Michaił Arefjew

Michaił Arefjew

Михаил Георгиевич Арефьев

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1903 Opadno, w ówczesnej guberni wołyńskiej
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1968 Moskwa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Stanowiska	szef Katedry Broni Strzeleckiej Fakultetu Uzbrojenia Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego
Odznaczenia

Michaił Gieorgijewicz Arefjew, ros. Михаил Георгиевич Арефьев (ur. 1 listopada^?/14 listopada 1903 w Opadnie, w ówczesnej guberni wołyńskiej, zm. 20 sierpnia 1968 w Moskwie) – Rosjanin, doktor nauk technicznych, profesor, generał major Armii Radzieckiej i generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Był oficerem radzieckich wojsk pancernych, wziął udział w II wojnie światowej.

W okresie od 30 kwietnia 1951 roku do 31 października 1955 roku pełnił służbę w Wojsku Polskim na stanowisku szefa Katedry Broni Strzeleckiej Fakultetu Uzbrojenia Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie.

31 maja 1954 roku został mianowany generałem majorem. W tym samym roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto był odznaczony m.in. Orderem Lenina, Orderem Czerwonego Sztandaru, Medalem „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” i Orderem Czerwonej Gwiazdy.

Jesienią 1955 roku powrócił do ZSRR. Od 1956 do października 1959 był szefem katedry wojskowej Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego im. H.E. Baumana.

Życie prywatne

Był żonaty, żona Pelagia. Miał trzech synów.

Bibliografia

• Henryk Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998.
• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom I: A–H, Toruń 2010, s. 88–89 (z fotografią; jako Arefiew)
• Edward JanE.J. Nalepa Edward JanE.J., Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795 .brak strony (książka)