Michael Chance
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Michael Chance (ur. 7 marca 1955 w Penn w hrabstwie Buckinghamshire[1][2][3]) – brytyjski śpiewak, kontratenor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował literaturę angielską w King’s College na University of Cambridge[3]. W latach 1974–1977 był członkiem uczelnianego chóru[2]. W 1983 roku zadebiutował jako śpiewak operowy w trakcie Buxton Festival, wykonując rolę Apolla w Il Giasone Francesco Cavallego[1][2][3]. W 1985 roku wystąpił w Lyonie jako Andronico w operze Georga Friedricha Händla Tamerlano[1][2][3]. W 1987 roku wziął udział w prawykonaniu opery Judith Weir A Night at the Chinese Opera w Cheltenham[2][3]. W 1988 roku wystąpił w Opéra de Paris jako Tolomeo w operze Händla Giulio Cesare[1][2]. W 1989 roku na festiwalu operowym w Glyndebourne brał udział w wystawieniu Snu nocy letniej Benjamina Brittena, kreując rolę Oberona[1][2][3]. W 1992 roku został zaangażowany do roli Głosu Apolla w operze Brittena Śmierć w Wenecji na deskach Covent Garden Theatre w Londynie[2]. W tym samym roku kreował także rolę Anfinoma w Il ritorno d’Ulisse in patria Claudio Monteverdiego w English National Opera[2]. W 1994 roku wziął udział w prapremierowym przedstawieniu opery Harrisona Birtwistle’a The Second Mrs Kong na festiwalu operowym w Glyndebourne[2]. Wykonywał utwory pisane specjalnie dla niego przez takich kompozytorów jak Alexander Goehr, Richard Rodney Bennett, Tan Dun, John Tavener, Anthony Powers i Elvis Costello[3].
Od początku swojej kariery specjalizuje się głównie w wykonawstwie muzyki dawnej[2]. Jego repertuar obejmuje różnorodne pozycje, od XVI-wiecznych pieśni okresu elżbietańskiego po późnobarokowe oratoria[1][3]. Współpracował z zespołem viol Fretwork[1]. Koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych[1]. Dokonał ponad 50 nagrań płytowych, zarejestrował m.in. opery Georga Friedricha Händla pod batutą Johna Eliota Gardinera i kantaty Antonio Vivaldiego pod batutą Trevora Pinnocka[1]. Brał też udział w telewizyjnych realizacjach oper Richarda Rodneya Bennetta i Benjamina Brittena[1].
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (2009)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2001, s. 21. ISBN 978-83-224-0722-6.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 615–616. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 84. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ New Year honours list: DBEs and CBEs. theguardian.com, 2008-12-31. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).