polskiego 2021. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 190. ISSN 1734-2317.
• Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 338. ISSN 1734-2317.
• Posłowie V kadencji. [dostęp 2019-06-27].
• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-01].
• Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-06-27].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 152.
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VIII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2016, s. 2–510.
• Komisja Obrony Narodowej (OBN); sejm.gov.pl [dostęp 2019-06-27]

Linki zewnętrzne

• mjr w st. spocz. Michał Jach fotografia (2015) (1)
• poseł Michał Jach – youtube (2017) (2)
• mjr w st. spocz. Michał Jach fotografia (2018) (3)
• poseł Michał Jach – youtube (2022) (4)
• poseł Michał Jach – youtube (2022) (5)