Michaił Szypicyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Szypicyn
Михаил Шипицын
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

2 września 1920
Szypicy

Data i miejsce śmierci

9 stycznia 2008
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1939–1958

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

43 gwardyjski pułk lotnictwa szturmowego 230 Dywizji Lotnictwa Szturmowego

Stanowiska

dowódca klucza, dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Michaił Dmitrijewicz Szypicyn (ros. Михаил Дмитриевич Шипицын, ur. 2 września 1920 we wsi Szypicy w obwodzie kirowskim, zm. 9 stycznia 2008 w Moskwie) – radziecki lotnik wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Uczył się w szkole i pracował w Swierdłowsku, gdzie również ukończył aeroklub, od 1939 służył w Armii Czerwonej, uczył się w wojskowo-lotniczej szkole pilotów w Permie. Został skierowany do Odeskiego Okręgu Wojskowego, po ataku Niemiec na ZSRR walczył na Froncie Południowo-Zachodnim, później uczestniczył w walkach na Kubaniu i o Półwysep Tamański, w listopadzie 1943 podczas operacji kerczeńsko-eltigeńskiej został ranny. W kwietniu 1944 powrócił na front, walczył na Krymie, później Białorusi i w Polsce, brał udział w walkach o Mohylew, Mińsk, Wołkowysk, Lidę i Baranowicze, w 1944 został członkiem WKP(b). Pod koniec wojny był dowódcą klucza 43 gwardyjskiego pułku lotnictwa szturmowego w składzie 230 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 4 Armii Powietrznej 2 Frontu Białoruskiego, do kwietnia 1945 wykonał 142 loty bojowe, niszcząc m.in. 6 czołgów, 26 samochodów, dwie cysterny, 6 wagonów i wiele innego sprzętu wroga. Po wojnie dowodził eskadrą, w 1948 ukończył wyższą szkołę oficerską nawigatorów Sił Powietrznych w Krasnodarze, w 1958 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika, pracował w aeroklubie w Uzbeckiej SRR. Mieszkał w Kijowie, później w Moskwie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale ZSRR.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]