Michał Martynowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Martynowicz
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

28 września 1852
Skała Podolska

Data i miejsce śmierci

1 września 1929
Stanisławów

Przebieg służby
Lata służby

1873-1874 i 1883-1921

Siły zbrojne

cesarska i królewska Armia Wojsko Polskie

Stanowiska

komendant szpitala

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Michał Martynowicz (ur. 28 września 1852 w Skale Podolskiej, zm. 1 września 1929 w Stanisławowie) – lekarz, generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 września 1852 roku Skale Podolskiej. W latach 1874-1879 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wiedeńskiego uzyskując tytuł doktora medycyny. Został oficerem c. i k. armii. W 1918 roku został mianowany na stopień tytularnego generalnego lekarza sztabowego (niem. Generalstabsarzt)[1].

22 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany komendantem Szpitala Rezerwowego w Boguminie. 5 stycznia 1919 roku został komendantem szpitala w Dziedzicach. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pozostawał wówczas w Rezerwie armii[2]. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu generała podporucznika lekarza. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[3]. Na emeryturze mieszkał w Stanisławowie[4][5][6]. Zmarł 1 września 1929 roku w Stanisławowie[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rydel 2001 ↓, s. 237.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 maja 1920 roku, s. 352.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 880.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929 roku, s. 350.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]