Michael Collins (astronauta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Michael Collins
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 31 października 1930
Rzym
Data i miejsce śmierci 28 kwietnia 2021
Naples
Narodowość amerykańska
Funkcja pilot statku kosmicznego,
pilot modułu dowodzenia
Łączny czas misji kosmicznych 11 dni 2 godziny i 4 minuty
Misje Gemini 10, Apollo 11
Stopień wojskowy generał brygady United States Air Force
Odznaczenia
Złoty Medal Kongresu
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone) NASA Distinguished Service Medal NASA Exceptional Service Medal
Multimedia w Wikimedia Commons

Michael Collins (ur. 31 października 1930 w Rzymie, zm. 28 kwietnia 2021 w Naples[1]) – amerykański astronauta, uczestnik pierwszej załogowej wyprawy na Księżyc, generał brygady United States Air Force. Pierwszy rzymianin w kosmosie[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Collins urodził się w Rzymie, gdzie jego ojciec pełnił funkcję attaché wojskowego. James Collins podczas pierwszej wojny światowej był adiutantem generała Pershinga, a podczas drugiej wojny światowej dosłużył się stopnia generała dywizji[2]. Praca ojca zmuszała rodzinę do wielokrotnej zmiany miejsca zamieszkania. W ciągu pierwszych ośmiu lat nauki uczęszczał do sześciu różnych szkół[3]. Następnie ukończył czteroletnią szkołę średnią Saint Albans w Waszyngtonie[4]. W szkole był kapitanem drużyny zapaśniczej[3]. W 1952 ukończył Akademię Wojskową Stanów Zjednoczonych w West Point, uzyskał licencjat (Bachelor of Science)[4]. Następnie wstąpił do United States Air Force i został pilotem myśliwców. Pełnił przez cztery lata służbę w 72 Eskadrze Myśliwców stacjonującej w Kalifornii i we Francji[2]. W czasie pobytu we Francji lecąc samolotem F-86 Sabre na niskim pułapie musiał się katapultować[3]. W 1960 przeszedł zaawansowane szkolenie dla pilotów doświadczalnych w Experimental Flight Test Pilot School w kalifornijskiej bazie lotniczej Edwards. Wędkarz i miłośnik piłki ręcznej. Był członkiem Stowarzyszenia Pilotów Doświadczalnych[4].

Kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

W 1963 zakwalifikował się do trzeciej grupy astronautów NASA. Pilot rezerwowy misji Gemini 7, pilot w Gemini 10, przebywał 2 godziny 28 minut poza statkiem, pilot modułu dowodzenia Apollo 11. Przydzielony do lotu Apollo 8, lecz odsunięty wskutek konieczności poddania się operacji. Lekarze stwierdzili u niego odprysk kości kręgosłupa i zaordynowali zabieg chirurgiczny. Był pierwszym człowiekiem, który dwukrotnie odbył spacer kosmiczny. Był również pierwszym, który przeszedł z jednego statku kosmicznego do drugiego, poruszając się za pomocą odrzutowego pistoletu manewrowego[2].

Po opuszczeniu NASA[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1970 odszedł z NASA. Przez blisko rok sprawował funkcję zastępcy sekretarza stanu Williama Rogersa do spraw publicznych. Nie było to łatwe doświadczenie. W tym czasie Amerykanie byli zaangażowani w Wietnamie i Kambodży. Dodatkowo pracę utrudniały konflikty między Rogersem a Henrym Kissingerem[5]. W 1971 został dyrektorem Narodowego Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej przy Instytucie Smithsona, które za jego kadencji otworzyło nowy budynek wystawowy (1976)[5]. W roku 1978 powierzono mu stanowisko zastępcy sekretarza Instytutu. Odszedł z wojska w stopniu generała brygady. W lutym 1980 objął funkcję wiceprezesa LTV Aerospace, koncernu z Arlington w Wirginii. W 1985 rozpoczął samodzielną działalność biznesową, zakładając firmę konsultingową – Michael Collins Associates.

Jest autorem artykułów i książek: autobiograficznej Carrying the Fire: An Astronaut’s Journeys (Niosąc płomień. Podróże astronauty), (wydana w Polsce w 2019 przez Wydawnictwo Astra w Krakowie), Liftoff (Wyniesienie) oraz Flying to the Moon and Other Strange Places (Latając na Księżyc i do innych dziwnych miejsc), przeznaczonej dla dzieci.

Zmarł 28 kwietnia 2021. Przyczyną śmierci był nowotwór[1].

Nagrody i odznaczenia[4][edytuj | edytuj kod]

  • Air Force Command Pilot Astronaut Wings
  • Air Force Distinguished Flying Cross
  • NASA Exceptional Service Medal

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Nie żyje Michael Collins, uczestnik misji Apollo 11, wydarzenia.interia.pl [dostęp 2021-04-28] (pol.).
  2. ↑ a b c d Załoga Apollo 11. „Ameryka”. 130, s. 29–32, listopad 1969. Wydawnictwo Rządu Stanów Zjednoczonych (pol.). 
  3. ↑ a b c Michael Collins: Niosąc płomień. Podróże astronauty.. Kraków: WYDAWNICTWO ASTRA, 2019, s. 28 i dalsze. ISBN 978-83-65280-78-7.
  4. ↑ a b c d Robert Godwin: Apollo 11. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2012, s. 29, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-902-5.
  5. ↑ a b Robert Stone, Alan Anders: Ścigając Księżyc. Oświęcim: Wydawnictwo Bez Fikcji, 2019, s. 344. ISBN 978-83-8178-035-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

NASA 3, The Fourteen, 1963
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michael_Collins_(astronauta)&oldid=63771895”