Michał Kobosko
![]() Michał Kobosko (2020) | |
Pełne imię i nazwisko |
Michał Andrzej Kobosko |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1968 |
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
redaktor naczelny tygodnika „Newsweek Polska” (2006–2009), redaktor naczelny tygodnika „Wprost” (2012–2013), poseł na Sejm X kadencji (od 2023) |
Partia |
Michał Andrzej Kobosko (ur. 15 kwietnia 1968[1][2] w Warszawie) – polski dziennikarz prasowy i polityk, redaktor naczelny m.in. czasopism „Newsweek Polska” (2006–2009) i „Wprost” (2012–2013), w latach 2020–2022 przewodniczący, a od 2022 I wiceprzewodniczący partii Polska 2050, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował na Politechnice Warszawskiej oraz w Ośrodku Studiów Amerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Uzyskał magisterium z zarządzania i przywództwa na Uniwersytecie SWPS[4][5]. Pracę w zawodzie dziennikarza rozpoczął w pierwszej połowie lat 90., dołączając do działu ekonomicznego „Gazety Wyborczej”[3]. Następnie był zastępcą redaktora naczelnego dziennika „Puls Biznesu”, kierował też portalem PulsBiznesu.pl. Był również związany z dwutygodnikiem „BusinessWeek” (jako zastępca redaktora naczelnego)[6]. W 2004 dołączył do redakcji wydawanego przez Axel Springer Polska miesięcznika „Profit”[6]. W latach 2005–2006 był zastępcą redaktora naczelnego i następnie redaktorem naczelnym miesięcznika „Forbes”. W październiku 2006 objął funkcję redaktora naczelnego „Newsweek Polska”[6], którą pełnił do sierpnia 2009[7].
W tym samym miesiącu został redaktorem naczelnym gazety „Dziennik Polska-Europa-Świat”[7]. Od września tegoż roku, gdy doszło do jej fuzji z „Gazetą Prawną”, objął kierownictwo redakcji nowo powstałego „Dziennika Gazety Prawnej”. W marcu 2010 zastąpił go na tym stanowisku Tomasz Wróblewski[8]. Michał Kobosko pracował następnie w Axel Springer Polska jako wydawca czasopism „Newsweek Polska” i „Forbes”[8], odszedł z wydawnictwa w styczniu 2011[9]. Od lutego 2012 do stycznia 2013 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wprost”, zastąpił na tym stanowisku Tomasza Lisa[10][11]. Poza działalnością w prasie był też współprowadzącym program publicystyczny w stacji radiowej RMF FM[12]. Zasiadał w jury konkursu Grand Press (od 2000), wszedł także w skład kapituły Nagroda Lesława A. Pagi[6]. W 2013 zakończył działalność w branży medialnej[5]. Od tegoż roku do 2017 był partnerem w agencji mówców „Primespeakers”[4]. Również w 2013 objął stanowisko dyrektora warszawskiego biura amerykańskiego think tank Atlantic Council[3], którym kierował do 2019[5][13].
Dołączył następnie do grona współpracowników Szymona Hołowni. Wszedł w skład jego sztabu w trakcie kampanii prezydenckiej w 2020, zajmował stanowisko pełnomocnika wyborczego[14]. Po wyborach został wiceprezesem Stowarzyszenia Polska 2050[15]. We wrześniu 2020 Szymon Hołownia wskazał go jako przewodniczącego zakładanej przez jego środowisko partii politycznej[16] (zarejestrowanej w marcu 2021 pod nazwą Polska 2050 Szymona Hołowni[17]). W marcu 2022 przeszedł na funkcję I wiceprzewodniczącego tego ugrupowania[18].
W wyborach parlamentarnych w 2023 kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca na liście koalicji Trzecia Droga w okręgu warszawskim; uzyskał mandat posła X kadencji, otrzymując 61 452 głosy[19]. W Sejmie został przewodniczącym Komisji do Spraw Unii Europejskiej[20].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michał Andrzej Kobosko. rejestr.io. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Michał Kobosko. kto-kogo.pl. [dostęp 2022-12-25].
- ↑ a b c Michał Kobosko szefem warszawskiego biura Atlantic Council i dyrektorem Wrocław Global Forum. atlanticcouncil.org, 30 października 2013. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b Michał Kobosko. polska2050.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b c Michał Kobosko. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b c d Michał Kobosko. przedsiebiorczosc.com. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b Kobosko zastąpi Krasowskiego w „Dzienniku” i będzie redaktorem naczelnym „Gazety Prawnej”. gazetaprawna.pl, 3 czerwca 2009. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ a b Tomasz Wróblewski redaktorem naczelnym „Dziennika Gazety Prawnej”. gazetaprawna.pl, 25 lutego 2010. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Michał Kobosko odszedł z Axel Springer. wirtualnemedia.pl, 5 stycznia 2011. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Lis zwolniony z Wprost. Zastąpi go Kobosko. sdp.pl, 8 lutego 2013. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Sylwester Latkowski redaktorem naczelnym „Wprost”. wprost.pl, 22 stycznia 2013. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Nowy program RMF FM i Newsweeka. wirtualnemedia.pl, 13 kwietnia 2007. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Michał Kobosko kończy pracę w Atlantic Council i współpracuje z Szymonem Hołownią przy wyborach prezydenckich. wirtualnemedia.pl, 3 grudnia 2019. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Wybory prezydenckie 2020. Szymon Hołownia – program wyborczy. businessinsider.com.pl, 26 czerwca 2020. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Nasi ludzie. polska2050.pl. [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada partię polityczną. polsatnews.pl, 29 września 2020. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni. bip.warszawa.so.gov.pl. [dostęp 2021-04-21].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni zaprezentowała władze partii. polsatnews.pl, 27 marca 2022. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-10-25].
- ↑ Posłowie X kadencji: Michał Kobosko, sejm.gov.pl [dostęp 2023-11-21] .