Michaił Maczin

Michaił Maczin
Михаил Мачин
	generał porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	21 października 1907 ; Letiażewka, gubernia saratowska
Data i miejsce śmierci	7 lutego 1995 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1931–1971
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Stanowiska	dowódca 42 Armii Lotnictwa Myśliwskiego Obrony Powietrznej
Główne wojny i bitwy	wojna chińsko-japońska (1937–1945),; II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Michaił Grigorjewicz Maczin (ros. Михаил Григорьевич Мачин, ur. 21 października 1907 we wsi Letiażewka w guberni saratowskiej, zm. 7 lutego 1995 w Moskwie) – radziecki generał porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1920–1923 pracował w sowchozie, w 1923 skończył szkołę wiejską w rodzinnej wsi, później do 1929 pracował w miejscowości Rymariowo w sowchozie, następnie uczył się na fakultecie robotniczym (rabfaku) przy Woroneskim Instytucie Rolniczym. Od maja 1931 służył w Armii Czerwonej, w 1932 ukończył szkołę pilotów w Leningradzie, a w 1933 w Engelsie, później dowodził oddziałem bombowców w Białoruskim i Moskiewskim Okręgu Wojskowym. Uczestniczył w wojnie chińsko-japońskiej od października 1937 do marca 1938 jako zastępca dowódcy i dowódca eskadry bombowców, wykonał wówczas 17 lotów bojowych. Od maja do sierpnia 1938 służył w Armii Specjalnego Przeznaczenia jako pomocnik dowódcy lotniczego pułku bombowców w Orle, od września 1938 do września 1939 dowodził 25 Brygadą Lotniczą w mieście Spask Dalni, a od września 1939 do lutego 1942 32 Dywizją Lotniczą na Dalekim Wschodzie, później jako dowódca Sił Wojskowo-Powietrznych 40 Armii brał udział w wojnie z Niemcami. Od maja do sierpnia 1942 dowodził 207 Lotniczą Dywizją Myśliwską, walczył na Froncie Południowo-Zachodnim (luty-kwiecień 1942), Briańskim (kwiecień-lipiec 1942) i Woroneskim (lipiec-sierpień 1942), od września 1942 do maja 1944 był naczelnikiem wojskowego przedstawicielstwa Sił Powietrznych Armii Czerwonej na Alasce. W czerwcu 1944 objął dowództwo 205 Lotniczej Dywizji Myśliwskiej, a w sierpniu 1944 5 Lotniczego Korpusu Myśliwskiego, walczył na 2 i 1 Froncie Ukraińskim, brał udział w operacji lwowsko-sandomierskiej, sandomiersko-śląskiej, górnośląskiej, berlińskiej i praskiej. Podczas wojny wykonał 61 lotów bojowych. Po wojnie do marca 1946 dowodził 5 Lotniczym Korpusem Myśliwskim w Centralnej Grupie Wojsk w Austrii i na Węgrzech, a od czerwca 1946 do lipca 1947 11 Lotniczym Korpusem Myśliwskim w Królewcu, 1947-1948 był pomocnikiem dowódcy 4 Armii Powietrznej w Północnej Grupie Wojsk w Polsce, w 1950 ukończył Wyższą Akademię Wojskową i został skierowany do wojsk obrony przeciwlotniczej jako zastępca dowódcy i następnie dowódca lotnictwa myśliwskiego (w 1953 otrzymał stopień generała porucznika lotnictwa). Od sierpnia 1954 do sierpnia 1956 dowodził lotnictwem myśliwskim Uralskiej Armii Obrony Przeciwlotniczej w Swierdłowsku, od sierpnia 1956 do lutego 1959 42 Armią Lotnictwa Myśliwskiego Obrony Powietrznej w Baku, a od lutego 1959 do grudnia 1960 lotnictwem Bakijskiego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej, później pracował w Głównym Sztabie Obrony Przeciwlotniczej Kraju, w lutym 1971 zakończył służbę. W latach 1959–1961 był członkiem KC Komunistycznej Partii Azerbejdżanu, a 1959–1963 deputowanym do Rady Najwyższej Azerbejdżańskiej SRR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (29 maja 1945)
Order Lenina (dwukrotnie – 29 maja 1945 i 30 grudnia 1956)
Order Czerwonego Sztandaru (pięciokrotnie – 8 marca 1938, 22 lutego 1943, 19 listopada 1951, 16 października 1957 i 22 lutego 1968)
Order Bohdana Chmielnickiego (Związek Radziecki) I klasy (6 kwietnia 1945)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie – 30 sierpnia 1944 i 11 marca 1985)
Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 6 listopada 1946 i 29 kwietnia 1954)
Medal „Za Odwagę” (ZSRR) (22 lutego 1939)
Medal „Za zasługi bojowe” (3 listopada 1944)
Oficer Legii Zasługi (USA, 12 lipca 1944)
Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa, 1946)
Krzyż Walecznych (Polska Ludowa, 19 grudnia 1968)

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=143 (ros.)