Przejdź do zawartości

Michał Kleiber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ytabak (dyskusja | edycje) o 08:25, 21 gru 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Michał Kleiber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1946
Warszawa

Minister nauki
Okres

od 19 października 2001
do 31 października 2005

Poprzednik

Andrzej Wiszniewski

Następca

Michał Seweryński

Prezes Polskiej Akademii Nauk
Okres

od 2007
do 2015

Poprzednik

Andrzej Legocki

Następca

Jerzy Duszyński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
Michał Kleiber (pierwszy z prawej) podczas sympozjum poświęconego innowacyjności w medycynie w Senacie (2014)

Michał Kleiber (ur. 23 stycznia 1946 w Warszawie) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, były minister nauki, od 2007 do 2015 prezes Polskiej Akademii Nauk, były doradca społeczny prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. kontaktów ze środowiskiem naukowym.

Życiorys

W młodości trenował tenis, był mistrzem Polski w drużynie Legii Warszawa.

Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej oraz Wydziale Matematyki, Mechaniki i Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego. Obronił następnie doktorat i habilitację. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Od lat związany z Instytutem Podstawowych Problemów Techniki PAN, w latach 1995–2006 pełnił funkcję dyrektora tej jednostki[1]. Jest autorem około 250 publikacji naukowych i kilku książek poświęconych zastosowaniom nowoczesnych metod komputerowych w badaniach naukowych, technice i medycynie.

W latach 1976–1981 pracował na niemieckich uniwersytetach w Stuttgarcie, Hanowerze i Darmstadt. Od 1983 do 1984 był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Kalifornijskim, a latach 1992–1993 na Uniwersytecie w Tokio.

W 1994 został redaktorem naczelnym czasopisma naukowego "Archives of Computational Methods in Engineering" oraz członkiem zarządu International Association of Computational Mechanics. Był przewodniczącym Rady Dyrektorów Placówek Naukowych PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni Naukowych i Tytułu Naukowego. W latach 1998–2001 reprezentował Polskę w Radzie Gubernatorów Wspólnego Centrum Badawczego Unii Europejskiej. W 2005 powołano go na stanowisko prezesa European Materials Forum.

Zasiadał w konwencie Ruchu Stu[2]. Od 19 października 2001 do 31 października 2005 był ministrem nauki i szkolnictwa wyższego (od 2 maja 2004 ministrem nauki i informatyzacji) oraz (do czasu likwidacji) przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych w rządach Leszka Millera oraz Marka Belki. W latach 2003–2005 zajmował stanowisko przewodniczącego rządowego Komitetu ds. Umów Offsetowych.

Od 19 stycznia 2006 sprawował funkcję doradcy społecznego prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. kontaktów ze środowiskiem naukowym.

Jest członkiem rzeczywistym PAN, 1 stycznia 2007 objął stanowisko prezesa PAN, które zajmował do 2015. Wybrany członkiem Austriackiej Akademii Nauk (2002), Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (2006), Academia Europaea (2009), Senatu Niemieckiej Narodowej Akademii Nauk Leopoldina (2011), Europejskiej Rady Badań (2006–2011), Komitetu Sterującego Rady Zarządzającej Europejskiej Fundacji Nauki w Strasburgu (2007–2010). Jest także członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (2009) i Akademii Inżynierskiej w Polsce[3].

Życie prywatne

Jego żoną jest lekkoatletka i płotkarka Teresa Sukniewicz-Kleiber.

Odznaczenia i wyróżnienia

6 października 1998, za wybitne zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski[4].

3 lipca 2012 otrzymał Złotą i Srebrną Gwiazdę Orderu Wschodzącego Słońca za zasługi dla współpracy naukowo-technicznej między Japonią a Polską[5].

7 września 2012 otrzymał Nagrodę im. Adama Mickiewicza przyznawaną przez Trójkąt Weimarski za zasługi na polu współpracy polsko-niemiecko-francuskiej[6].

W 2001 otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za opracowanie nowych metod analizy i optymalizacji w nieliniowej termomechanice ciał odkształcalnych. W 2014 otrzymał Specjalną Perłę Honorową za całokształt dokonań na rzecz rozwoju i promocji polskiej nauki i gospodarki[7].

W 2003 Politechnika Lubelska[8], w 2004 Politechnika Krakowska[9], w 2011 Politechnika Śląska, a w 2012 Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy przyznały mu tytuły doctora honoris causa. Takie same wyróżnienia nadały mu również uczelnie w Mons i Darmstadt oraz Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie.

Laureat medalu Calos Cagathos przyznawanego przez "Echo Krakowa", Uniwersytet Jagielloński i Polski Komitet Olimpijski sportowcom osiągającym sukcesy zawodowe po zakończeniu kariery.

  1. Dyrektorzy Naczelni IPPT. ippt.gov.pl. [dostęp 23 lutego 2011].
  2. Podstawowe informacje na temat Ruchu 100. ruch100.org.pl. [dostęp 30 grudnia 2011].
  3. Lista członków Akademii Inżynierskiej w Polsce. Akademia Inżynierska w Polsce. [dostęp 21 stycznia 2015].
  4. M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 600
  5. Order Wschodzącego Słońca, Złota i Srebrna Gwiazda dla Prof. Michała Kleibera, prezesa PAN. pl.emb-japan.go.jp, 3 lipca 2012. [dostęp 15 lipca 2012].
  6. Wręczenie Nagrody im. Adama Mickiewicza 2012. pan.pl, 7 września 2012. [dostęp 11 grudnia 2012].
  7. Relacja: GALA PEREŁ POLSKIEJ GOSPODARKI. hbrp.pl. [dostęp 7 grudnia 2015].
  8. Doktorzy honoris causa PL. pollub.pl. [dostęp 23 lutego 2011].
  9. Doktorzy honoris causa PK. pk.edu.pl. [dostęp 23 lutego 2011].

Bibliografia

Szablon:Laureaci Nagrody im. Marka Cara