Michał Materla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Michał Materla
Ilustracja
Materla w 2017
Pełne imię i nazwisko Michał Paweł Materla
Pseudonim Magic, Cipao
Data i miejsce urodzenia 10 kwietnia 1984
Szczecin
Obywatelstwo  Polska
Wzrost 180 cm
Masa ciała 84 kg
Styl walki brazylijskie jiu-jitsu
Debiut 2003
Kategoria wagowa średnia
Klub Berserkers Team Szczecin
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk 39
Zwycięstwa 31
Przez nokauty 11
Przez poddania 13
Przez decyzje 7
Porażki 8
  1. ↑ Bilans walk aktualny na 15 stycznia 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Paweł Materla[1] (ur. 10 kwietnia 1984 w Szczecinie[2]) – polski grappler i zawodnik mieszanych sztuk walki, członek Berserkers Team Szczecin. W latach 2012–2015 mistrz federacji KSW w wadze średniej. Były współwłaściciel organizacji EFM SHOW[3][4].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera i początki w KSW[edytuj | edytuj kod]

Karierę w mieszanych sztukach walki Materla rozpoczynał w listopadzie 2003 roku, kiedy to na gali eliminacyjnej MMA Polska 2 pokonał przez gilotynę Tomasza Janiszewskiego[5]. Po zwycięstwie na tej samej gali nad Andrzejem Kulikiem, popularny „Cipao” zdobył podczas MMA Polska 3 mistrzostwo polski w kategorii do 100 kg, pokonując Jarosława Stachera[5]. Passa 8 kolejnych zwycięstw Materli została przerwana w listopadzie 2005 roku, gdy na Jungle Fight 5 pokonał go Evangelista Santos[5]. Rok później Materla wygrał turniej KSW w wadze średniej, pokonując w finale Krzysztofa Kułaka[6].

2011-2019[edytuj | edytuj kod]

Materla (po lewej) podczas gali KSW 19, w pojedynku z Jayem Silvą (po prawej)

W marcu 2011 roku „Magic” wystąpił na gali KSW 15: „Współcześni Gladiatorzy”, gdzie pokonał Gregory’ego Babene’a[7]. Po 4 kolejnych zwycięstwach Materla otrzymał walkę o pas mistrza federacji KSW w wadze średniej z Jayem Silvą. Tytuł ten zdobył zwyciężając poprzez decyzję sędziów, mimo iż w trakcie pojedynku nabawił się kontuzji[8]. Po roku przerwy spowodowanym ową kontuzją, Materla bronił pasa w walce z Rodneyem Wallace’em, którego pokonał przez nokaut w 21 sekund[9]. Podczas kolejnej obrony Materla zwyciężył z Kendallem Grove'm poprzez jednogłośną decyzję sędziów[10]. 28 września doszło do rewanżowego starcia między Materlą a Silvą. Ten drugi podchodzący do walki po dwóch porażkach z rzędu pokonał Materlę w 2. rundzie, gdzie po przepuszczeniu próby obalenia i serią ciosów przy linach znokautował Polaka. Materla pasa mistrzowskiego w tym pojedynku nie bronił.

23 maja 2015 pokonał przez techniczny nokaut Tomasza Drwala na kilka sekund przed końcem pojedynku. Tytuł stracił w piątej obronie 28 listopada 2015 na rzecz Mameda Chalidowa.

27 maja 2016 podczas KSW 35 stoczył pojedynek z Antonim Chmielewskim. Materla pokonał judokę w 1. rundzie przez TKO[11].

1 października 2016, na 36-ej edycji KSW pokonał Brazylijczyka Rousimara Palharesa w 2. rundzie. Kolejny raz do klatki wszedł po ponad roku ze względu na jego zatrzymanie w grudniu 2016[12]. 22 października 2017 stanął po raz kolejny w oktagonie. Jego rywalem był również Brazylijczyk Paulo Thiago. Materla zwyciężył w 2. rundzie[13].

3 marca 2018 podczas KSW 42 podjął Scotta Askhama. Anglik w 1. rundzie znokautował Materlę kopnięciem na wątrobę[14].

9 czerwca 2018 wystąpił podczas KSW 44. Jego rywalem był Martin Zawada. Walka odbyła się w catchweghcie do 90 kg. "Magic" wygrał w 2. rundzie[15].

W 2018 wziął udział w 4-osobowym turnieju wagi średniej. 6 października tegoż roku, podczas KSW 45, stanął do walki z brązowym medalistą olimpijskim Damianem Janikowskim[16]. Materla zwyciężył i tym samym zapewnił sobie udział w finale turnieju z jego pogromcą Scottem Askhamem (który w turnieju pokonał Marcina Wójcika). Finał turnieju, a zarazem rewanżowy pojedynek odbył się 18 maja 2019 na KSW 49. Askham znokautował Materlę latającym kolanem, zostającym tym samym pierwszym zagranicznym mistrzem KSW w wadze średniej[17].

EFM i powrót do KSW[edytuj | edytuj kod]

20 czerwca 2020 Materla stoczył pojedynek poza KSW. Na gali EFM 3 szybko odprawił Austriaka Wilhelma Otta w 1 rundzie. Stawką był pas tejże organizacji w wadze średniej[18].

10 października 2020 powrócił do klatki KSW podczas gali KSW 55, nokautując w drugiej rundzie Serbskiego „Jokera” – Aleksandara Ilića[19]. 3 dni później został nagrodzony bonusem w kategorii Walka wieczoru gali KSW 55[20].

14 listopada 2020 podczas KSW 56 stanął do walki przeciwko mistrzowi KSW w wadze półśredniej, Roberto Soldiciowi. Walka odbyła się w wadze średniej. Chorwat znokautował Polaka w 1. rundzie.[21]

5 czerwca 2021 miała się odbyć druga edycja EFM SHOW w Bułgarii, na której Materla miał bronić pasa mistrzowskiego organizacji, jednak gala została przeniesiona na 11 września[22]. Przeciwnikiem popularnego Cipao w nowym terminie gali został były rywal z dawnych lat, Francuz – Moise Rimbon[23]. Materla po 3. rundach jednogłośnie zrewanżował się przeciwnikowi[24] .

W grudniu 2021 na Kanale Sportowym poinformował że wraca do KSW. Do klatki polskiego giganta powrócił 15 stycznia 2022 na KSW 66. Jego rywalem był Jason Radcliffe, którego Szczecinianin pokonał w 1. rundzie przez TKO[25].

Styl walki[edytuj | edytuj kod]

Wyjściowym stylem Materli jest brazylijskie jiu-jitsu, stąd też większość zwycięstw odnosił on poprzez poddania rywali[26]. Najczęściej stosowaną techniką kończącą przez „Cipao” jest duszenie gilotynowe, dzięki któremu wygrał 6 walk[27]. Od gali KSW 28: Fighters Den kończy swoje walki przez nokauty (TKO/KO). Na gali EFM 3 powrócił do swojej firmowej techniki tzw. gilotyny.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki:[edytuj | edytuj kod]

  • 2003–2004: mistrz MMA Polska w (kat. -100 kg.)
  • 2006: zwycięzca turnieju KSW VI w wadze średniej
  • 2011: Herakles w kategorii Zawodnik Roku[28]
  • 2012–2015: międzynarodowy mistrz KSW w wadze średniej (-84 kg)
  • 2019: Finalista turnieju turnieju KSW w kategorii średniej (-84 kg)
  • 2020: mistrz EFM w wadze średniej (-84 kg)

Grappling:[edytuj | edytuj kod]

  • 2006: mistrz Polski w brazylijskim jiu-jitsu (-91 kg)
  • 2006: wicemistrz Polski ADCC w wadze średniej (-87,9 kg).
  • 2007: 1/8 finału mistrzostw świata ADCC w wadze średniej (-87,9 kg).
  • 2007: mistrz Polski w submission fightingu (-99 kg) oraz wicemistrz w klasie open
  • 2008: wicemistrz Europy ADCC w wadze średniej (-87,9 kg)

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 31-8 Anglia Jason Radcliffe (17-8) TKO (ciosy pięściami) 1 4:07 KSW 66: Ziółkowski vs. Mańkowski 15.01.2022 Polska Szczecin
Wygrana 30-8 Francja Moise Rimbon (25-13-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 EFM Show 2: Materla vs. Rimbon 11.09.2021 Bułgaria Sofia Walka w umownym limicie 88 kg. Main Event
Przegrana 29-8 Chorwacja Roberto Soldić (17-3) TKO (ciosy pięściami) 1 4:40 KSW 56: Polska vs. Chorwacja 14.11.2020 Polska Łódź Main Event
Wygrana 29-7 Serbia Aleksandar Ilić (12-3) TKO (łokcie i ciosy w parterze z krucyfiksu) 2 1:34 KSW 55: Askham vs. Khalidov 2 10.10.2020 Polska Łódź Co-Main Event. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 28-7 Austria Wilhelm Ott (19-17-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:04 EFM 3: No compromises 20.06.2020 Niemcy Dortmund Zdobył pas mistrzowski EFM w wadze średniej. Main Event
Przegrana 27-7 Anglia Scott Askham (17-4) KO (latajace kolano) 3 1:13 KSW 49: Soldić vs. Kaszubowski 18.05.2019 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event. Finalista turnieju KSW w kategorii średnie. Pojedynek o międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej, Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 27-6 Polska Damian Janikowski (3-0) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 3:10 KSW 45: The Return to Wembley 06.10.2018 Wielka Brytania Londyn Półfinał turnieju w kategorii średniej
Wygrana 26-6 Niemcy Martin Zawada (28-14-1) TKO (ciosy w parterze z krucyfiksu) 2 2:59 KSW 44: The Game 09.06.2018 Polska Gdańsk/Sopot Co-Main Event. walka w umownym limicie 90 kg
Przegrana 25-6 Anglia Scott Askham (15-4) KO (kopnięcia na korpus i głowę) 1 1:09 KSW 42: Khalidov vs. Narkun 03.03.2018 Polska Łódź Co-Main Event
Wygrana 25-5 Brazylia Paulo Thiago (18-9) KO (prawy sierpowy) 2 0:50 KSW 40: Dublin 22.10.2017 Irlandia Dublin Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 24-5 Brazylia Rousimar Palhares (18-7) KO (cios podbródkowy) 2 1:27 KSW 36: Trzy Korony 01.10.2016 Polska Zielona Góra Main Event. Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 23-5 Polska Antoni Chmielewski (32-14) TKO (ciosy pięściami) 1 4:12 KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu 27.05.2016 Polska Gdańsk
Przegrana 22-5 Polska Mamed Chalidow (30-4-2) TKO (ciosy pięściami) 1 0:31 KSW 33: Materla vs. Khalidov 28.11.2015 Polska Kraków Main Event. Stracił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej
Wygrana 22-4 Polska Tomasz Drwal (21-4-1) TKO (ciosy w parterze z krucyfiksu) 3 4:55 KSW 31: Materla vs. Drwal 23.05.2015 Polska Gdańsk Main Event. Obronił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej, Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 21-4 Brazylia Jorge Luis Bezerra (19-10) TKO (ciosy pięściami) 2 1:46 KSW 28: Fighters' Den 04.10.2014 Polska Szczecin Co-Main Event
Wygrana 20-4 Angola Jay Silva (9-8) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 26: Materla vs. Silva III 22.03.2014 Polska Warszawa Main Event. Obronił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej, Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 19-4 Angola Jay Silva (8-8) KO (ciosy pięściami) 2 0:50 KSW 24: Starcie Gigantów 28.09.2013 Polska Łódź
Wygrana 19-3 Stany Zjednoczone Kendall Grove (18-12) Decyzja (jednogłośna) 4 5:00 KSW 23: Królewskie Rozdanie 08.06.2013 Polska Gdańsk Obronił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 18-3 Stany Zjednoczone Rodney Wallace (14-5) KO (ciosy pięściami) 1 0:21 KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie 01.12.2012 Polska Warszawa Co-Main Event. Obronił międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej. Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 17-3 Angola Jay Silva (8-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp 12.05.2012 Polska Łódź Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 16-3 Stany Zjednoczone Matt Horwich (27-19-1) Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 KSW 17: Zemsta 26.11.2011 Polska Łódź
Wygrana 15-3 Anglia James Zikic (20-7-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 16: Khalidov vs. Lindland 21.05.2011 Polska Gdańsk
Wygrana 14-3 Francja Gregory Babene (12-9) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 3:30 KSW 15: Współcześni Gladiatorzy 19.03.2011 Polska Warszawa
Wygrana 13-3 Czechy Bohumil Lungrik (13-8) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:20 Pro Fight 3 22.02.2009 Polska Olsztyn
Przegrana 12-3 Brazylia Antonio Mendes (11-4) Decyzja (niejednogłośna) 2 5:00 KSW 7 06.02.2007 Polska Warszawa Przegrał w półfinale turnieju KSW w wadze średniej
Wygrana 12-2 Słowacja Jan Antoska (1-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 4:37 06.02.2007 Polska Warszawa Ćwierćfinał turnieju KSW w wadze średniej
Wygrana 11-2 Polska Krzysztof Kułak (10-4-2) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:41 KSW 6 14.10.2006 Polska Warszawa Wygrał turniej KSW w wadze średniej
Wygrana 10-2 Litwa Valdas Pocevicius (27-9-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:28 14.10.2006 Polska Warszawa Półfinał turnieju KSW w wadze średniej
Wygrana 9-2 Holandia Evert Fyeet (8-15-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:13 14.10.2006 Polska Warszawa Ćwierćfinał turnieju KSW w wadze średniej
Przegrana 8-2 Francja Moise Rimbon (8-6-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 WFC Europe vs. Brazil 20.05.2006 Słowenia Koper
Przegrana 8-1 Brazylia Evangelista Santos (11-7) TKO (ciosy pięściami) 2 1:23 Jungle Fight 5 26.11.2005 Brazylia Manaus
Wygrana 8-0 Polska Andrzej Kulik (1-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Colosseum 5 30.01.2005 Polska Bielsko-Biała
Wygrana 7-0 Polska Wojciech Gołaszewski (0-0) Poddanie (kimura) 1 1:38 MMA Polska 7 – Finały 2004 18.12.2004 Polska Warszawa Obronił tytuł mistrza MMA Polska w kat. -100 kg
Wygrana 6-0 Finlandia Miika Mehmet (2-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:08 The Cage Vol. 1 – First Time in Finland 02.10.2004 Finlandia Helsinki
Wygrana 5-0 Litwa Giedrius Pranckevicius (0-0) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 4:08 Colosseum II 16.05.2004 Polska Chorzów
Wygrana 4-0 Niemcy Christoph Meyer (0-0) Poddanie 1 ? Fight Club Berlin 3 28.03.2004 Niemcy Berlin
Wygrana 3-0 Polska Jarosław Stachera (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 0:22 MMA Polska 3 – Finały 2003 13.12.2003 Polska Warszawa Zdobył tytuł mistrza MMA Polska w kat. -100 kg
Wygrana 2-0 Polska Andrzej Kulik (0-0) Poddanie (kimura) 1 3:12 MMA Polska 2 – Eliminacje 25.10.2003 Polska Warszawa Druga walka eliminacyjna turnieju
Wygrana 1-0 Polska Tomasz Janiszewski (0-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 4:21 MMA Polska 2 – Eliminacje 25.10.2003 Polska Warszawa Debiut w MMA. Pierwsza walka eliminacyjna turnieju

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2012 roku odegrał rolę fabularną w teledysku do utworu „Wilki dwa” z albumu Robaki grupy muzycznej Luxtorpeda[29].

W grudniu 2016 został zatrzymany w swoim domu w Szczecinie w ramach masowej akcji funkcjonariuszy Centralnego Biuro Śledczego Policji wobec osób podejrzanych o współpracę w ramach zorganizowanej grupy przestępczej[30][31]. Następnie przez siedem miesięcy był tymczasowo aresztowany[32].

Menedżerem zawodnika został jego brat, Norbert Sawicki[33].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michał Paweł Materla | Dane z KRS | Rejestr.io, rejestr.io [dostęp 2021-11-19].
  2. ↑ Sherdog.com, Michal, Sherdog [dostęp 2019-10-06].
  3. ↑ Rafał Hałada, Były mistrz KSW zmienia federację! Michał Materla zawalczy na EFM SHOW 2 PolskiSport, PolskiSport, 8 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-08] (pol.).
  4. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Michał Materla zakończył współpracę z EFM Show | MMAROCKS, MMA Rocks!, 3 listopada 2021 [dostęp 2021-11-19] (pol.).
  5. ↑ a b c Do góry łeb. mmarocks.pl. [dostęp 2013-09-27].
  6. ↑ Konfrontacja Sztuk Walki VI Pierwszy raz dla tysięcy sympatyków. konfrontacja.com. [dostęp 2013-09-27].
  7. ↑ Konfrontacja Sztuk Walki XV Współcześni gladiatorzy. konfrontacja.com. [dostęp 2013-09-27].
  8. ↑ KSW19: Materla zwyciężył w walce o pas. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-09-27].
  9. ↑ KSW 21: Michał Materla potężnie znokautował rywala. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-09-27].
  10. ↑ KSW23: Materla obronił pas po ringowej wojnie z Grove'em. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-09-27].
  11. ↑ KSW 35: Michał Materla brutalnie nokautuje Antoniego Chmielewskiego!, MMA PL, 27 maja 2016 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  12. ↑ Cloud, Zobacz jak Michał Materla nokautuje Rousimara Palharesa! | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 1 października 2016 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  13. ↑ Łukasz Kłosiński, Michał Materla nokautuje Paulo Thiago!, InTheCage.pl, 22 października 2017 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  14. ↑ Szymon Łabacki, Scott Askham nokautuje Michała Materlę na KSW 42! Walka trwała nieco ponad minutę, InTheCage.pl, 3 marca 2018 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  15. ↑ Polsatsportpl, KSW 44: Materla rozbił Zawadę w parterze! - Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  16. ↑ Kacper Bącela, WIDEO: Michał Materla nokautuje Olimpijczyka Damiana Janikowskiego! Michał idzie po pas! | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 7 października 2018 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  17. ↑ Krzysztof Kordys, WIDEO: Scott Askham nokautuje Materlę latającym kolanem! Anglik mistrzem KSW! | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 18 maja 2019 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  18. ↑ Krzysztof Kordys, Świetny powrót Michała Materli! Polak mistrzem EFM po zwycięstwie z Wilhelmem Ottem! | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 20 czerwca 2020 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  19. ↑ KSW 55: Michał Materla przetrwał ciężkie chwile i skończył "Jokera" przed czasem, MMA PL, 10 października 2020 [dostęp 2020-10-10] (pol.).
  20. ↑ KSW, KSW 55: Bonusy, 13 października 2020.
  21. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. KSW 56. Michał Materla - Roberto Soldić. Brutalna egzekucja! Polak rozbity przez "Robocopa" - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 14 listopada 2020 [dostęp 2020-11-16] (pol.).
  22. ↑ Wito, EFM SHOW 2: Nadciąga kolejna gala z nowymi zawodnikami! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-19] (pol.).
  23. ↑ Wirtualna Polska Media, EFM SHOW 2. Materla poznał rywala! Polak ma okazję do rewanżu - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-21] (pol.).
  24. ↑ Jakub Madej, EFM Show 2: Michał Materla pokonał Moise Rimbona po trzech rundach trudnej walki | MMAROCKS, MMA Rocks!, 11 września 2021 [dostęp 2021-09-11] (pol.).
  25. ↑ Michał Materla zdemolował rywala na KSW 66! A potem wyszedł i zażądał rewanżu, Sport.pl [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  26. ↑ Cipao powraca do MMA. grapplerinfo.pl. [dostęp 2013-09-27].
  27. ↑ Michal Materla „Magic”. sherdog.com. [dostęp 2013-09-27].
  28. ↑ Pawel Kowalik, Heraklesy 2011 rozdane | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 1 kwietnia 2012 [dostęp 2020-01-24] (pol.).
  29. ↑ Luxtorpeda – Wilki Dwa z Michałem Materlą (pol.). mmarocks.pl. [dostęp 2012-09-21].
  30. ↑ Mariusz Hewelt: Michał Materla usłyszał zarzut udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. mmarocks.pl, 2016-12-14. [dostęp 2016-12-15].
  31. ↑ Krzysztof Skrzypek: Przemyt i handel narkotykami wśród zarzutów dla zatrzymanej grupy przestępczej z zawodnikami MMA. mmarocks.pl, 2016-12-15. [dostęp 2016-12-15].
  32. ↑ Materla wychodzi z aresztu po wpłaceniu kaucji i zapowiada: wracam na ring. tvn24.pl, 20 lipca 2017. [dostęp 20 lipca 2017].
  33. ↑ Tomasz Nowosielski: Ujawniamy kulisy negocjacji Michała Materli z UFC. mmarocks.pl, 2017-09-04. [dostęp 2017-09-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Materla&oldid=65958974”