Michał Kobosko
| |
| Data urodzenia |
15 kwietnia 1968 |
|---|---|
| Rodzaj działalności |
dziennikarz, polityk |
| Redaktor naczelny „Wprost” | |
| Okres urzędowania |
od 7 lutego 2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Polski 2050 Sz. Hołowni | |
| Przynależność | |
| Okres urzędowania |
od 3 listopada 2020 |
| Następca | |
Michał Andrzej Kobosko (ur. 15 kwietnia 1968[1][2]) – polski dziennikarz prasowy i działacz polityczny. W latach 2020–2022 przewodniczący, a od 2022 I wiceprzewodniczący Polski 2050 Szymona Hołowni.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Politechnice Warszawskiej. Kształcił się też w zakresie zarządzania i przywództwa na Uniwersytecie SWPS oraz w Centrum Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Pracę dziennikarza rozpoczął w latach 90. w „Gazecie Wyborczej”, następnie był zastępcą redaktora naczelnego dziennika „Puls Biznesu” oraz szefem portalu pulsbiznesu.pl, był również związany z dwutygodnikiem „BusinessWeek” (jako zastępca redaktora naczelnego). W 2004 uzyskał zatrudnienie w miesięczniku „Profit” Wydawnictwa Axel Springer. W latach 2005–2006 zastępca redaktora naczelnego oraz redaktor naczelny miesięcznika „Forbes”. W październiku 2006 objął funkcję redaktora naczelnego „Newsweek Polska” (do wiosny 2009). Od 14 kwietnia 2007 do 8 marca 2008 wraz z Konradem Piaseckim był gospodarzem Kontrapunktu RMF FM i Newsweeka.
W czerwcu 2009 został redaktorem naczelnym gazety „Dziennik Polska-Europa-Świat”. Od 14 września 2009, gdy doszło do fuzji „Gazety Prawnej” i „Dziennika”, pełnił obowiązki redaktora naczelnego „Dziennika Gazety Prawnej”. W marcu 2010 zastąpił go na tym stanowisku Tomasz Wróblewski.
Po odejściu z „Dziennika Gazety Prawnej” wrócił do Axel Springer Polska, gdzie został wydawcą czasopism „Newsweek Polska” i „Forbes”. Praca dla Axel Springer Polska trwała do stycznia 2011[4]. Od 7 lutego 2012 do 22 stycznia 2013 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wprost”, zastąpił na tym stanowisku Tomasza Lisa[5][6]. Zasiadł w jury konkursu Grand Press (od 2000), został członkiem kapituły Nagrody im. Lesława A. Pagi. W 2013 zakończył działalność w branży medialnej. Został dyrektorem zarządzającym Prime Speakers, a następnie (do 2019) szefem think-tanku Atlantic Council[7].
W 2020 zasiadł w sztabie Szymona Hołowni w wyborach prezydenckich i został jego pełnomocnikiem wyborczym. Został wiceprezesem stowarzyszenia Polska 2050[3][8]. We wrześniu 2020 został ogłoszony przewodniczącym zakładanej przez Szymona Hołownię partii politycznej[9] (3 listopada złożono wniosek o jej rejestrację, która nastąpiła 26 marca 2021 pod nazwą Polska 2050 Szymona Hołowni[10]). 27 marca 2022 przeszedł na funkcję I wiceprzewodniczącego partii[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Andrzej Kobosko. rejestr.io. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Michał Kobosko, ktokogo.pl. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ a b Profil prywatny. LinkedIn. [dostęp 2020-09-30].
- ↑ Michał Kobosko odszedł z Axel Springer. wirtualnemedia.pl, 5 stycznia 2011. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Lis zwolniony z Wprost. Zastąpi go Kobosko. sdp.pl, 8 lutego 2013. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Sylwester Latkowski redaktorem naczelnym „Wprost”. wprost.pl, 22 stycznia 2013. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Michał Kobosko kończy pracę w Atlantic Council i współpracuje z Szymonem Hołownią przy wyborach prezydenckich. wirtualnemedia.pl, 3 grudnia 2019. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Michał Kobosko. polska2050.pl. [dostęp 2020-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 września 2020)].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada partię polityczną. polsatnews.pl, 29 września 2020. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni. bip.warszawa.so.gov.pl. [dostęp 2021-04-21].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni zaprezentowała władze partii. polsatnews.pl, 27 marca 2022. [dostęp 2022-03-29].